Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 16

ulica Piotrkowska 16 nr hip. 254

do 1850 r. nr 135

 

 

Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lutym 1925 r., plac nr 135 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 16) objął Piotr Rutter.

Nowy właściciel zadeklarował co następuje:

Przybywszy do kraju tutejszego z Wielkiego Księstwa Poznańskiego, mianowicie z miasta Bromberg [Bydgoszcz] i tymczasowo osiadłem w Kolonii Antoniewie Gminie Stoki, skąd przybywszy nateraz zamierzyłem ostatecznie osiąść w mieście tutejszym, z obowiązkiem utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki czyli rękodzielni mularskiej, składającej się z przynależnych mi narzędzi, przy których potrzebna ilość czeladzi użytych będzie.

Pan Piotr zobowiązał się również do wystawienia domu dwufamilijnego na podmurowaniu i dachówką krytego. Dom frontowy stanął w 1827 r.

 

Kontraktem z kwietnia 1848 r. Rutter sprzedał nieruchomość Marcinowi Schultz.

Z powyższej umowy dowiadujemy się, że na froncie Piotrkowskiej stał dom drewniany mieszkalny pod dachówka długości łokci* 32, szerokości łokci 22, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

 

W latach 60-tych XIX w. nieruchomość przy Piotrkowskiej 16 należała do Jana Müller.

W podaniu do Magistratu, w czerwcu 1861 r., Müller pisał:

Posiadając w mieście tutejszym dom pod Nº 254, dla własnej dogodności zamierzam w jednej stancyi, wchodząc po prawej stronie, w której egzystują dwa okna, wyrżnąć jeszcze trzecie.

 

W 1878 r. właścicielką posesji została Wanda Micińska, która wyburzyła drewniany dom frontowy i szopy w podwórzu, zaciągnęła pożyczkę 45 tys. rubli w Towarzystwie Kredytowym m. Łodzi i zbudowała dwupiętrową kamienicę frontową, oraz dwie trzypiętrowe oficyny.

Raty kredytu nie były spłacane we właściwym czasie i nieruchomość Pani Wandy została wystawiona na publiczną licytację.

 

W rekach nowego właściciela, Szmula Rosena, później jego sukcesorów, nieruchomość pozostawała do końca pierwszej dekady XX w.

Posesja Piotrkowskiej 16 przybrała kształt litery „L”. Jej krótszy bok utworzył zabudowę posesji nr 3 na ulicy Południowej (dz. Rewolucji 1905 r.).

 

Taryfy domów z lat 1912-1920 wymieniają jako właścicieli małżeństwo SuryAbrama Majera Kapłan.

 

Pod tym adresem mieści się salon znamienitego łódzkiego jubilera, Arona Kantora.

 

Archiwalne dokumenty budowlane:

1902 – „Zdjęty z natury plan części domu frontowego, na parterze którego zamierza się urządzić piec do wypieku chleba na nieruchomości S. L. Rozena pod numerem 16/254 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • Jakób Izraelsohn i S-ka Magazyn z wyrobami i materiałami wełnianymi, jedwabnymi, innymi
  • S. Stift Zakład grawerski
  • Dr Misiewicz Lecznica prywatna
  • J. M. Rutenberg Jubiler i zegarmistrz
  • M. Russak Skład win
  • M. Lisiecka Skład materiałów aptecznych, perfumeryi, wód mineralnych, farb
  • Sz. Pitowski Fabryka wyrobów dzianych i szewiotowych
  • Sucher Lewkowicz Magazyn okryć i sukien damskich
  • M. Jabłoń Skład wstążek, tiulu, koronek, haftów, innych
  • A. Kantor Magazyn zegarków i wyrobów jubilerskich
  • A. Mauerberger Biuro podróży
  • Sz. Kochański Fabryka bielizny męzkiej
  • Dr fil. G. Kummer Instytut języków nowożytnych
  • M. Hamburski Drukarnia i litografia
  • „Lodzer Tageblatt” Wydawnictwo
  • I. Spokojny Oprawa obrazów
  • N. Pomeranc Skład materiałów aptecznych
  • M. Srebrnik i S-ka Przemysł włókienniczy
  • N. Gnatek i S-wie Przemysł włókienniczy

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
26 marca 2015
Piotrkowska_16
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej