ulica Piotrkowska 45

ulica Piotrkowska 45 nr hip. 264

do 1850 r. nr 194

Anna Rynkowska, w książce "Ulica Piotrkowska", tak pisze:

W osadzie tkackiej pierwszy szynk powstał w 1827 r. przy Piotrkowskiej 45, na rogu ulicy Zielonej. Właścicielem był Wencel Bartosz, który w prowadzeniu szynku wyręczał się Florianem Kindermannem.

Kontraktem z listopada 1848 r. Wacław (Wentzel) Bartosch (ur. ok. 1802, zm. 1857 akt 49) i jego żona Marianna z d. Ritter, sprzedali nieruchomość dziedzicznie posiadaną (w odróżnieniu od nieruchomości wieczysto-czynszowej) przy Piotrkowskiej 194 (dz. Piotrkowska 45) Józefowi Richter (zobacz poniżej), za sumę 585 rubli srebrem.

Transakcja dotyczyła całej nieruchomości, to jest domu frontowego massiv murowanego z wszelkiemi zabudowaniami tylnemi, wraz z gruntem do tego domu należącym.  Sprzedający zastrzegli sobie prawo do pomieszkania w izbie tej którą teraz zajmują, bezpłatnie, aż do Świętego Wojciecha [23 kwietnia] 1849 r.

Umową z grudnia 1874 r. Richter sprzedał narożna nieruchomość małżonkom Hanie i Szaji Wiślickim, za sumę 21.270 rubli srebrem (!).

Przez ponad 20 lat Richter zmienił obraz posesji w niewielkim stopniu. W 1874 r. zabudowa nieruchomości składała się z domu parterowego frontowego massiv murowanego, oficyny murowanej o jednym piętrze, domku tylnego murowanego, oraz innych zabudowań drewnianych. Mając na uwadze niewielkie zmiany w zabudowie, relacja zakupu do sprzedaży robi wrażenie.

Ok. 1875 r. małżeństwo Wiślickich wystawiło okazałą kamienicę narożną. Budowniczym, czy jak ówcześnie określano enterprenerem, był Teodor Rudziński.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia sukcesorów Hany i Szaji Wiślickich jako właścicieli.

Warto wymienić również okazałą kamienicę Szaji Wiślickiego, wystawioną ok. 1895 r. przy Zielonej 3.

1895 - "O zatwierdzeniu projektu budowy przez Szaję Wiślickiego, w Łodzi pod numerem 45/264, murowanego, trzypiętrowego domu mieszkalnego i takich samych oficyn". [zobacz]

Krótka historia powstania kamienicy Wiślickiego przy Zielonej 3 i Chaima Wintera przy Zielonej 5, jest opisana na stronie Piotrkowskiej 39.

W latach 90-tych XIX w., w kamienicy Wiślickiego mieściła się cukiernia Jana Janowskiego. Cieszyła się ona złą sławą, jako siedlisko spekulantów i „czarnej giełdy”.

Pod tym adresem miały swoje lokale również inne, znane w Łodzi cukiernie - Wesołowskich i Michała Ulrichsa. 

Na przełomie XIX i XX w. funkcjonowało sześć sklepów od strony ulicy Piotrkowskiej i siedem od Zielonej.

W dzienniku "Rozwój", w październiku 1905 r., ukazał się artykuł (MA) dotyczący skandalicznych zaniedbań i co za tym idzie, fatalnych warunków higienicznych na posesji Wiślickiego przy Piotrkowskiej 45/Zielonej 1. Jak pisał dziennikarz, "Nazwisko p. Wiślickiego, jako protektora cholery, uwiecznić należy w dziejach kronikarskich naszego miasta".

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1891 – „O przebudowie przez Abrama [Szaję] Wiślickiego parteru celem urządzenia cukierni w dwupiętrowym budynku położonym pod numerem 264 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1895 – „Projekt odnowienia drzwi mających prowadzić do cukierni Jana Janowskiego na nieruchomości N 264/45 należącej do Wiślickiego położonej w Łodzi przy ulicy Zielonej”. [zobacz]

1902 – „O budowie przez Szaję Wiślickiego narożnego balkonu na pierwszym piętrze murowanego, dwupiętrowego domu pod numerem 45/264 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1911 – „Projekt wyburzenia ściany szczytowej i zastąpienia jej żelaznymi kolumnami na pierwszym piętrze domów Szaji Wiślickiego i Reismana pod numerami 264/45 i 265/43 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• Antoni Pruski Pracownia obuwia
• N. Lejzerman Filia Warszawskiej Fabryki Obuwia
• L. Fijałkowski Sprzedaż eliksiru japońskiego
• Władysław Dąbrowski Zakład grawersko-pieczętarski
• M. Krell Skład mydła i świec z fabryki J. Handke
• N. Iwanowa Pensya prywatna żeńska
• L. Wesołowski (daw. J. Janowski) Cukiernia
• B-cia Wesołowscy Cukiernia
• Teodor Wesołowski Cukiernia
• M. Siegelberg Wyroby platerowane, oksydowane i brązowe
• M. Ulrichs Cukiernia
• J. Boczko Pracownia ubiorów wojskowych
• I. Drukier Skład towarów manufakturowych

• K. Scheibler i L. Grohman S. A. Oddział sprzedaży hurtowej

Józef Richter i Józef Richter junior

Zobacz przedstawicieli rodziny Richter na Piotrkowska Tree.

Tkacz Józef Richter, katolik, poślubił ewangeliczkę, Joannę Dorotę Aurich. Ślub miał miejsce w kościele św. Trójcy, w 1832 r. (akt 53). Synami Józefa i Joanny Doroty byli: Józef Jan (ur. 1838 akt 158, zm. 1840 akt 40), Karol Fryderyk (ur. 1840 akt 268), Józef jr. (ur. 1842 akt 342) i Juliusz Cezar (ur. 1846 akt 241).

Jak napisałem powyżej, w 1948 r. Józef Richter kupił narożną nieruchomość przy obecnej Piotrkowskiej 45. Należy przyjąć, że szynk prowadzony przez poprzedniego właściciela, Wacława Bartoscha, działał dalej i był prowadzony przez Józefa, później jego syna, Józefa jr.

Spis szynków łódzkich z 1866 r. wymienia Józefa Richtera jako prowadzącego szynk trunków krajowych, a w akcie ślubu Józefa jr. z Martą Hermaną Greger (ślub 1868 akt 19), zawód pana młodego jest określony jako restaurator.

Józef Richter jr. był szeroko znany mieszkańcom ówczesnej Łodzi nie tyle z prowadzenia szynku, co z nauki ... tańca (MA). Jak pisał Ludwik Waszkiewicz (MA) nikt w Łodzi w owym czasie nie tańczył z takim ogniem mazura.

Młodszym bratem Józefa jr. był znany łódzki księgarz i wydawca, Juliusz Cezar Richter.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone