ulica Piotrkowska 125
ulica Piotrkowska 125 nr hip. 747
do 1850 r. nr 155
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego we wrześniu 1833 r., plac nr 155 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 125) objął tkacz przybyły z Saksonii, Jan Gottlieb Beier.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki płucienno bawełnianej, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu frontowego drewnianego dachówką krytego.
Stosownie do aktu sporządzonego w łódzkim Magistracie, w styczniu 1862 r., Gottlieb Beier sprzedał nieruchomość swojemu synowi, Janowi Ernestowi Beier.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom mieszkalny [drewniany] pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 13, a wysokości łokci 4½ nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W 1854 r. Jan Ernest Beier poślubił Alwinę Justynę z d. Arndt, siostrę jednogo z pierwszych łódzkich księgarzy, Juliusza Arndta - zobacz rodzina Arndt.
W połowie lat 70-tych Beier wykupił grunt działki.
1875-1876 - "O wykupie czynszów przez Ernesta Bajera z placu nr 155/747 w mieście Łodzi". [zobacz]
Posesja pozostawała własnością sukcesorów Jana Ernesta Beiera jeszcze w końcu lat 80-tych.
Siostra Jana Ernesta, Amalia Ludwika Beier, poślubiła w 1861 r. Filipa Lissnera.
Zobacz przedstawicieli rodziny Jana Gottlieba Beiera na Piotrkowska Tree.
Dwupiętrowa kamienica frontowa została wystawiona ok. 1893 r. dla kolejnego właściciela, Edwarda Heimana (zobacz poniżej).
Trzecie piętro dobudowano ok. 1897 r.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia małżonków Helenę i Edwarda Heiman jako właścicieli.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1891 – „Projekt na budowę przez Edwarda Heimana w mieście Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej pod numerem 747 i 747b murowanego magazynu i murowanego, parterowego budynku stolarni, mieszkania dla stróża, stajni i wozowni”. [zobacz]
1892 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Edwarda Heimana murowanego, dwupiętrowego domu mieszkalnego z podobnymi oficynami na nieruchomości pod numerem 747b przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1897 – „O nadbudowie przez Edwarda Heimana, w mieście Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej pod numerem 747b, trzeciego piętra nad frontową połową istniejącego dwupiętrowego domu, a również projekt zamienny na budowę murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej zamiast zatwierdzonego przez Rząd Gubernialny 19 listopada 1916 roku za numerem 6”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- Edward Heiman Dom agenturowo-komisowy
- „Union” Rosyjskie Towarzystwo Elektryczne
- L. A. Lourie Skład kaloszy „Kolumb” St. Peterburskiego Towarzystwa
- Gehlig i Huch w Częstochowie Biuro sprzedaży fabryki zapałek
- S. Barciński i S-ka Główny skład fabryczny
- B. Najman Zakład krawiecki i kuśmierski
- „Treugolnik” Tow. Rosyjsko-Amerykańskie Manufaktury Gumowej Oddział łódzki
- Polsko-Bałtyckie tow. Handlowe i Transportowe Oddział w Łodzi
- B-cia Borkowscy Zakłady elektrotechniczne
- K. Borkowski i S. Schmidt Sprzedaż radioodbiorników i części elektrotechnicznych
Edward Heiman (1856 - 1933) pochodził z osiadłej w Łodzi rodziny żydowskiej. Po zdobyciu wykształcenia we Wrocławiu, praktykował w łódzkim przemyśle, w zakładach I. K. Poznańskiego.
Pod koniec XIX w., w spółce z Maksem Kernbaumem, przejął i rozwinął fabrykę włókienniczą "Rapacki i S-ka", zlokalizowaną we Woli, ówcześnie pod Warszawą.
Heiman działał z powodzeniem również w innych obszarach gospodarki. Był członkiem grypy przemysłowców, którzy otrzymali koncesję na eksploatację łódzkiej gazowni. Wraz z Edwardem Herbstem, Maurycym Poznańskim, Zygmuntem Richterem i Karolem Eisertem, założył Towarzystwo Akcyjne Elektryczność -Gaz-Trakcja. Do inicjatywy włączyli się również przedstawiciele zamożnych rodzin ziemiańskich - Lubomirskich, Wielopolskich, Czetwertyńskich. Realizację ambitnych zamierzeń przerwał wybuch I wojny światowej.
Edward Heiman, podobnie jak inni zamożni członkowie społeczności żydowskiej, udzielał się aktywnie na polu dobroczynności. Przykładem tych działań jest gmach polskiej szkoły średniej, wystawiony pod ówczesnym adresem Nowo-Cegielnianej 9/11 - dzisiejsze I LO im. M. Kopernika na ulicy Więckowskiego 41. Gmach szkoły stanął w 1909 r. na parcelach należących do Heimana, na których prawdopodobnie miała zostać wzniesiona jego łódzka fabryka. Małżonkowie Helena i Edward Heiman pokryli wszystkie koszty związane z budowa obiektu, przeznaczając na ten cel 200 tys. rubli.
Rodzina Heimanów spolonizowała się, przeszła na katolicyzm i dodała do nazwiska drugi człon - Jarecki.
W tym miejscu należy również przypomnieć postać syna Edwarda Heimana, Aleksandra Heimana-Jareckiego (1886 - 1966), senatora II Rzeczpospolitej, inicjatora i głównego fundatora budowy Gmachu-Pomnika Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łodzi, na ulicy Gdańskiej 102.
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone