Skorupki

ulica Piotrkowska 28

ulica Piotrkowska 28 nr hip. 257a

do 1850 r. nr 187

Pierwotna, szeroka działka o nr 187, oznaczona po 1850 r. nr hip. 257, obejmowała obecną Piotrkowską 26 i 28. W centralnej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany.

Do lat 50-tych XIX w. posesja kończyła się na ulicy Wschodniej. Tylną część zajmował ogród. W 1851 r., na terenie ogrodu, wydzielono nowy plac budowlany o nr hip. 1410, obecnie Wschodnia 49-51.

Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, podpisanym w kwietniu 1825 r., plac objął mularz Ludwik Wilhelm Sperling. W tym samym roku stanął na froncie dom 2-familijny drewniany słomą kryty.

Po śmierci Ludwika Wilhelma (zmarł w 1829 r. akt 35) nieruchomość przeszła w ręce wdowy, Doroty Sperling z d. Kintzel.

Na mocy umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w październiku 1832 r., Dorota Sperling sprzedała nieruchomość Augustowi Frentzel.

W centralnej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 30, szerokości łokci 18, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

August Frentzel (metrykalnie August Fryderyk) przybył na ziemie polskie z miasteczka Bischofswerda w Saksonii i osiedlił się w Nowosolnej pod Łodzią. W 1827 r., w Nowosolnej, poślubił Barbarę Hardt. Barbara była matką nieślubnego dziecka, Jana Gottlieba Hardta, urodzonego w 1824 r.

W 1846 r. Jan Gottlieb Hardt poślubił Julię Amalię z d. Rausch, córkę Adama Rauscha. Jan Gottlieb Hardt zmarł młodo, w 1855 r.

Córka Jana Gottlieba i Julii Amalii, Matylda Hardt, poślubiła w 1882 r. Mikołaja Starka. Na przełomie XIX i XX w. Mikołaj Stark był właścicielem narożnej nieruchomości u zbiegu ówczesnej ulicy Widzewskiej i Cegielnianej (dz. Kilińskiego i Jaracza). Nieistniejącą dzisiaj zabudowę tej posesji możemy jeszcze zobaczyć na fotografii z okresu międzywojennego - zobacz.

W 1858 r. zmarła Barbara Hardt. W tym samym roku August Frentzel poślubił Julię Amalię Rausch (primo voto Hardt), wdowę po swoim pasierbie.

Zobacz przedstawicieli rodziny Frentzel i Hardt na Piotrkowska Tree.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Na przełomie lat 40 i 50-tych nieruchomość przeszła w ręce kotlarza, Karola Söderströma.

W podaniu do Magistratu, w maju 1855 r., Söderström pisał:

Mając zamiar poza domem swoim przy ulicy Piotrkowskiej pod N 187 położonym wystawić oborę z drzewa, gontami krytą, wynoszącą długości łokci 20, szerokości łokci 8, wysokości łokci 5, upraszam zatem Wielmożnego Prezydenta o udzielenie mi na ten cel stosownego przyzwolenia.

W piśmie do Magistratu z 1859 r., Pan Karol pisał:

Na placu na którym w roku tym zadeklarowałem wystawić dom, życzeniem mojem jest wystawić domek tylny drewniany długi łokci 18, szeroki łokci 10, wysoki łokci 4, jako tez stajnię długą łokci 16, szeroką łokci 8, celem składania w niej materyały przysposobione na dom frontowy.

Powyższe pismo, z 1859 r., mówi o planowanej budowie domu frontowego. Nie dotarłem jeszcze do materiałów potwierdzających datę wystawienia kamienicy frontowej. Anna Rynkowska podaje rok 1873 jako datę wystawienia kamienicy.

W marcu 1869 r. Söderström złożył plany dotyczące budowy officyny mieszkalnej, oraz officyny mieszczacej warsztaty rzemieślnicze.

Zarówno kamienica frontowa, jak i officyny, stanęły w północnej części działki, przy obecnej Piotrkowskiej 26. Południowa część, obecna Piotrkowska 28, pozostawała praktycznie niezabudowana.

Podział nieruchomości i zmiany w jej zabudowie obrazują plany R. Micińskiego z 1873 i 1877 r. (MA).

W latach 70-tych Söderström wykupił grunt działki.

1874-1976 - "O wykupie czynszów przez Karola Söderströma z gruntu nr 187/257 w mieście Łodzi". [zobacz]

Ok. połowy lat 70-tych posesja przy obecnej Piotrkowskiej 28 przeszła w ręce Icka Piotrkowskiego, który wkrótce wystawił kamienicę frontową.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia sukcesorów Piotrkowskiego jako właścicieli.

Księga inwentarzowa i właściciele nieruchomości w latach 1930-1936 (zbiory Archiwum Państwowego w Łodzi) - zobacz

* * *

W latach 80-tych XIX w. funkcjonowała pod tym adresem znana w Łodzi cukiernia Gustawa Reymonda.

Od 1887 r., po przeniesieniu się Reymonda na Piotrkowską 76, cukiernia należała do R. Meyera, później R. Szmagiera (prawdopodobnie błąd w inicjale imienia) i Jana Szmagiera, a po śmierci Jana (zmarł w 1908 r.) do Ernesta Bartscha.

Jan Szmagier i Ernest Bartsch (żoną Bartscha była Antonina Szmagier, krewna Jana) prowadzili również cukiernię przy Piotrkowskiej 47.

Przedstawicielem tej samej rodziny był reżyser Krzysztof Szmagier.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1888 – „O budowie przez Icka Piotrkowskiego trzech murowanych, trzypiętrowych, podpiwniczonych oficyn mieszkalnych z ustępami na nieruchomości pod numerem 257 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”.{powinno być „… pod numerem 257a …} [zobacz]

1900 – „Projekt przebudowy drzwi sklepowych i obniżenia podłogi na parterze domu dwupiętrowego na nieruchomości sukcesorów Piotrkowskiego pod numerem 257a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• R. Mayer Cukiernia
• R. Szmagier Cukiernia
• F. Rosner Fabryka piór strusich i kwiatów sztucznych
• Jan Szmagier Cukiernia
• L. Kassman
• Zofia Libiszowska Szkoła żeńska 4-klasowa
• Jan Siciński Cukiernia
• S. Horodyszcz Kantor bankierski
• A. i I. Pikielny Fabryka wyrobów kamgarnowych i szewiotowych
• F. Futerman Skład fabryki szmuklerskich dekoracyi
• J. Szwartz Zakład grawersko-pieczętarski
• E. Bartsch Cukiernia
• Marek Joskowicz Pracownia haftów ręcznych i maszynowych

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Czerwona