Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w sierpniu 1837 r., plac pod Nº 56 [dz. Piotrkowska 10] przy ulicy Piotrkowskiej w Nowej Osadzie Sukienniczej miasta Łodzi objął chirurg, Karol Keller.
Poniżej fragment książki Anny Rynkowskiej "Ulica Piotrkowska".
"Pierwszym lekarzem miejskim mianowano w 1821 r. "chirurga II klasy" Antoniego Dąbrowskiego. Na tym stanowisku pracował on dwa lata. Potem przez wiele lat nie było w Łodzi lekarza miejskiego, a tkacze leczyli się u prywatnego chirurga, Karola Kellera, który wystawiał rachunki Kasie Miejskiej. Keller zadomowił się w Łodzi. Początkowo mieszkał na Starym Mieście, a w 1837 r. otrzymał działkę przy ulicy Piotrkowskiej (wówczas nr 56), gdzie zobowiązał się wystawić murowany dom. Jeszcze w 1841 r. działka świeciła pustką. Mówiono, że miała niskie położenie i "szpeciła pryncypalną ulicę", a podczas deszczów wypełniała się wodą. Po wyrównaniu placu z poziomem ulicy zbudowano parterowy dom murowany o wymiarach 32x20x5,5 łokci. Keller mieszkał w nim do końca 1851 r.".
Na mocy kontraktu z października 1851 r. Keller sprzedał nieruchomość Karolowi Ebhardt.
W podaniu do Magistratu, w kwietniu 1858 r., Ebhardt pisał:
Życzeniem jest moim w dziedzińcu posesyi N 251 przy ulicy Piotrkowskiej połozonej wystawić officynę massiv murowaną piętrową, dachówką karpiówką krytą, z kominem murowanym.
Życzeniem Ebharda w 1860 r. było z kolei urządzić facyatę [w domu frontowym] podobną jak na planie dołączającem się oznaczono.
Pod koniec lat 60-tych XIX w. nieruchomość należała do Efraima Dembińskiego. W drugiej połowie lat 60-tych do Dembińskiego należały również nieruchomości przy Piotrkowskiej 173 i Piotrkowskiej 194.
W 1894 r. Dembiński nie otrzymał zgody na przebudowę domu frontowego.
Trzypiętrowa kamienica powstała ok. 1896 r., według projektu Piotra Brukalskiego. Została wzniesiona, wraz z oficynami, przez Józefa Monitza, właściciela składów żelaza. Firma Monitza mieściła się przy Piotrkowskiej 114 i Nowomiejskiej 19 (posesja rodziny Dobranickich). Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal Józefa Monitza (małżeństwo Emilii i Józefa Monitz) jako właściciela.
Piotrkowska 10 - zdjęcia współczesne
Archiwalne dokumenty budowlane:
1894 - O odmowie wydania zgody Efraimowi Dembińskiemu na remont murowanego, parterowego, podpiwniczonego domu z poddaszem pod numerem 10/251 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1896 – „Projekt budowy trzypiętrowego domu frontowego i podobnych oficyn [bocznych i poprzecznej] na nieruchomości numer 251 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście przez właściciela Monitza”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
A. Rabinowicz Jedwabna manufaktura
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone