ulica Piotrkowska 83
ulica Piotrkowska 83 nr hip. 768
do 1850 r. nr 134
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, z lipca 1833 r., plac nr 134 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 83) objął tkacz przybyły z Saksonii, Karol Franke.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienno bawełnianej, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego pod gontami.
Stosownie do protokołu z marca 1842 r. Franke sprzedał nieruchomość kowalowi, Samuelowi Meier, synowi Marcina Meier.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami długości łokci* 26, szerokości łokci 14, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Meier wystąpił do Magistratu z podaniem o zezwolenie na wykup gruntu działki.
1867-1875 - "Podanie bezterminowego dzierżawcy gruntu ziemskiego nr 134/768 w mieście Łodzi Samuela Mejera o zezwolenie mu na wykup tego gruntu". [zobacz]
Zobacz przedstawicieli rodziny Samuela Meiera na Piotrkowska Tree.
Kolejny właściciel, Jankiel Chaim Wiślicki, wybudował w 1878 r. kamienicę frontową, dwupiętrową od frontu i trzypiętrową od podwórza. Nadbudowa trzeciego piętra frontowego miała miejsce ok. 1894 r.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal rodzinę Wiślickich jako właścicieli.
Jankiel Chaim Wiślicki rozpoczął swoją działalność, produkcję tkanin i chust wełnianych, ok. 1868 r. Początkowo produkował chusty w systemie nakładczym, później uruchomił w podwórzu swojej posesji trzypiętrową tkalnię ręczną.
Rozwój przedsiębiorstwa Wiślickiego nastąpił w latach 90-tych XIX w., kiedy to wzniósł dużą, w pełni zmechanizowaną fabrykę na ulicy Długiej 126 MA (później Długa 138, dz. Gdańska 138).
1895 - "O zatwierdzeniu projektu budowy przez Chaima Jakuba Wiślickiego przy ulicy Długiej pod numerem 126/837a w Łodzi parowej przędzalni wełny i murowanej stróżówki". [zobacz]
W kantorze fabryki Wiślickiego, w maju 1906 r., miał miejsce zamach na życie właściciela (MA).
W 1907 r. miał miejsce kolejny zamach (MA), którego ofiarą padł zięć Wiślickiego, jedncześnie dyrektor fabryki, B. Lipszyc.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
* * *
W latach 30-tych XX w. funkcjonowało przy Piotrkowskiej 83 Porozumienie Składów Górnośląskich Koncernów oraz Dąbrowieckich Kopalń Węgla w Łodzi. W zarządzie Porozumienia zasiadał August Oskar Teschich (MA).
Rodzicami Augusta Oskara byli August Teschich i Berta Seeliger, córka Ferdynanda Seeligera.
Za początek firmy handlowej Augusta Teschicha uważa się rok 1878. Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. skład węgla Teschicha działał przy ulicy Widzewskiej (dz. Kilińskiego 70-72) i sąsiadował od południa z terenem fabrycznym Otto Goldammera.
1888 - "Projekt dobudowy i nadbudowy piętra na istniejącej murowanej, parterowej oficynie na nieruchomości Augusta Teschicha pod numerem 1119 przy ulicy Widzewskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1895 - "Plan sieci przewodów elektrycznych w elektryfikowanych składzie węgla i kantorze na nieruchomości Augusta Teschicha położonej pod numerami 1118 i 1119 przy ulicy Widzewskiej w mieście Łodzi w guberni piotrkowskiej". [zobacz]
Od ok. połowy lat 90-tych Albert Teschich był właścicielem nieruchomości przy ulicy Dzielnej 17, należącej wcześniej do Alberta Krablera - zobacz poniżej rodzina Krabler.
W okresie międzywojennym skład węgla i fabrykę tektury smołowej (MA) prowadził August Oskar Teschich.
Zobacz przedstawicieli rodziny Teschich na Piotrkowska Tree.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1891 – „O budowie przez Jankiela Chaima Wiślickiego trzypiętrowej tkalni ręcznej i takiej samej oficyny na nieruchomości numer 768 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1894 – „O nadbudowie przez Chaima Jankiela Wiślickiego trzeciego piętra nad istniejącym, dwupiętrowym od frontu, a trzypiętrowym od podwórza, domu pod numerem 83/768 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- L. Lubotynowicz Biuro techniczne
- B. Śniegocki Filia fabryki czekolady w Warszawie
- Bernard A. Lipszyc Fabryka wyrobów wełnianych
- J. SkrzywanekMagazyn materiałów piśmiennych
- „Bristol” Skład papieru i materiałów piśmiennych
- „Julianów” H. Pinbrodt Kwiaciarnia
- Ch. J. Wiślicki Kantor fabryki chustek i towarów wełnianych
- Arnold Chasins Maszyny do pisania Orzeł” (Adler)
- Klikar i Fuks Przędza wełniana, bawełniana i jedwabna
rodzina Krabler
Zobacz przedstawicieli rodziny Krabler na Piotrkowska Tree.
Albert Krabler, kupiec, urodził się w 1823 r., w pruskim Monschau. W 1855 r., w München Gladbach, poślubił Juliannę Stein.
Małżonkowie Krabler przybyli do Łodzi ok. połowy lat 60-tych. W 1870 r. Albert Krabler wystawił pietrowy dom frontowy przy ulicy Dzielnej 1360 MA (później Dzielna 17, obecnie pusty plac u zbiegu Narutowicza i Sienkiewicza).
Nowo wydzielone place przy Dzielnej 1360 i Dzielnej 1359 (później Dzielna 15), objął w maju 1851 r. Juliusz Wergau. Na placu 1360 Wergau zobowiązał się do wystawienia murowanego domu parterowego, a przy Dzielnej 1359 murowanego domu piętrowego. Obu przyrzeczeń nie dotrzymał.
Syn Alberta i Julianny, Piotr Henryk Krabler, poślubił w 1886 r. Emmę Helenę Strenge.
Siostra Emmy Heleny, Anna Małgorzata Strenge, była żoną Pawła Emanuela Biedermanna, syna Pawła Teodora Biedermanna.
Albert Krabler zmarł w Berlinie, w 1887 r. Jego spadkobiercy sprzedali nieruchomość przy Dzielnej 17, w połowie lat 90-tych, Augustowi Teschichowi.
Pod koniec pierwszej dekady XX w. nieruchomość przejął Bank Handlowy w Warszawie.
W domu przy Dzielnej 17 mieszkał znany łódzki fotograf, Bronisław Wilkoszewski (MA). Po nagłej śmierci Wilkoszewskiego, w 1901 r., mieszkała tam nadal jego rodzina - żona Maria Stanisława z d. Jankiewicz i czworo dzieci.
Zobacz przedstawicieli rodziny Wilkoszewskich na Piotrkowska Tree.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone