Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lutym 1826 r., plac nr 201 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 19-21) objął mularz Fryderyk Sperling - zobacz rodzina Sperling.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu rękodzielni mularskiej, składającej się z potrzebnych narzędzi, przy której pewna ilość ludzi użyta będzie, oraz wystawienia domu drewnianego na podmurowaniu, dachówką krytego, dwufamilijnego.
Sperling przejął plac z przysposobionem wcześniej materiałem [do budowy domu], przez Karola Langa opuszczony i przez tegoż już do zabudowania ustąpionym. Dom frontowy stanął w 1827 r.
Zobacz przedstawicieli rodziny Sperling na Piotrkowska Tree.
Stosownie do umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w lutym 1831 r., Sperling sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Neumann.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod dachówką mający długości łokci* 32, szerokości łokci 20, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W 1850 r. Neumann złożył podanie o pozwolenie na wybudowanie wozowni:
Na placu Nº 201 w Nowym Mieście przy ulicy Piotrkowskiej posiadam dom drewniany pod dachówką i zabudowania tylne gospodarskie, gdy zaś mi zbywa na wozowni, a ta nieodbycie jest mi potrzebną, przeto mając zamiar wybudowania takowej ...
Wilhelm Neumann był z zawodu stolarzem, ale w podwórzu posesji prowadził apreturę. W październiku 1855 r. Neumann złożył pismo o wydanie zgody na powiększenie i wyrestaurowanie budynku apretury, dla wyższego prowadzenia fabrykacji.
Wilhelm Neumann urodził się ok. 1800 r. w Wągrowcu, w ówczesnych Prusach, późniejszym Wielkim Księstwie Poznańskim. W 1827 r., w Piaskach koło Gostynina, ożenił się z Julią Hentschel. W 1828 r. małzonkowie byli już w Łodzi.
Julia Hentschel zmarła w 1838 r. Drugą żoną Wilhelma została Renata Fryderyka Jokisch. Córka Wilhelma i Renaty Fryderyki, Ludwika Neumann, poślubiła w 1863 r. Karola Chałupskiego, syna Andrzeja Chałupskiego.
Można przypuszczać, że Wilhelm Neumann i jego pierwsza żona, Julia Hentschel, byli spokrewnieni, odpowiednio, z Fryderykiem Hentschelem i Henriettą Neumann - zobacz rodzina Hentschel i Neumann. Do wyjaśnienia.
Zobacz przedstawicieli rodziny Wilhelma Neumanna na Piotrkowska Tree.
Na mocy kontraktu z marca 1859 r. Naumann sprzedał nieruchomość małżonkom Karolinie i Ludwikowi Unbehaun.
Ludwik Unbehaun, majster tkacki, poślubił w 1857 r. wdowę, Karolinę z d. Rettig (akt 117) - zobacz rodzina Rettig. Pierwszym mężem Karoliny był Franciszek Pietschmann.
Zobacz przedstawicieli rodziny Unbehaun na Piotrkowska Tree.
Małżonkowie Unbechaum podzielili nieruchomość.
Kontraktem z lutego 1861 r. część południową (Piotrkowska 21) kupił Józef Zand (1793-1873).
Rok później, w marcu 1862 r., Ludwik Unbehaun, do którego należała nadal część północna (Piotrkowska 19), wystosował do Magistratu skargę następującej treści:
Józef Zand któremu jak wiadomo W-mu prezydentowi odsprzedałem połowę placu przy ulicy Piotrkowskiej pod Nº 274 położonego, na którym Zand pobudował dom murowany o piętrze, w podwórzu zaś wzniósł oficyny z trzech już stron, w której urządził siedem okien na moje podwórze.
W latach 60-tych Józef Zand był również właścicielem części sąsiedniej nieruchomości, przy Piotrkowskiej 23. Druga część należała do jego syna Wolfa Zanda.
Informacja prasowa z czerwca 1867 r. (MA) donosi o upadłości firmy Józef Zand & Sohn.
Na kartach historii Łodzi pojawia się jeszcze jeden przedstawiciel rodziny Zand - Morytz Zand (1826-1886), brat Wolfa.
Przynajmniej od lat 60-tych w osadzie fabrycznej Mania, ówcześnie poza granicami Łodzi, funkcjonowała fabryka (przędzalnia, farbiarnia i apretura) Morytza Zanda (plan z 1864 r. - zobacz). Pod koniec lat 70-tych kondycja przedsiębiorstwa Zanda spadała, a po pożarze w 1885 r. (MA) teren fabryczny kupił Ludwik Meyer.
W 1874 r., rok po śmierci Józefa Zanda, w wyniku przeprowadzenia procesu spadkowego i orzeczenia sadu, nieruchomość przy Piotrkowskiej 21 została wystawiona na sprzedaż w drodze publicznej licytacji. Najwyższe postąpienie, w kwocie 32.000 rbs, złożyli małżonkowie Szyfra i Nuta Bellin.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal rodzinę Bellin jako właścicieli.
Do przedstawicieli tej samej rodziny należała również nieruchomość przy Piotrkowskiej 25 i Cegielnianej 30 (dz. Więckowskiego 3).
* * *
W styczniu 1867 r. Józef Czapiewski otworzył cukiernię przy Piotrkowskiej 21.
Pod tym adresem działała redakcja i drukarnia żydowskiej gazety w języku jidysz Najer Folksblat.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalny dokument budowlany:
1893 – „O budowie przez Chaima Belina okien na parterze murowanego, piętrowego domu, a także nadbudowie części poddasza nad istniejącą piętrową oficyną pod numerem 274 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [powinno być „… pod numerem 274a …] [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone