ulica Piotrkowska 70
ulica Piotrkowska 70 nr hip. 509
do 1850 r. nr 107
Przynajmniej od początku lat 30-tych XIX w. plac nr 107 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 70) należał do pończosznika z Saksonii, Wilhelma Höpfnera.
Od 1837 r. sąsiedni plac nr 106 (dz. północna połowa Piotrkowskiej 72) należał do syna Wilhelma, Roberta Höpfnera.
W 1834 r. Wilhelm Höpfner sprzedał nieruchomość, wedle ustnej umowy, Joachimowi Roze.
W latach 30-tych Roze był również właścicielem nieruchomości przy Piotrkowskiej 79.
Stosownie do kontraktu urzędowego, ze stycznia 1846 r., Roze sprzedał nieruchomość Józefowi Simon.
Kontraktem z sierpnia 1848 r. Simon sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Länger.
Tkacz Wilhelm Länger, syn Krzysztofa i Joanny z d. Stassburger, emigrant z Prus, osiedlił się początkowo w Turku, skąd przybył do Łodzi. Po śmierci pierwszej żony, Weroniki z d. Wedlich, poślubił w 1857 r. Zuzannę Schmidt. Córka Wilhelma i Zuzanny, Emma Länger, poślubiła w 1879 r. Józefa Wiehan. Rodzicami Józefa byli Franciszek i Paulina z d. Ludwig, córka Franciszka Ludwiga.
Zobacz przedstawicieli rodziny Wilhelma Längera na Piotrkowska Tree.
W lipcu 1859 r. Länger sprzedał nieruchomość Janowi Ramisch.
Na mocy kontraktu z maja 1862 r. Ramisch sprzedał nieruchomość Juliuszowi Schäfer. W tym czasie na froncie Piotrkowskiej stał dom drewniany mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 24.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W miejscu frontowego drewniaka Schäfer wystawił jednopiętrowy dom murowany - jest jeszcze widoczny na zdjęciu Leopolda Zonera z ok. 1895 r. (drugie zdjęcie w galerii).
W podwórzu funkcjonowała farbiarnia właściciela.
Pod koniec lat 70-tych Schäfer wykupił grunt działki.
1878-1879 - "O wykupie czynszów przez Juliusza Schäfera z placu nr 107/509 w mieście Łodzi". [zobacz]
Pierwszą żoną Juliusza Schäfera była Anna Hiller, primo voto Thoma. Syn Juliusza i Anny, Franciszek Schäfer, wraz ze swoją siostrą, Anną i jej mężem Wilhelmem Franciszkiem Tugemannem, byli właścicielami nieruchomości przy Piotrkowskiej 122. Pasierbice Juliusza, Rozalia i Marianna Józefa Thoma, poślubiły Fryderyka Wilhelma Nippe i Gustawa Wertschitzkiego.
Po śmierci Anny Juliusz ożenił się z Amalią Julianną Hayer, wdową po Piotrze Eberhardtcie Jansenie.
Zobacz przedstawicieli rodziny Schäfer na Piotrkowska Tree.
W latach 80-tych XIX w., prawdopodobnie niedługo po wykupieniu gruntu przez Schäfera, nieruchomość przeszła w ręce małżeństwa Sury i Suchera Scheps (zobacz poniżej).
Taryfa domów z 1920 r. wymienia sukcesorów Suchera Scheps jako właścicieli.
Księga Adresowa m. Łodzi, z lat 1937-39, wymienia przy Piotrkowskiej 70 czworo przedstawicieli rodziny Scheps - Ludkę, Sinę, Wacława i Wolfa.
Kamienica w obecnym kształcie powstała pod koniec XIX lub na początku XX w.
* * *
Pomieszczenia przy Piotrkowskiej 70 służyły składowi fabrycznemu zakładów wełnianych Józefa Richtera, jednej z najstarszych łódzkich fabryk.
Pod tym adresem mieściła się administracja "Głosu Porannego" (redakcja przy Piotrkowskiej 101), dziennika wydawanego w latach 1929-39.
Piotrkowska 70 - zdjęcia współczesne
Archiwalne dokumenty budowlane:
1890 – „O nadbudowie pierwszego i drugiego piętra nad parterową oficyną, budowie trzypiętrowej oficyny i piętrowych komórek pod numerem 509 przy ulicy Krótkiej w nieście Łodzi, przez właściciela Suchera Schepsa” [zobacz]
1894 – „Projekt budowy murowanej, dwupiętrowej oficyny mieszkalnej z poddaszem i piwnicami na nieruchomości Szepsa pod numerem 509 na rogu ulic Piotrkowskiej i Krótkiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- Maurycy A. Prussak Fabryka materyj meblowych, jedwabnych, wełnianych
- S. Scheps i S-ka Kantor i skład fabryki towarów kamgarnowych i chustek do nosa
- Józef Richter Skład fabryczny
- Towarzystwo Łódzkiej Manufaktury Sp. Akc.
Fabryka rodziny Scheps
Sucher Scheps był przemysłowcem, właścicielem fabryki wyrobów kamgarnowych. W XIX w. skład fabryczny mieścił się przy Piotrkowskiej 70, jednak trudno mi w tym momencie stwierdzić, gdzie zlokalizowana była produkcja.
Na początku drugiej dekady XX w. przedsiębiorstwo "S. Scheps i Spółka", posiadające już wtedy status towarzystwa akcyjnego, przystąpiło do budowy obiektów przemysłowych przy ulicy Południowej 68 (dz. Rewolucji 68/70).
1910 - "Projekt budowy przez Towarzystwo Akcyjne S. Scheps i Spółka murowanych budynków fabrycznych: dwupiętrowej przędzalni wełny, parterowego budynku mieszczącego lokomobilę, piętrowej oficyny pod numerem 68/393 przy ulicy Południowej w mieście Łodzi". [zobacz]
Po I wojnie światowej, prawdopodobnie na skutek poniesionych strat, powstało "Towarzystwo Łódzkiej Manufaktury - Ponizowski, Sp. Akc.", w którego kierownictwie zasiadał syn Suchera, Jakób Scheps. O niewesołych wydarzeniach, jakie stały się udziałem spadkobierców Suchera Schepsa w latach 20-tych XX w., możemy przeczytać w ówczesnej łódzkiej prasie codziennej (MA).
Już na początku lat 30-tych okresu międzywojennego funkcjonowały przy Południowej 68 inne podmioty, między innymi przędzalnia wigoniowa Abrama Berlińskiego i fabryka wyrobów bawełnianych Lejba Przygórskiego.
W 1935 r. miał miejsce groźny pożar, który doszczętnie zniszczył trzypiętrowy gmach fabryczny (MA). Obraz pogorzeliska możemy zobaczyć na zdjęciu ze zbiorów NAC (MA).
Obecnie na terenie zakładów "S. Scheps i Spółka" powstał okazały, nowoczesny apartamentowiec, a z dawnych obiektów fabrycznych pozostały jedynie parterowe budynki z dachem szedowym (MA).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone