ulica Piotrkowska 262/264

ulica Piotrkowska 262/264 nr hip. 608-609-610

do 1850 r. nr 5-4-3

Obecna posesja przy Piotrkowskiej 262/264 składała się pierwotnie z trzech działek:

w części północnej - Piotrkowska 608, przed 1850 r. Piotrkowska 5
w części środkowej - Piotrkowska 609, przed 1850 r. Piotrkowska 4
w części południowej - Piotrkowska 610, przed 1850 r. Piotrkowska 3

Piotrkowska 608, przed 1850 r. Piotrkowska 5

Od lat 30-tych XIX w. plac nr 5 przy ulicy Piotrkowskiej, ze stojącym na froncie drewnianym domem rządowym, należał do Jana Gottloba Eiserta - zobacz rodzina Eisert.

Po śmierci Jana Gottloba (zmarł w 1855 r.) nieruchomość kupił Henryk Finster.

Plan R. Micińskiego z 1873 r. przedstawia już na froncie posesji dom murowany.

Henryk Finster zmarł w 1893 r.

W pierwszej połowie lat 90-tych nieruchomość kupiła Teresa John, wdowa po Józefie John.

Piotrkowska 609, przed 1850 r. Piotrkowska 4

W drugiej połowie lat 20-tych XIX w. plac nr 4 przy ulicy Piotrkowskiej, ze stojącym na froncie drewnianym domem rządowym, objął tkacz rodem z Berlina, Fryderyk Wilhelm Schmidt.

Tak pisał Oskar Flatt w 1853 r.: Jedynym przedstawicielem przemysłu lnianego w Łodzi jest dziś Fryderyk Wilhelm Schmidt. Zakład tego fabrykanta, zatrudniający w ogóle 21 osób, w tej liczbie 1 majster, 13 czeladników, składa się z 4 warsztatów tkackich do tkanin gładkich nieprzezroczystych, z 3 warsztatów do tkanin wzorowych deptanych i 8 ciągnionych. Wyrobił on w roku zeszłym 5600 arszynów płótna półsetkowego, 2,950 arsz. bielizny stołowej ordynaryjnej, 300 arsz. bielizny cienkiej, ciągnionej; do wyrobów swoich użył 225 funtów przędzy bawełnianej i 4150 lnianej; wartość zaś produkowanych wyrobów wynosi rocznie rs. 3,460.

Po śmierci Fryderyka Wilhalma (zmarł w 1857 r.) posesja była w rękach jego żony, Ernestyny z d. Specht.

W drugiej połowie lat 60-tych nieruchomość należała do Ludwiki Dietrich.

Taryfa domów z 1888 r. wymienia sukcesorów Wegnera jako właścicieli nieruchomości.

W pierwszej połowie lat 90-tych nieruchomość kupiła Teresa John, wdowa po Józefie John.

Piotrkowska 610, przed 1850 r. Piotrkowska 3

Stosownie do kontraktu zatwierdzonego w grudniu 1829 r., plac nr 3 przy ulicy Piotrkowskiej, ze stojącym na froncie drewnianym domem rządowym, objął tkacz przybyły z Czech, Józef Seifert.

Zgodnie z protokołem sporządzonym w łódzkim Magistracie, w sierpniu 1856 r., Seifert sprzedał nieruchomość felczerowi z Prus, Juliuszowi Seefeld.

Nieruchomość pozostawał w rękach Seefeldów przynajmniej do śmierci Juliusza Seefelda (zmarł w 1888 r.).

W latach 90-tych nieruchomość kupiła Teresa John (wdowa po Józefie John), wtedy już właścicielka dwóch sąsiednich nieruchomości po stronie północnej.

Piotrkowska 262/264

W drugiej połowie lat 90-tych właścicielką wszystkich trzech nieruchomości była Teresa John.

Pod koniec pierwszej dekady XX w. nieruchomości kupił Rudolf Keller. Rezydencja nowego właściciela powstała w 1910 r. Autorem projektu był Lew Lubotynowicz.

Rezydencję, w stanie surowym, Keller sprzedał małżonkom Robertowi i Emmie Schweikertom.

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

28 marca 2015

Piotrkowska_262-264

piotrkowska-nr.pl