Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w marcu 1832 r., plac nr 201 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 211) objął tkacz przybyły z Czech, Józef Wolanek.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płuciennej, składającej się z 3 warsztatów tkackich, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego.
Stosownie do protokołu spisanego w łódzkim Magistracie, w marcu 1842 r., Józef Wolanek sprzedał nieruchomość swojemu synowi, Antoniemu Wolanek.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom murowany mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 28, szerokości łokci 16, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Antoni Wolanek zmarł przedwcześnie, w 1849 r., wieku 37 lat, a nieruchomość należała do jego pierworodnego syna, Antoniego juniora.
Po śmierci Antoniego juniora (zmarł w 1887 r.) posesja była w rękach jego sukcesorów.
1899-1901 - "O przejściu na Adolfa Wolanka czynszowych nieruchomości nr 201/704 i 1333 w mieście Łodzi". [zobacz]
Zobacz poniżej rodzina Wolanek
Pod koniec pierwszej dekady XX w. spadkobiercy Antoniego Wolanka juniora sprzedali nieruchomość Ickowi Ajzykowi Groslajt.
Kamienica frontowa została zbudowana przez Groslajta według projektu z 1910 r., autorstwa Gustawa Landau-Gutentegera.
Icek Ajzyk Groslajt rozpoczął działalność komisyonera w drugiej połowie lat 90-tych XIX w. Do momentu wystawienia obiektów przy Piotrkowskiej 211, dom komisowy Groslajta funkcjonował pod kilkoma adresami w północnej części Łodzi - przy Południowej 13 (dz. Rewolucji 13), Średniej 18 (dz. Pomorska 18) i Cegielnianej 53 (dz. Jaracza 19).
W okresie międzywojennym nazwisko Groslajta pojawia się w kilku obszarach działalności, miedzy innymi:
Wymienione Towarzystwo dla Przemysłu i Handlu Włóknistego, zajmujące się głównie handlem przędzą i tkaninami bawełnianymi, prowadziło również produkcję własną. Należąca do Towarzystwa fabryka kołder i wyrobów bawełnianych dzierżawiła powierzchnie przy ulicy Karola/Żwirki 11-13, w obiektach przemysłowych Jakuba Kwaśnera i Józefa Lindenfelda (zobacz poniżej).
Dokument archiwalny:
1910 – „Projekt na budowę przez Icka Grossleita dwóch, murowanych, trzypiętrowych domów z dwiema takimiż oficynami i piętrowego budynku gospodarczego z ustępami pod numerem 211/704 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
rodzina Wolanek
Zobacz przedstawicieli rodziny Wolanek na Piotrkowska Tree.
Józef Wolanek, który na początku lat 30-tych XIX w. osiedlił się przy ulicy Piotrkowskiej, był tkaczem, ale już jego syn, Antoni, został czeladnikiem, później majstrem piekarskim. Tradycja piekarska była kultywowana w rodzinie Wolanek przez kilkadziesiąt następnych lat.
Antoni Wolanek (ur. ok. 1912, zm. 1849 akt 10) był synem Józefa i Anna Dufek. W 1832 r. (akt 2) ożenił się z Marią Thoma (zobacz poniżej rodzina Thoma), a po przedwczesnej śmierci żony (zmarła w 1837 r.) poślubił jej młodszą siostrę, Elżbietę Thoma (ślub 1837 akt 56).
Dzieci Antoniego z pierwszego małżeństwa:
Dzieci Antoniego z drugiego małżeństwa:
Młodszy brat Antoniego, Ignacy Wolanek, tkacz, poślubił w 1835 r. Annę Thoma, siostrę Marii i Elżbiety.
Córka Ignacego i Anny, Maria Anna Wolanek, poślubiła w 1861 r. Emanuela Donerta. Córka Emanuela i Marii Anny, Emilia Donert, wyszła za mąż za Ferdynanda Petzolda, syna Józefa Petzolda.
Starsza siostra Antoniego, Anna, poślubiła w 1831 r. Jakuba Thoma.
W 1852 r. Antoni junior poślubił Marię (Mariannę) Kutsche (akt 36), córkę Alberta Kutsche. Ze związku Antoniego jr. i Marianny przyszły na świat dzieci:
rodzina Thoma
Zobacz przedstawicieli rodziny Thoma na Piotrkowska Tree.
Wacław Thoma, katolik, z zawodu kołodziej, urodził się ok. 1763 r. w Czechach. Już na początku lat 30-tych mieszkał z rodziną na Łódce. Z małżeństwa Wacława i Katarzyny Bohdys przyszły na świat dzieci:
Wacław Thoma zmarł w sędziwym wieku 82 lat, w 1845 r.
Fabryka Jakuba Kwaśnera i Joska (Józefa) Lindenfelda
Pierwsze zabudowania Kwaśnera i Lindenfelda przy Karola 11 (później Karola 11-13) powstały w latach 80-tych XIX w. Przedsiębiorstwo było sukcesywnie rozbudowywane do wybuchu I wojny światowej.
1889 - "O budowie przez Jakuba Kwaśnera i Józefa Lindenfelda murowanej, dwupiętrowej przędzalni i komina na nieruchomości pod numerem 843 przy ulicy św. Karola w mieście Łodzi". [zobacz]
1893 - "O zatwierdzeniu planu budowy przez Abrama Jakuba Kwaśnera i Józefa Linderfelda trzypiętrowej przędzalni i parterowej stróżówki pod numerem 843e przy ulicy św. Karola w mieście Łodzi". [zobacz]
1893 - "O zatwierdzeniu projektu budowy przez Abrama Kwaśnera i Joska (Józefa) Lindenfelda murowanej, parterowej stajni, wozowni, mieszkania dla woźnicy, składu wełny i dobudowy części dwupiętrowej przędzalni pod numerem 843 przy ulicy św. Karola w mieście Łodzi". [zobacz]
1911 - "Projekt odbudowy przez firmę "Kwaśner i Lindenfeld" po pożarze murowanej, trzypiętrowej przędzalni pod numerami 11-13/843 przy ulicy Karola w mieście Łodzi". [zobacz]
Informacje o pożarze w 1911 r. możemy przeczytać w dzienniku „Rozwój” (MA).
1914 - "Projekt budowy przez firmę „Kwaśner i Lindenfeld” murowanej, parterowej szopy, murowanego, parterowego kantoru, instalacji maszyn-wilków na parterze murowanej, trzypiętrowej przędzalni pod numerami 11-13 przy ulicy św. Karola w mieście Łodzi". [zobacz]
Podobnie jak w przypadku większości łódzkich fabryk, obiekty przemysłowe służyły zarówno produkcji własnej, jak i dzierżawie. W okresie międzywojennym, w obiektach należących do Kwaśnera i Lindenfelda funkcjonowało wiele podmiotów, między innymi:
W sierpniu 1934 r. na terenie fabryki wybuch ponownie groźny pożar (MA).
Przedsiębiorstwo Kwaśnera i Lindenfelda możemy jeszcze zobaczyć na zdjęciu z okresu międzywojennego (MA).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone