piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Próchnika
Więckowskiego
Zielona
6 Sierpnia
Andrzeja
Zamenhofa
Mickiewicza
Żwirki
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Brzeźna
Rewolucji 1905
Jaracza
Narutowicza
Traugutta
Moniuszki
Tuwima
Nawrot
Roosevelta
Piłsudskiego
Wigury
Pierwotna, szeroka działka o nr 186, oznaczona po 1850 r. nr hip. 256, obejmowała obecną Piotrkowską 22 i 24. W centralnej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany. Taki stan możemy zobaczyć na planie Józefa Lenartowskiego z 1849 r.
Od ok. 1827 r. nieruchomość należała do kowala, Marcina Meiera (Mayera).
Marcin Meier urodził się w 1794 r. w Małszycach, ówcześnie zaborze pruskim (obecnie gm. Łowicz). W 1817 r., w Kolonii Swędów (obecnie Swędów w gm. Stryków), ożenił się (akt 6) z Zuzanną Raczyńską (ur. 1797, zm. 1865 akt 311). Ze związku Marcina i Zuzanny przyszły na świat dzieci:
Marcin Meier przybył do Łodzi pomiędzy lipcem 1822, a lutym 1824 r. i był tym samym jednym z pierwszych osadników tworzącej się Łodzi przemysłowej.
W piśmie od Magistratu, w lipcu 1855 r., czytamy:
Przychylnie do zaniesionego podania z daty wczorajszej, Magistrat udziela pozwolenie P. Marcinowi Majer do wystawienia na podwórzu posesyi jego przy ulicy Piotrkowskiej pod Nº 256 obory.
Podział nieruchomości nastąpił w 1864 r.
Kontraktem z lutego 1864 r. Meier sprzedał posesję swoim zamężnym córkom - Salomei i Marii Matyldzie.
Połowę południową, obecnie Piotrkowska 24, kupili małżonkowie Salomea i Krystian Bechtold (ślub 1841 akt 61), zaś północną, obecnie Piotrkowska 22, Maria Matylda i Henryk Bechtold (brat Krystiana).
W marcu 1865 r. bracia Bechtold złożyli deklarację budowy dwóch murowanych, piętrowych domów frontowych, z facjatą, krytych dachówką, długości 74 stóp*, szerokości 48 stóp i wysokości 31 stóp. W październiku tego samego roku deklaracje zostały zatwierdzone, z jednoczesnym zaleceniem ażeby budowle swoje w ścisłym zastosowaniu się do zatwierdzonych planów i przepisów policji budowniczej wykonali - aby schody z parteru aż do facjatki urządzili ogniotrwałe i aby dach pokryto materiałem również ogniotrwałym - gdyż inaczej pociągnięci będą do odpowiedzialności prawem przepisanej.
* - 1 stopa = 0,3048 m
Zobacz przedstawicieli rodzin Meier i Bechtold na Piotrkowska Tree.
Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. właścicielem nieruchomości przy Piotrkowskiej 24 był Majer Kestenberg.
Według projektu z 1881 r., sygnowanego przez H. Majewskiego, Kestenberg podwyższył kamienicę frontową o jedno piętro (MA).
W drugiej połowie lat 90-tych XIX w. posesja przeszła w ręce Towarzystwa Akcyjnego Wełnianej Manufaktury Stiller i Bielschowsky (zobacz poniżej).
* * *
W latach 70-tych XIX w. mieścił się tutaj zakład fotograficzny Eliasza Stummana.
W latach późniejszych atelier tego wybitnego łódzkiego fotografa funkcjonowało przy Piotrkowskiej 20 i Piotrkowskiej 17.
Kilka słów o pierwszych łódzkich fotografach. W latach 60-tych XIX w. działały w Łodzi dwa zakłady fotograficzne:
W latach 70-tych XIX w. rozpoczęły działalność dwa nowe zakłady:
W latach późniejszych zakład Edwarda Dietricha funkcjonował przy ulicy Przejazd 1339 (później Przejazd 14, obecnie Tuwima 16), a lokal przy Dzielnej 13 przejął Dominik Zoner. W pierwszej połowie lat 90-tych Dietrich opuścił Łódź i otworzył atelier w Częstochowie, gdzie pracował do 1907 r. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w latach 70-tych XIX w., przy ówczesnej Piotrkowskiej 760 (dz. Piotrkowska 99), działał jeden z pierwszych zakładów litograficznych w Łodzi, należący do Maurycego Dietricha. Litografia Dietricha funkcjonowała jeszcze, pod tym samym adresem, na początku lat 90-tych XIX w. Czy zbieżność nazwisk jest przypadkowa? Do wyjaśnienia.
W drugiej połowie lat 80-tych nieruchomość przy Dzielnej 13 była już własnością syna Dominika, Leopolda Zonera (zobacz poniżej).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1888 – „O budowie przez Majera Kestenberga murowanej dwupiętrowej, mieszkalnej oficyny z ustępami i nadbudowie drugiego piętra nad istniejącą piętrową oficyną mieszkalną pod numerem 256a [powinno być "256"] przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
Leopold Zoner
Zobacz przedstawicieli rodziny Zoner na Piotrkowska Tree.
Leopold Zoner, fotograf, drukarz i wydawca prasy (od 1881 r. "Lodzer Tageblatt", od 1894 r. "Łodzinskij Listok"), był synem Dominika i Joanny Eleonory Past. Urodził się we Lwowie, w 1839 r., zmarł w Łodzi, w 1915 r. (akt 1339). Syn Leopolda i Olgi Wilhelminy Wähner, Alfred Jan Zoner, ożenił się w 1904 r. z Elzą Marią Desselberger. Siostra Alfreda Jana, Olga Teodora Zoner, poślubiła Roberta Resigera.
Leopold Zoner rozpoczął działalność drukarsko-litograficzną na początku lat 70-tych przy ulicy Konstantynowskiej. Od 1881 r. zakład działał przy Nowym Rynku 6, później został przeniesiony do własnego domu, przy Dzielnej 13.
Na froncie Dzielnej 13, według projektu z 1888 r., Leopold Zoner wystawił nowy dom mieszkalny, mieszczący na piętrze atelier fotograficzne.
1888 - "O budowie przez Leopolda Zonera murowanego, piętrowego domu mieszkalnego pod numerem 1358 przy ulicy Dzielnej w mieście Łodzi". [zobacz]
Kilka lat później, w głębi podwórza, powstała piętrowa oficyna, w której funkcjonowała pracownia fotograficzną i drukarnia.
1893 - "O zatwierdzeniu planu budowy przez Leopolda Zonera murowanego, dwupiętrowego budynku mieszczącego pracownię fotograficzną oraz stajnię i wozownię pod numerem 1358 przy ulicy Dzielnej w mieście Łodzi". [zobacz]
Od 1896 r. produkcja drukarska Zonera była również prowadzona w podwórzu posesji Piotrkowskiej 108. Wcześniej zakład należał do Karola Prusse (zobacz poniżej), który wyposażył go w maszyny należące wcześniej do drukarni Rudolfa Luthera, mieszczącej się do 1892 r. przy Zachodniej 26 (dz. Zachodnia 44).
W 1899 r. Zoner przekazał drukarnię przy Piotrkowskiej 108 swojemu zięciowi, Robertowi Resigerowi, a sam ograniczył się do działalności przy Dzielnej 13.
Należy również przypomnieć bezpośrednią rolę, jaką odebrał Leopold Zoner, razem z Robertem Wergau, w utworzeniu Łódzkiej Straży Ogniowej Ochotniczej.
Aron (Arnold) Stiller i jego szwagier, Juliusz Bielschowsky, założyli w latach 80-tych XIX w. fabrykę wełnianą (MA) pod późniejszym adresem Cegielnianej 80 (dz. Jaracza 52).
1887-88 - "O budowie przez Stillera i Bielszowskiego murowanej kotłowni i komina na nieruchomości pod numerami 278a, 442a i 46a przy ulicy Cegielnianej w mieście Łodzi". [zobacz]
1889 - "Projekt budowy przez Arnolda Stillera i Bielszowskiego dwóch parterowych tkalni, dobudowy ślusarni, maszynowni maszyny parowej, a także budowy apretury i farbiarni i przy nich filtrów asenizacji chemicznej, pod numerami 278a, 442a i 46 przy ulicy Cegielnianej w mieście Łodzi". [zobacz]
W 1893 r. utworzono spółkę akcyjną.
Pod koniec lat 90-tych wystawiono trzypiętrową przędzalnię na froncie ulicy Cegielnianej (dz. Jaracza 52) MA.
1899 - "O budowie przez firmę "Stiller i Bielszowski" w mieście Łodzi murowanej, trzypiętrowej przędzalni, komina i dobudowie kotłowni". [zobacz]
W okresie międzywojennym, w drugiej połowie lat 30-tych, kapitał spółki wynosił 3 mln złp, a roczna sprzedaż 2,5 mln (MA).
Vis a vis przedsiębiorstwa, po drugiej stronie ulicy Cegielnianej (daw. Cegielniana 79, róg Skwerowej, dz. Jaracza 45, róg POW), Arnold Stiller wybudował okazałą willę. Część północna budynku powstała w latach 1890-91. W okresie 1899-1901 dobudowano południowy fragment pałacyku