Skorupki

ulica Piotrkowska 70

ulica Piotrkowska 70 nr hip. 509

do 1850 r. nr 107

Przynajmniej od początku lat 30-tych XIX w. plac nr 107 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 70) należał do pończosznika z Saksonii, Wilhelma Höpfnera.

Od 1832 r. sąsiedni plac nr 106 (dz. północna połowa Piotrkowskiej 72) należał do syna Wilhelma, Roberta Höpfnera.

W kwietniu 1832 r. Wilhelm Höpfner sprzedał nieruchomość Joachimowi Roze.

W latach 30-tych Roze był również właścicielem nieruchomości przy Piotrkowskiej 79.

Stosownie do kontraktu urzędowego, ze stycznia 1846 r., Roze sprzedał nieruchomość Józefowi Simon.

Kontraktem z sierpnia 1848 r. Simon sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Länger.

Tkacz Wilhelm Länger, syn Krzysztofa i Joanny z d. Stassburger, emigrant z Prus, osiedlił się początkowo w Turku, skąd przybył do Łodzi. Po śmierci pierwszej żony, Weroniki z d. Wedlich, poślubił w 1857 r. Zuzannę Schmidt. Córka Wilhelma i Zuzanny, Emma Länger, poślubiła w 1879 r. Józefa Wiehan. Rodzicami Józefa byli Franciszek i Paulina z d. Ludwig, córka Franciszka Ludwiga.

Zobacz przedstawicieli rodziny Wilhelma Längera na Piotrkowska Tree.

W lipcu 1859 r. Länger sprzedał nieruchomość Janowi Ramisch.

Na mocy kontraktu z maja 1862 r. Ramisch sprzedał nieruchomość Juliuszowi Schäfer. W tym czasie na froncie Piotrkowskiej stał dom drewniany mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 24.

* - 1 łokieć = 0,576 m

W miejscu frontowego drewniaka Schäfer wystawił jednopiętrowy dom murowany - jest jeszcze widoczny na zdjęciu Leopolda Zonera z ok. 1895 r. (drugie zdjęcie w galerii).

W podwórzu funkcjonowała farbiarnia właściciela.

Pod koniec lat 70-tych Schäfer wykupił grunt działki.

1878-1879 - "O wykupie czynszów przez Juliusza Schäfera z placu nr 107/509 w mieście Łodzi". [zobacz]

Pierwszą żoną Juliusza Schäfera była Anna Hiller, primo voto Thoma.

Syn Juliusza i Anny, Franciszek Schäfer, wraz ze swoją siostrą, Anną i jej mężem Wilhelmem Franciszkiem Tugemannem, byli właścicielami nieruchomości przy Piotrkowskiej 122. Pasierbice Juliusza, Rozalia i Marianna Józefa Thoma, poślubiły Fryderyka Wilhelma Nippe i Gustawa Wertschitzkiego.

Po śmierci Anny Juliusz ożenił się z Amalią Julianną Hayer, wdową po Piotrze Eberhardtcie Jansenie.

Zobacz przedstawicieli rodziny Schäfer na Piotrkowska Tree.

W latach 80-tych XIX w., prawdopodobnie niedługo po wykupieniu gruntu przez Schäfera, nieruchomość przeszła w ręce małżeństwa Sury i Suchera Scheps (zobacz poniżej).

Taryfa domów z 1920 r. wymienia sukcesorów Suchera Scheps jako właścicieli.

Księga Adresowa m. Łodzi, z lat 1937-39, wymienia przy Piotrkowskiej 70 czworo przedstawicieli rodziny Scheps - Ludkę, Sinę, Wacława i Wolfa.

Kamienica w obecnym kształcie stała już pod koniec XIX w.

* * *

Pomieszczenia przy Piotrkowskiej 70 służyły składowi fabrycznemu zakładów wełnianych Józefa Richtera, jednej z najstarszych łódzkich fabryk.

Pod tym adresem mieściła się administracja "Głosu Porannego" (redakcja przy Piotrkowskiej 101), dziennika wydawanego w latach 1929-39.

Piotrkowska 70 - zdjęcia współczesne

Archiwalne dokumenty budowlane:

1890 – „O nadbudowie pierwszego i drugiego piętra nad parterową oficyną, budowie trzypiętrowej oficyny i piętrowych komórek pod numerem 509 przy ulicy Krótkiej w nieście Łodzi, przez właściciela Suchera Schepsa” [zobacz]

1894 – „Projekt budowy murowanej, dwupiętrowej oficyny mieszkalnej z poddaszem i piwnicami na nieruchomości Szepsa pod numerem 509 na rogu ulic Piotrkowskiej i Krótkiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• Maurycy A. Prussak Fabryka materyj meblowych, jedwabnych, wełnianych
• S. Scheps i S-ka Kantor i skład fabryki towarów kamgarnowych i chustek do nosa
• Józef Richter Skład fabryczny
• Towarzystwo Łódzkiej Manufaktury Sp. Akc.

Fabryka rodziny Scheps

Sucher Scheps był przemysłowcem, właścicielem fabryki wyrobów kamgarnowych. W XIX w. skład fabryczny mieścił się przy Piotrkowskiej 70, jednak trudno mi w tym momencie stwierdzić, gdzie zlokalizowana była produkcja.

Na początku drugiej dekady XX w. przedsiębiorstwo "S. Scheps i Spółka", posiadające już wtedy status towarzystwa akcyjnego, przystąpiło do budowy obiektów przemysłowych przy ulicy Południowej 68 (dz. Rewolucji 68/70).

1910 - "Projekt budowy przez Towarzystwo Akcyjne S. Scheps i Spółka murowanych budynków fabrycznych: dwupiętrowej przędzalni wełny, parterowego budynku mieszczącego lokomobilę, piętrowej oficyny pod numerem 68/393 przy ulicy Południowej w mieście Łodzi". [zobacz]

Po I wojnie światowej, prawdopodobnie na skutek poniesionych strat, powstało "Towarzystwo Łódzkiej Manufaktury - Ponizowski, Sp. Akc.", w którego kierownictwie zasiadał syn Suchera, Jakób Scheps. O niewesołych wydarzeniach, jakie stały się udziałem spadkobierców Suchera Schepsa w latach 20-tych XX w., możemy przeczytać w ówczesnej łódzkiej prasie codziennej (MA).

Już na początku lat 30-tych okresu międzywojennego funkcjonowały przy Południowej 68 inne podmioty, między innymi przędzalnia wigoniowa Abrama Berlińskiego i fabryka wyrobów bawełnianych Lejba Przygórskiego.

W 1935 r. miał miejsce groźny pożar, który doszczętnie zniszczył trzypiętrowy gmach fabryczny (MA). Obraz pogorzeliska możemy zobaczyć na zdjęciu ze zbiorów NAC (MA).

Obecnie na terenie zakładów "S. Scheps i Spółka" powstał okazały, nowoczesny apartamentowiec, a z dawnych obiektów fabrycznych pozostały jedynie parterowe budynki z dachem szedowym (MA).

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Czerwona