ulica Piotrkowska 251

ulica Piotrkowska 251 nr hip. 685

do 1850 r. nr 223

Na podstawie protokołu deklaracyjnego, podpisanego w lipcu 1834 r., plac nr 223 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 251) objął tkacz przybyły z Czech, Wacław Fischer.

Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki wyrobów bawełnianych składajacej się z 3 warsztatów, przy której dwóch czeladzi użytych będzie, oraz do pobudowania w przeciągu najdalej lat dwóch na obranym jako wyżej placu domu drewnianego.

Po śmierci Fischera (zmarł w 1853 r.) nieruchomość przeszła w ręce jego żony, Agnieszki.

Zgodnie z protokołem sporządzonym w łódzkim Magistracie, we wrześniu 1856 r., Agnieszka Fischer sprzedała nieruchomość Karolowi Augustowi Maszyckiemu (Maschitzkiemu).

Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 22½, szerokości łokci 13, a wysokości łokci 4½ nowej miary polskiej.

* 1 łokieć = 0,576 m

W 1844 r. Karol August Maszycki ożenił się z Barbarą z d. Laesch. Synem Karola Augusta i Barbary był Jan Karol Maszycki.

Zobacz przedstawicieli rodziny Maszyckich na Piotrkowska Tree.

Stosownie do dokumentu spisanego w Łódzkim Magistracie, w lutym 1860 r., Maszycki sprzedał nieruchomość Ernestowi Berendtowi.

Powyższy dokument wymienia większy drewniany dom frontowy, o wymiarach 30x20x4½ łokcia.

Po niedługim czasie Berendt sprzedał nieruchomość Józefowi Gampe, ten zaś, w 1867 r., sprzedał ją Karolowi Ritter.

Taryfa domów z 1888 r. wymienia jako właściciela Jana Spornagel. Na przełomie lat 80 i 90-tych Spornagel sprzedał wschodnią połowę działki, od strony ulicy Piotrkowskiej, Elżbiecie Schultz, do której należała również sąsiednia nieruchomość, przy Piotrkowskiej 249.

Taryfy domów z lat 1897-1911 wymieniają jako właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 249/251 Jana Hausmanna (małżeństwo Jana i Natalii Hausmannów), później Henryka Ferrenbacha.

Od ok. 1912 r. podwójna nieruchomość należała do Szapsi Eisnera, następnie do przedsiebiorstwa "Handel Włókienniczy S. Eisner SA".

W 1936 r. Eisnerowie sprzedali nieruchomość Ickowi Grajcarowi.

W latach 1936-37 Grajcar wybudował kamienicę w obecnym kształcie. Autorem projektu był Ludwik Kirszbaum. Obiekt posiadał 8 mieszkań.

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

28 marca 2015

Piotrkowska_251

piotrkowska-nr.pl