ulica Piotrkowska 120

ulica Piotrkowska 120 nr hip. 538

do 1850 r. nr 77

Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, spisanym w marcu 1832 r., plac nr 77 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 120) objął tkacz przybyły z Saksonii, Jan Gottfryd Klutich. Zaledwie po 3 miesiącach, w czerwcu 1832 r., nieruchomość przeszła w ręce Gottlieba Hollfeldt.

Kontraktem z sierpnia 1841 r. Hollfeldt sprzedał nieruchomość Beniaminowi Buchen.

Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 14, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

W połowie lat 50-tych Edward Buchen sprzedał nieruchomość Karolowi Trautman.

Pod koniec lat 60-tych posesja należała do adwokata Jana Szostkowskiego. W tym samym czasie Szostkowski był właścicielem nieruchomości przy ulicy Średniej 348 (dz. Pomorska 32).

Przynajmniej od drugiej połowy lat 70-tych nieruchomość była w rękach Fryderyka Wilhelm.

W drugiej połowie lat 70-tych Wilhelm wykupił grunt działki.

1877-1878 - "O wykupie czynszów przez Fryderyka Wilhelma z gruntu nr 77/538 w mieście Łodzi". [zobacz]

Fryderyk Wilhelm, tkacz, urodził się ok. 1824 r. w Saksonii. W 1851 r., w Łodzi, ożenił się z Amalią Karoliną Vogt. Córka Fryderyka i Amalii, Alwina Amalia Wilhelm, poślubiła w 1882 r. Franciszka Juliusza Hentschel, syna Leopolda Hentschel.

W okresie od lat 50-tych, do końca lat 70-tych, Fryderyk Wilhelm był właścicielem wielu posesji przy ulicy Piotrkowskiej: Piotrkowskiej 102a, Piotrkowskiej 122 , Piotrkowskiej 136 i Piotrkowskiej 146.

Starszy brat Fryderyka, Jan Gottlieb Wilhelm, był właścicielem posesji przy Piotrkowskiej 198.

Zobacz przedstawicieli rodziny Wilhelm na Piotrkowska Tree.

Trzypiętrowa kamienica frontowa została zbudowana przez następnego właściciela, Szmula Bornstein, według projektu Gustawa Landau-Gutentegera z 1890 r.

Informacja w Dzienniku Łódzkim, z października 1891 r. (MA), donosi o pożyczce w Towarzystwie Kredytowym m. Łodzi, w wysokości 32,5 tys. rubli, zaciągniętej przez Bornsteina na wystawienie nowych budynków.

W drugiej połowie lat 90-tych posesja należała do Abrama Chaima Zelwera.

Na niezabudowanej działce przy Mikołajewskiej 63, należącej pierwotnie do sąsiedniej nieruchomości przy Piotrkowskiej 118, Zelwer wystawił trzypiętrową tkalnię.

1894 - "O budowie przez Abrama Chaima Zelwera na nieruchomości położonej w mieście Łodzi, przy ulicy Mikołajewskiej 61/537a [powinno być 63/537a], murowanej, trzypiętrowej tkalni i murowanego, parterowego magazynu z ustępami". [zobacz]

W pierwszych latach XX w. fabryka Zelwera przeszła w ręce Tow. Akc. Przędzalni "Henryk Birnbaum" i była wykorzystywana przez powiązane z Birnbaumem Tow. Akc. Przędzalnia Wełny Czesankowej „Dąbrówka”.

Taryfy domów z pierwszej dekady XX w. podają jako właściciela Szaję Wiślickiego, zaś na początku drugiej dekady Wołka vel Wolfa Eisnera.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia członków rodziny Przygoda.

* * *

W 1899 r. bracia Antoni i Władysław Krzemińscy otworzyli przy Piotrkowskiej 120, w lokalu dawnej restauracji Adolfa Fischera, pierwsze stałe kino na ziemiach polskich (MA). Kino działało 3 miesiące, pod nazwą "Gabinet Iluzji".

W 1900 r. bracia Krzemińscy odwiedzili kilka innych miast (Częstochowa, Włocławek, Radom), organizując tam tymczasowe kinematografy.

Po powrocie do Łodzi, w listopadzie 1900 r., projekcje odbywały się już w innym miejscu, przy Piotrkowskiej 17.

Warto przypomnieć, że pierwszy pokaz filmowy braci Lumière ("Wyjście robotników z fabryki Lumière w Lyonie") odbył się 22 marca 1895 r. w Paryżu, a pierwszy pokaz publiczny miał miejsce 28 grudnia 1895, w paryskiej kawiarni Grand Café.

Powstanie pierwszego stałego kina na ziemiach polskich upamiętnia dziś tablica, odsłonięta w 2010 r.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1890 – „O budowie przez Szmula Bornsztejna murowanego, trzypiętrowego domu mieszkalnego z poddaszem, piwnicami i oficyną oraz nadbudowie piętra z poddaszem na dwiema istniejącymi dwupiętrowymi oficynami na nieruchomości pod numerem 538 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”.[zobacz]

1911 – „Projekt budowy murowanych, trzypiętrowych, podpiwniczonych oficyn mieszkalnych z poddaszem, nadbudowa trzeciego piętra i poddasza nad istniejącą oficyną mieszkalną, budowy murowanych, parterowych ustępów, budowy parterowej oficyny mieszkalnej i przebudowy otworów [okiennych] w istniejącym, murowanym, trzypiętrowym domu frontowym właściciela Wolfa [Wołka] Eisnera pod numerem 120/522 [powinno być: 120/538] przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”.[zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• S. Z. Orbach Skład papieru i materiałów piśmiennych
• M. M. Klepzig Pracownia szyldów i zakład lakierniczy
• Leon Nowiński Fabryka chemiczna
• K. G. Matys Pracownia znaków i zakład lakierniczy
• Albert Hoffmann Fabryka drutu kolczastego
• Jan Janowski Pracownia szyldów i zakład lakierniczy
• Samuel Lubiński Skład żelaza, stali, śrub i gwoździ

• "EKAPE" Wytwórnia wyrobów włókienniczych

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone