piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Próchnika

Więckowskiego

Zielona

6 Sierpnia

Andrzeja

Zamenhofa

Mickiewicza

Żwirki

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Brzeźna

Rewolucji 1905

Jaracza

Narutowicza

Traugutta

Moniuszki

Tuwima

Nawrot

Roosevelta

Piłsudskiego

Wigury

ulica Piotrkowska 118

ulica Piotrkowska 118 nr hip. 537

do 1850 r. nr 78

Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w maju 1837 r., plac nr 78 przy ulicy Piotrkowskiej objął tkacz (później krawiec) przybyły z Królestwa Wittembergii, Jan Rentz.

Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienniczej, składającej się z 3 warsztatów tkackich, przy której 3 czeladników użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego.

Runtz nie dotrzymał obietnicy i nie wystawił domu frontowego.

Stosownie do kontraktu spisanego w łódzkim Magistracie, w sierpniu 1839 r., Rentz sprzedał nieruchomość bednarzowi, Karolowi Nikodemskiemu. Żoną Karola Nikodemskiego była Klara Krakowska (ślub 1833 akt 44).

Po śmierci Karola (zmarł w 1852 r. akt 707) nieruchomość przeszła w ręce jego brata, również bednarza, Andrzeja Nikodemskiego (zmarł w 1862 r. akt 199). W następnych latach posesja należała do Piotra Chryzologa Koczyńskiego (ur. w Strykowie w 1841 r. akt 2), drugiego męża Klary Krakowskiej (ślub w 1863 r. akt 38).

Od lat 70-tych nieruchomość była w rękach Juliusza Schultza - zobacz poniżej rodzina Schultz.

W połowie lat 70-tych, w miejscu frontowego drewniaka, wystawiono jednopiętrową kamienicę frontową. Drugie piętro dobudowano według projektu Ignacego Markiewicza z 1891 r.

Pod koniec lat 70-tych Schultz wykupił grunt działki.

1878-1879 - "O wykupie czynszów prze Juliusza Schultza z gruntów nr 537 i 1236 w mieście Łodzi". [zobacz]

Taryfa domów z 1920 r. wymienia Wandę Keilich i sukcesorów Juliusza Schultza jako właścicieli.

* * *

W latach 30-tych okresu międzywojennego prowadził tutaj sklep Bruno Buczkat, syn Adolfa Butschkata.

Archiwalne dokumenty budowlane:

1888 – „O budowie przez Juliusza Schultza dwupiętrowej oficyny na nieruchomości pod numerem 537 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1891 – „Projekt nadbudowy drugiego piętra z poddaszem w piętrowym domu murowanym pod numerem 537 w przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi przez właściciela Schultza”. [zobacz]

1895 – „O zatwierdzeniu projektu budowy przez Juliusza Schultza dwóch, trzypiętrowych oficyn mieszkalnych i parterowego budynku gospodarczego pod numerem 118/537 w Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• I. M. Ulinower Magazyn oświetlenia firmy J. Handke
• W. Kanarski Piekarnia i sprzedaż mąki
• F. Pepiński Pracownia ram złoconych
• St. Zajdel Zakład tapicerski i rymarski
• Reinhold Jurk Fabryka przyrządów tkackich
• Macher i Pachnowski Zakład kotlarski
• A. Jesche i P. Majewski Zakład tapicersko-dekoracyjny
• Rudolf Trenkler Piekarnia krakowska
• E. Jakubek Fabryka wag
• Magazyn patefonów
• H. Polakiewicz Tkalnia mechaniczna
• „Niespodzianka” Cukiernia
• Aleksandra Woelfle Pracownia sztucznych kwiatów i abażurów
• Artur Klecel Zakład zegarmistrzowski i jubilerski
• J. Szcześniewski Drukarnia akcydensowa i introligatornia
• Henryk Macher Zakład kotlarski
• Bruno Buczkat Papierowe zasłony okienne, tapety, linoleum

rodzina Schultz

Zobacz przedstawicieli rodziny Schultz na Piotrkowska Tree.

Juliusz (metrykalnie Juliusz August) Schultz, syn Karola, rzeźnika i Wilhelminy Steinhilber, urodził się w 1841 r., w Pabianicach. W 1862 r., również w Pabianicach, ożenił się z Emmą Amalią Kühn. Córka Juliusza i Emmy Amalii, Amalia Olga, poślubiła Edwarda Meiera jr.

Reinhold Schultz, młodszy brat Juliusza, urodził się w Pabianicach, w 1848 r. Obaj bracia nie kontynuowali profesji ojca - Juliusz został majstrem stolarskim, zaś Reinhold majstrem ślusarskim.

W 1871 r., w Zduńskiej Woli, Reinhold poślubił Wilhelminę Bartoszewicz. W 1874 r., w Pabianicach, urodził się syn Reiholda i Wilhelminy, Robert Schultz. W 1900 r. Robert ożenił się z Liną Martą Thiede, córką Wilhelma Thiede, właściciela znanej w Łodzi firmy meblarskiej.

W pierwszej dekadzie XX w. Robert Schultz przejął firmę teścia pod swoje nazwisko. W 1910 r. wystawił przy ulicy Długiej 112 (dz. Gdańska 112) zabudowania fabryczne (MA), które wyposażył w nowoczesne maszyny stolarskie. Fabryka przy Długiej 112 stanęła nieopodal narożnej nieruchomości teścia przy ulicy Długiej 106.

Na koniec sprostowanie. Adalisa Klara Biedermann, córka Bruno Biedermanna, była żoną Karola Roberta Schultza, syna Karola Schultza, współwłaściciela, razem z braćmi Janem i Pawłem, fabryki u zbiegu obecnej ulicy Zachodniej i Próchnika. Innymi słowy, Adalisa Klara nie miała nic wspólnego z Robertem Schultzem, właścicielem zakładu stolarskiego przy Długiej/Gdańskiej 112.

MA (materiały archiwalne) - zobacz