Czerwona
Skorupki
Przynajmniej od pierwszej połowy lat 30-tych XIX w. plac nr 265 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 273) należał do tkacza przybyłego z Saksonii, Jana Gottlieba Opitz.
Na froncie stanął parterowy dom drewniany.
Wybrane dzieci Jana Gottlieba i jego żony, Marii Elżbiety z d. Kreutziger:
Po śmierci Jana Gottlieba (zmarł w 1856 r.) nieruchomość przeszła w ręce jego syna, Karola Ernesta.
Zobacz przedstawicieli rodziny Opitz na Piotrkowska Tree.
Począwszy od lat 60-tych nieruchomość należała do piekarza, Ferdynanda Wolanek.
W 1852 r. Ferdynand ożenił się z Joanną z d. Meissner.
Na planie R. Micińskiego z 1873 r. jest już widoczny frontowy dom murowany.
Zobacz przedstawicieli rodziny Ferdynanda Wolanka na Piotrkowska Tree.
Po śmierci Ferdynanda Wolanka (zmarł w 1880 r.) nieruchomość przeszła w ręce jego szwagra, Józefa Meissnera - zobacz poniżej rodzina Meissner.
Od lat 90-tych, do przynajmniej lat 20-tych okresu międzywojennego, nieruchomość należała do zięcia Józefa Meissnera, Oskara Rinowa i jego żony, Pauliny z d. Meissner (ślub w 1888 r.).
W 1911 r. małżonkowie Rinow wystawili trzypietrową kamienicę frontową z dachem mansardowym.
Zobacz przedstawicieli rodziny Rinow na Piotrkowska Tree.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1892 - "O zatwierdzeniu planu na budowę przez Oskara Rynowa murowanego, dwupiętrowego domu i murowanych, piętrowych budynków gospodarczych na nieruchomości pod numerem 659 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
rodzina Meissner
Zobacz przedstawicieli rodziny Meissner na Piotrkowska Tree.
Tytus Kopisch, obejmujący na początku 1828 r. posiadło bielnikowe przy ówczesnej ulicy Emilii (dz. Tymienieckiego), zobowiązał się do sprowadzenia z Czech i Śląska 100 familii tkaczy, prząśników, blicharzy i robotników, oraz pobudowania dla nowoprzybyłych 42 domów drewnianych. W latach 1829-30, z obiecanych 42 domów, Kopisch wybudował tylko 17 (MA). Stanęły przy ulicy Budowlanej (później dalszy odcinek Zarzewskiej, dz. Przybyszewskiego) i obecnej Przędzalnianej, na terenie należącym wcześniej do wójtostwa Zarzew, wykupionym przez rząd na rzecz miasta od rodziny Załęskich. Kolonia przyjęła nazwę Schlesing (Szlezyng, Ślązaki).
Wśród sprowadzonych tkaczy była rodzina Józefa Meissnera, która w 1829 r. zajęła, wystawiony przez Kopischa, dom nr 31 (później Zarzewska 165, nr hip. 991, obecnie Przybyszewskiego, teren pomiędzy jezdniami Śmigłego-Rydza). W 1833 r. Meissner wykupił dom za kwotę 1200 złp. Płatność była rozłożona na 10 rocznych rat, po 120 złp.
W latach późniejszych rodzina Meissnerów objęła również sąsiednie działki - 989, 990 i 992 (później Zarzewska 169, 167 i 163) MA.
1891 - "O przejściu na Józefa Majznera prawa władania wieczno-czynszowymi nieruchomościami nr 33/989, 32/990, 31/991 w mieście Łodzi". [zobacz]
1897-99 "O przejściu praw władania czynszową nieruchomością nr 30/992 w mieście Łodzi na Józefa Majznera". [zobacz]
Teren posesji przy Zarzewskiej 163-169 na planie współczesnym - zobacz.
Syn Józefa i Barbary, z d. Hempel, Jan Meissner, młynarz, ożenił się w 1833 r. z Elżbietą Dietrich. Rodzina Dietrichów mieszkała również w domu wystawionym przez Kopischa, pod nr 8 (obecnie Przędzalniana 80-82). Wybrane dzieci Jana i Elżbiety:
♦ Emanuel - piekarz, ożenił się w 1861 r. z Anną Thoma. Wybrane dzieci Emanuela i Anny:
♦ Józef - młynarz, ożenił się w 1868 r. z Karoliną Riedel. Siostra Karoliny, Paulina Riedel, była żoną Engelberta Tischera. Wybrane dzieci Józefa i Karoliny:
Główną postacią rodziny Meissnerów był Józef, mąż Karoliny Riedel.
► przynajmniej od końca lat 80-tych do Józefa należała nieruchomość, z piętrowym domem frontowym, przy ulicy Głównej 1279 (póżniej Główna 30 MA),
► przynajmniej od lat 90-tych funkcjonowała cegielnia Józefa we wsi Dąbrowa (później Dąbrowska 30/32, obecnie teren pomiędzy ulicą Kraszewskiego i Podgórną). Druga cegielnia Józefa działała na Starym Rokiciu,
► w latach 1897-98 roku Józef wystawił okazałą kamienicę przy obecnej ulicy Kilińskiego 96-96a,
► w 1902 r. Józef wystawił trzypiętrowy młyn parowy przy obecnej ulicy Przybyszewskiego 92 (MA).
1902 - "O budowie przez Józefa Majznera w mieście Łodzi, przy ulicy Zarzewskiej, pod numerem 152/978 i 979, murowanego, trzypiętrowego młyna, kotłowni i maszynowni oraz stróżówki". [zobacz]
Młyn funkcjonował w latach 1903-10. W wielu źródłach archiwalnych adresem młyna była ulica Zarzewska 167, gdzie Meissnerowie wystawili piętrowy dom murowany (MA) i gdzie mieściła się centrala firmy.
Na początku drugiej dekady XX w. zmieniono profil działalności.
1914 - "O budowie przez Józefa Majznera murowanych: parterowych wiat, stołówki, kantoru, stajni, portierni, ustępów oraz parterowej wilkowni, a także plan zdjęty z natury murowanej, trzypiętrowej tkalni i przędzalni, na nieruchomości pod numerami 96-98 przy ulicy Zarzewskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Fabryka Meissnerów powstała na terenie rodzinnego Szlezyngu i zajmowała zachodnią część dawnych działek nr 14 i 15, rozciągających się od ulicy Przędzalnianej, do Granicznej (dz. Tatrzańskiej). Na początku lat 90-tych działki przeszły we władanie Józefa i Karoliny.
1891 - "O przejściu na Józefa i Karolinę Majzner prawa władania wieczno-czynszowymi nieruchomościami nr 14/978 i 15/979 w mieście Łodzi". [zobacz]
W latach międzywojennych fabrykę prowadzili synowie Józefa (Kazimierz, Bronisław, Józef i Maksymilian), pod szyldem "Bracia Meissner".
Główny budynek fabryki Meissnerów, w mocno zmienionej formie, zachował się do dzisiaj.
► w 1905 r. ukończono budowę kościoła św. Anny. Plac i materiały budowlane były darem Józefa.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Tymienieckiego
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone