Pierwotna, szeroka działka o nr 192, obejmowała obecne numery Piotrkowskiej 46 i 48. W środkowej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany.
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, z lutego 1825 r., plac nr 192 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 46 i 48) objął kolonista z podłódzkiego Antoniewa, cieśla Krystian Linke.
Na froncie stanął dom drewniany 2-familijny.
Po śmierci Krystiana (zmarł w 1828 r.) nieruchomość przeszła w ręce wdowy, Anny Justyny Linke.
Zobacz przedstawicieli rodziny Linke na Piotrkowska Tree.
Kontraktem z grudnia 1828 r. Anna Justyna Linke sprzedała nieruchomość Janowi Gottliebowi Augst.
Córka Jana Gottlieba i jego żony, Zofii z d. Tiltz, Joanna Krystyna Augst, poślubiła w 1831 r. Jana Krystiana Wendlera.
Zobacz przedstawicieli rodziny Augst na Piotrkowska Tree.
W grudniu 1853 r. Augst sprzedał nieruchomość małżonkom Józefie i Dominikowi Geisler.
Zobacz przedstawicieli rodziny Dominika Geislera na Piotrkowska Tree.
W marcu 1862 r. małzonkowie Geisler sprzedali połowę nieruchomości, po prawej ręce od frontu uważając (dz. Piotrkowska 48), Wilhelmowi Landau, współwłaścicielowi fabryki tabacznej w mieście Łodzi egzystującej.
W maju 1862 r. małżonkowie Geisler sprzedali drugą połowę nieruchomości (dz. Piotrkowska 46) małżeństwu Julianny i Jana Augusta Wilhelma Stentzel, za kwotę 3075 rubli srebrem.
W listopadzie 1862 r. Stentzel sprzedał nieruchomość Józefowi Rosenthal.
Rosenthal wystawił jednopiętrową kamienicę frontową w 1864 r. W kwietniu 1864 r. do Magistratu wpłynęło pismo w sprawie uchybień na budowie domu Rosenthala:
Właściciel nowo budującego się domu Nº 262 przy ulicy Piotrkowskiej, Pan Rosenthal, stawia rusztowanie z cienkich okrąglaków i takowe łączy w dalszych kondygnacjach za pomocą sznurów.
Na podstawie umowy z listopada 1870 r. Józef Rosenthal sprzedał nieruchomość Szymonowi Heyman.
Pod koniec lat 70-tych Heyman sprzedał posesję małżeństwu Rozalii i Icka Aurbach.
W krótkim czasie nieruchomość przeszła w ręce aptekarza Fryderyka Müllera - zobacz poniżej rodzina Müller.
* * *
Parter i piętro frontowej kamienicy mieściło wiele firm, widocznych na zdjęciu B. Wilkoszewskiego, m.in.:
Na łamach „Kuriera codziennego”, w latach 1897-98, drukowano w odcinkach powieść Władysława Reymonta „Ziemia obiecana”. W 1897 r., w trakcie zbierania materiałów i pisania "Ziemi obiecanej", Reymont przebywał kilka miesięcy w Łodzi i początkowo mieszkał pod tym numerem.
Na początku XX w. funkcjonował pod tym adresem zakład fotograficzny Hermana Adolfa Petri.
PODWÓRKA ULICY PIOTRKOWSKIEJ - Piotrkowska 46
Zdjęcie W. Pfeiffera z 1937 r., ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1892 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Fryderyka Millera murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej pod numerem 262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1903 – „O nadbudowie przez Fryderyka Millera murowanej, piętrowej oficyny [celem] umieszczenia w niej zakładu fotograficznego pod numerem 46/262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
rodzina Müller
Fryderyk Müller (metrykalnie Florian Fryderyk) urodził się wprawdzie w Łodzi, w 1843 r. (akt 128) i tutaj rozwijał karierę aptekarską, ale jego dzieje są nierozerwalnie związane z historią Pabianic.
Müllerowie byli katolikami przybyłymi z Czech. Dziadek Fryderyka, Florian Müller (ur. ok. 1795), był pod koniec lat 40-tych XIX w. jednym z największych, obok Beniamina Krusche i Leonarda Fesslera, pabianickich fabrykantów perkali drukowanych.
Ojciec Fryderyka, Władysław Müller, poślubił ewangeliczkę, Eleonorę Manigel, primo voto Rossner. Ślub został zawarty w 1842 r. (akt 40), w kościele św. Trójcy w Łodzi.
Siostra Fryderyka, Ludwika Natalia, wyszła za maż za Wilhelma Alberta Diettrich.
Fryderyk Müller poślubi w Pabianicach, w 1870 r. (akt 76), Luizę Kornelię Krusche (ur. 1850 w Pabianicach akt 8), córkę wymienionego powyżej Beniamina Krusche.
W 1874 r. Fryderyk kupił od braci Ludwika i Roberta Fischerów zachodnią część ich nieruchomości przy ulicy Zielonej, kończącą się na ulicy Spacerowej. W krótkim czasie Müller wystawił tam dwupiętrową kamienicę (obecnie budynek przy Zielona 6, podwyższony o jedno piętro przez następnych właścicieli MA). Pod koniec lat 70-tych Müller sprzedał nieruchomość przy Zielonej małżonkom Aurbach i kupił od nich posesję przy Piotrkowskiej 46.
Zgodnie z informacjami zawartymi w książce Anny Rynkowskiej "Ulica Piotrkowska", od 1870 r. apteka Fryderyka Müllera funkcjonowała przy Piotrkowskiej 132, a w 1879 r. przy Piotrkowskiej 33.
Na początku lat 80-tych XIX w. Müller prowadził aptekę w domu własnym, przy Piotrkowskiej 46.
W 1884 r. aptekę Müllera przy Piotrkowskiej 46 kupił Maurycy Spokorny (MA).
Przynajmniej od 1887 r. apteka Müllera działała przy Piotrkowskiej 22 (MA), w lokalu należącym wcześniej do Józefa Göbel (Goebel), który założył aptekę pod tym adresem w 1882 r.
Na początku 1890 r. Müller i Spokorny zamienili się miejscami - Müller wrócił do swojej kamienicy przy Piotrkowskiej 46, a Spokorny przejął aptekę przy Piotrkowskiej 22 (MA). W 1892 r. Maurycy Spokorny przeniósł aptekę na Piotrkowską 25 (MA).
Syn Fryderyka i Luizy, Edmund Müller (metrykalnie Władysław Fryderyk Edmund, ur. 1875 akt 692), również prowizor farmacji, prowadził aptekę przy Piotrkowskiej 46 jeszcze w okresie II wojny światowej.
Na koniec zwrócę uwagę na pismo z 1852 r. (MA), skierowane do łódzkiego Magistratu. Pismo odnosi się do podania Floriana Müllera o wyrażenie zgody na otwarcie apteki w Pabianicach. Być może podanie złożył Florian junior, brat Władysława, a tym samym wujek Fryderyka. Do wyjaśnienia.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
rodzina Gebethner
Zobacz przedstawicieli rodziny Gebethner na Piotrkowska Tree.
Wilhelm Fryderyk Gebethner, fabrykant mydła i świec, syn majstra bednarskiego Gottfryda Augusta i Anny Reginy Raschke, ożenił się w 1828 r. z Julianną Pauliną Ritz. Ojciec Julianny Pauliny, Jerzy Andrzej Ritz, był murgrabią w Pałacu Saskim w Warszawie.
W 1831 r. urodził się syn Wilhelma Fryderyka i Julianny Pauliny, Gustaw Adolf Gebethner, przyszły współwłaściciel firmy "Gebethner i Wolff". Salony firmy "Gebethner i Wolff", oprócz książek i nut, oferowały także fortepiany. Było to zasługą młodszego brata Gustawa Adolfa, Jana Feliksa Gebethnera, muzyka, kupca i kolekcjonera.
Siostra Wilhelma Fryderyka, Joanna Karolina Wilhelmina Gebethner, poślubiła w 1820 r. fabrykanta mydła Karola Augusta Wernera, brata osiadłego w Ozorkowie farbiarza Krystiana Wilhelma Wernera - zobacz rodzina Werner.
Na koniec warto wspomnieć o rodzinie Sängerów, również skoligaconych z Wernerami. Gebethnerów, Wernerów i Sängerów łączyła wspólna profesja - produkcja mydła i świec.
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone