piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Próchnika
Więckowskiego
Zielona
6 Sierpnia
Andrzeja
Zamenhofa
Mickiewicza
Żwirki
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Brzeźna
Rewolucji 1905
Jaracza
Narutowicza
Traugutta
Moniuszki
Tuwima
Nawrot
Roosevelta
Piłsudskiego
Wigury
Pierwotna, szeroka działka o nr 192, obejmowała obecne numery Piotrkowskiej 46 i 48. W środkowej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany.
Na mocy protokołu deklaracyjnego z maja 1825 r. plac o nr 192 (dz. Piotrkowska 46 i 48) objął Krystian Link, a po jego śmierci nieruchomość przeszła w ręce wdowy, Anny Krystyny Link.
Kontraktem z grudnia 1828 r. Anna Krystyna Link sprzedała nieruchomość Janowi Gottliebowi Angst.
W grudniu 1853 r. Angst sprzedał nieruchomość małżonkom Józefie (z domu Link) i Dominikowi Geisler.
W marcu 1862 r. małzonkowie Geisler sprzedali połowę nieruchomości, po prawej ręce od frontu uważając (dz. Piotrkowska 48), Wilhelmowi Landau, współwłaścicielowi fabryki tabacznej w mieście Łodzi egzystującej.
W maju 1862 r. małżonkowie Geisler sprzedali drugą połowę nieruchomości (dz. Piotrkowska 46) małżeństwu Julianny (z domu Kunkel) i Wilhelma Stentsel, za kwotę 3075 rubli srebrem.
W listopadzie 1862 r. Stensel sprzedał nieruchomość Józefowi Rosenthal.
Rosenthal wystawił jednopiętrową kamienicę frontową w 1864 r. W kwietniu 1864 r. do Magistratu wpłynęło pismo w sprawie uchybień na budowie domu Rosenthala:
Właściciel nowo budującego się domu Nº 262 przy ulicy Piotrkowskiej, Pan Rosenthal, stawia rusztowanie z cienkich okrąglaków i takowe łączy w dalszych kondygnacjach za pomocą sznurów.
Na podstawie umowy z listopada 1870 r. Józef Rosenthal sprzedał nieruchomość Szymonowi Heyman.
Pod koniec lat 70-tych Heyman sprzedał posesję małżeństwu Rozalii i Icka Aurbach.
W krótkim czasie nieruchomość przeszła w ręce aptekarza, Fryderyka Müllera (zobacz poniżej rodzina Müller).
Parter i piętro frontowej kamienicy mieściło wiele firm, widocznych na zdjęciu B. Wilkoszewskiego, m.in.:
Na łamach „Kuriera codziennego”, w latach 1897-98, drukowano w odcinkach powieść Władysława Reymonta „Ziemia obiecana”. W 1897 r., w trakcie zbierania materiałów i pisania "Ziemi obiecanej", Reymont przebywał kilka miesięcy w Łodzi i początkowo mieszkał pod tym numerem.
Na początku XX w. funkcjonował pod tym adresem zakład fotograficzny Hermana Adolfa Petri.
PODWÓRKA ULICY PIOTRKOWSKIEJ - Piotrkowska 46
Zdjęcie W. Pfeiffera z 1937 r., ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1892 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Fryderyka Millera murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej pod numerem 262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1903 – „O nadbudowie przez Fryderyka Millera murowanej, piętrowej oficyny [celem] umieszczenia w niej zakładu fotograficznego pod numerem 46/262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
rodzina Müller
Fryderyk Müller (metrykalnie Florian Fryderyk) urodził się wprawdzie w Łodzi, w 1843 r. (akt 128) i tutaj rozwijał karierę aptekarską, ale jego dzieje są nierozerwalnie związane z historią Pabianic.
Müllerowie byli katolikami przybyłymi z Czech. Dziadek Fryderyka, Florian Müller (ur. ok. 1795), był pod koniec lat 40-tych XIX w. jednym z największych, obok Beniamina Krusche i Leonarda Fesslera, pabianickich fabrykantów perkali drukowanych.
Ojciec Fryderyka, Władysław Müller, poślubił ewangeliczkę, Eleonorę Manigel, primo voto Rossner. Ślub został zawarty w 1842 r. (akt 40), w kościele św. Trójcy w Łodzi.
Fryderyk Müller poślubi w Pabianicach, w 1870 r. (akt 76), Luizę Kornelię Krusche (ur. 1850 w Pabianicach akt 8), córkę wymienionego powyżej Beniamina Krusche.
W 1874 r. Fryderyk kupił od braci Ludwika i Roberta Fischerów zachodnią część ich nieruchomości przy ulicy Zielonej, kończącą się na ulicy Spacerowej. W krótkim czasie Müller wystawił tam dwupiętrową kamienicę (obecnie budynek przy Zielona 6, podwyższony o jedno piętro przez następnych właścicieli MA). Pod koniec lat 70-tych Müller sprzedał nieruchomość przy Zielonej małżonkom Aurbach i kupił od nich posesję przy Piotrkowskiej 46.
Zgodnie z informacjami zawartymi w książce Anny Rynkowskiej "Ulica Piotrkowska", od 1870 r. apteka Fryderyka Müllera funkcjonowała przy Piotrkowskiej 132, a w 1879 r. przy Piotrkowskiej 33.
Na początku lat 80-tych XIX w. Müller prowadził aptekę w domu własnym, przy Piotrkowskiej 46.
W 1884 r. aptekę Müllera przy Piotrkowskiej 46 kupił Maurycy Spokorny (MA).
Przynajmniej od 1887 r. apteka Müllera działała przy Piotrkowskiej 22 (MA), w lokalu należącym wcześniej do Józefa Göbel (Goebel), który założył aptekę pod tym adresem w 1882 r.
Na początku 1890 r. Müller i Spokorny zamienili się miejscami - Müller wrócił do swojej kamienicy przy Piotrkowskiej 46, a Spokorny przejął aptekę przy Piotrkowskiej 22 (MA). W 1892 r. Maurycy Spokorny przeniósł aptekę na Piotrkowską 25 (MA).
Syn Fryderyka i Luizy, Edmund Müller (metrykalnie Władysław Fryderyk Edmund, ur. 1875 akt 692), również prowizor farmacji, prowadził aptekę przy Piotrkowskiej 46 jeszcze w okresie II wojny światowej.
Na koniec zwrócę uwagę na pismo z 1852 r. (MA), skierowane do łódzkiego Magistratu. Pismo odnosi się do podania Floriana Müllera o wyrażenie zgody na otwarcie apteki w Pabianicach. Być może podanie złożył Florian junior, brat Władysława, a tym samym wujek Fryderyka. Do wyjaśnienia.
MA (materiały archiwalne) - zobacz