piotrkowska-nr.pl

Piotrkowska_46

26 marca 2015

Próchnika

Więckowskiego

Zielona

6 Sierpnia

Andrzeja

Zamenhofa

Mickiewicza

Żwirki

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Brzeźna

Rewolucji 1905

Jaracza

Narutowicza

Traugutta

Moniuszki

Tuwima

Nawrot

Roosevelta

Piłsudskiego

Wigury

ulica Piotrkowska 46

ulica Piotrkowska 46 nr hip. 262a

do 1850 r. nr 192)

Pierwotna, szeroka działka o nr 192, obejmowała obecne numery Piotrkowskiej 46 i 48. W środkowej części obszaru frontowego stał parterowy dom drewniany.

Na mocy protokołu deklaracyjnego z maja 1825 r. plac o nr 192 (dz. Piotrkowska 46 i 48) objął Krystian Link, a po jego śmierci nieruchomość przeszła w ręce wdowy, Anny Krystyny Link.

Kontraktem z grudnia 1828 r. Anna Krystyna Link sprzedała nieruchomość Janowi Gottliebowi Angst.

W grudniu 1853 r. Angst sprzedał nieruchomość małżonkom Józefie (z domu Link) i Dominikowi Geisler.

W marcu 1862 r. małzonkowie Geisler sprzedali połowę nieruchomości, po prawej ręce od frontu uważając (dz. Piotrkowska 48), Wilhelmowi Landau, współwłaścicielowi fabryki tabacznej w mieście Łodzi egzystującej.

W maju 1862 r. małżonkowie Geisler sprzedali drugą połowę nieruchomości (dz. Piotrkowska 46) małżeństwu Julianny (z domu Kunkel) i Wilhelma Stentsel, za kwotę 3075 rubli srebrem.

W listopadzie 1862 r. Stensel sprzedał nieruchomość Józefowi Rosenthal.

Rosenthal wystawił jednopiętrową kamienicę frontową w 1864 r. W kwietniu 1864 r. do Magistratu wpłynęło pismo w sprawie uchybień na budowie domu Rosenthala:

Właściciel nowo budującego się domu Nº 262 przy ulicy Piotrkowskiej, Pan Rosenthal, stawia rusztowanie z cienkich okrąglaków i takowe łączy w dalszych kondygnacjach za pomocą sznurów.

Na podstawie umowy z listopada 1870 r. Józef Rosenthal sprzedał nieruchomość Szymonowi Heyman.

Pod koniec lat 70-tych Heyman sprzedał posesję małżeństwu Rozalii i Icka Aurbach.

W krótkim czasie nieruchomość przeszła w ręce aptekarza, Fryderyka Müllera (zobacz poniżej rodzina Müller).

Parter i piętro frontowej kamienicy mieściło wiele firm, widocznych na zdjęciu B. Wilkoszewskiego, m.in.:

skład fabryki wyrobów bawełnianych Karola Steinerta,
siedziba firmy „Gebethner i Wolff” (wcześniej przy Piotrkowskiej 18),
przedstawicielstwo warszawskiego „Kuriera Codziennego” i „Tygodnika Ilustrowanego”.

Na łamach „Kuriera codziennego”, w latach 1897-98, drukowano w odcinkach powieść Władysława Reymonta „Ziemia obiecana”. W 1897 r., w trakcie zbierania materiałów i pisania "Ziemi obiecanej", Reymont przebywał kilka miesięcy w Łodzi i początkowo mieszkał pod tym numerem.

Na początku XX w. funkcjonował pod tym adresem zakład fotograficzny Hermana Adolfa Petri.

PODWÓRKA ULICY PIOTRKOWSKIEJ - Piotrkowska 46

Zdjęcie W. Pfeiffera z 1937 r., ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1892 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Fryderyka Millera murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej pod numerem 262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1903 – „O nadbudowie przez Fryderyka Millera murowanej, piętrowej oficyny [celem] umieszczenia w niej zakładu fotograficznego pod numerem 46/262a przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

K. Witenberg Krawiec męzki
M. Spokorny Apteka i instytut wód
Józef Pankowski Skład i naprawa gorsetów
Gebethner i Wolff Skład fortepianów, pianin, melodykonów i nut
Małecki Skład fortepianów i pianin
F. Müller Apteka, zakład wód mineralnych i napoi gazowych
S. Budzyner Fabryka wyrobów wełnianych i półwełnianych
Karol Steinert Skład fabryki wyrobów bawełnianych
„Krusche i Ender” Filialny skład fabryczny
Józef Kowalewski Kantor wymiany
A. H. Müller Skład manufaktury bawełnianej
B. Krymołowski i S-ka Wyroby podszewkowe bawełniane i półjedwabne
M. i J. Torenberg Wyrób i sprzedaż wyrobów włókienniczych

rodzina Müller

Fryderyk Müller (metrykalnie Florian Fryderyk) urodził się wprawdzie w Łodzi, w 1843 r. (akt 128) i tutaj rozwijał karierę aptekarską, ale jego dzieje są nierozerwalnie związane z historią Pabianic.

Müllerowie byli katolikami przybyłymi z Czech. Dziadek Fryderyka, Florian Müller (ur. ok. 1795), był pod koniec lat 40-tych XIX w. jednym z największych, obok Beniamina Krusche i Leonarda Fesslera, pabianickich fabrykantów perkali drukowanych.

Ojciec Fryderyka, Władysław Müller, poślubił ewangeliczkę, Eleonorę Manigel, primo voto Rossner. Ślub został zawarty w 1842 r. (akt 40), w kościele św. Trójcy w Łodzi.

Fryderyk Müller poślubi w Pabianicach, w 1870 r. (akt 76), Luizę Kornelię Krusche (ur. 1850 w Pabianicach akt 8), córkę wymienionego powyżej Beniamina Krusche.

W 1874 r. Fryderyk kupił od braci Ludwika i Roberta Fischerów zachodnią część ich nieruchomości przy ulicy Zielonej, kończącą się na ulicy Spacerowej. W krótkim czasie Müller wystawił tam dwupiętrową kamienicę (obecnie budynek przy Zielona 6, podwyższony o jedno piętro przez następnych właścicieli MA). Pod koniec lat 70-tych Müller sprzedał nieruchomość przy Zielonej małżonkom Aurbach i kupił od nich posesję przy Piotrkowskiej 46.

Zgodnie z informacjami zawartymi w książce Anny Rynkowskiej "Ulica Piotrkowska", od 1870 r. apteka Fryderyka Müllera funkcjonowała przy Piotrkowskiej 132, a w 1879 r. przy Piotrkowskiej 33.

Na początku lat 80-tych XIX w. Müller prowadził aptekę w domu własnym, przy Piotrkowskiej 46.

W 1884 r. aptekę Müllera przy Piotrkowskiej 46 kupił Maurycy Spokorny (MA).

Przynajmniej od 1887 r. apteka Müllera działała przy Piotrkowskiej 22 (MA), w lokalu należącym wcześniej do Józefa Göbel (Goebel), który założył aptekę pod tym adresem w 1882 r.

Na początku 1890 r. Müller i Spokorny zamienili się miejscami - Müller wrócił do swojej kamienicy przy Piotrkowskiej 46, a Spokorny przejął aptekę przy Piotrkowskiej 22 (MA). W 1892 r. Maurycy Spokorny przeniósł aptekę na Piotrkowską 25 (MA).

Syn Fryderyka i Luizy, Edmund Müller (metrykalnie Władysław Fryderyk Edmund, ur. 1875 akt 692), również prowizor farmacji, prowadził aptekę przy Piotrkowskiej 46 jeszcze w okresie II wojny światowej.

Na koniec zwrócę uwagę na pismo z 1852 r. (MA), skierowane do łódzkiego Magistratu. Pismo odnosi się do podania Floriana Müllera o wyrażenie zgody na otwarcie apteki w Pabianicach. Być może podanie złożył Florian junior, brat Władysława, a tym samym wujek Fryderyka. Do wyjaśnienia.

MA (materiały archiwalne) - zobacz