Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 142

ulica Piotrkowska 142 nr hip. 549

do 1850 r. nr 66

 

 

Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lipcu 1834 r., plac nr 66 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 142) objął tkacz przybyły z Czech, Józef Monse.

Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki wyrobów bawełnianych, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego.

 

Przynajmniej od końca lat 50-tych nieruchomość należała do Joanny Palme.

 

W latach 60-tych XIX w. posesja była w rękach farbiarza, Jakuba Wagnera.

Na froncie Piotrkowskiej stał nadal parterowy dom drewniany.

Anna Rynkowska w książce "Ulica Piotrkowska" przytacza skargę na Wagnera, jaką złożyli do Magistratu okoliczni mieszkańcy:

"posiadając farbiarnię czynną w swym podwórzu, pozwala sobie wszystkie odchody z takowej wypuszczać przez odpływ w podwórze sąsiedniej posesji".

 

Przynajmniej od początku lat 80-tych nieruchomość należała do Ludwika Schweigerta (zobacz poniżej). Można przypuszczać, że Pan Ludwik wszedł w posiadanie posesji przy Piotrkowskiej 142 w 1881 r., po sprzedaży nieruchomości przy Piotrkowskiej 205. W tym samym roku wykupił grunt działki od gminy miasta Łodzi.

1881 - "O wykupie czynszów przez Ludwika Schweigerta z gruntu nr 66/549 w mieście Łodzi". [zobacz]

Murowany, jednopiętrowy dom frontowy został wystawiony według projektu Edwarda Creutzburga z 1881 r.

Wykupienie gruntu działki, sięgającej jeszcze do ulicy Dzikiej (dz. Sienkiewicza), miało z pewnością związek z planowaną przez Schweigerta parcelacją, która umożliwiła wytyczenie ulicy Ewangelickiej (dz. Roosevelta).

Ludwik Schweigert, Edward Ramisch (Piotrkowska 144) i Teodor Sieber (Piotrkowska 146 i 148) byli pomysłodawcami przeprowadzenia nowej ulicy, łączącej Piotrkowską z budowanym w tym czasie (lata 1881-1884) nowym kościołem ewangelickim. Wytyczenie 20 działek budowlanych, po 10 z każdej strony Ewangelickiej, było dla właścicieli wspaniałym interesem.

 

Od drugiej połowy lat 80-tych, do ok. 1897 r. właścicielem posesji był Hugon Ludwik Herman, następnie Otto Herman.

Ok. 1991 r. Herman dobudował drugie piętro kamienicy frontowej.

 

Od ok. 1898 r. nieruchomość należała do Adolfa Bechtold, później jego dzieci, Hugo Artura, Ryszarda Adolfa i Eugenii.

Pod tym adresem była zarejestrowana fabryka wyrobów bawełnianych "Bracia Bechtold", należąca do Hugo Artura i Ryszarda Adolfa. Na początku XX w. tkalnia funkcjonowała przy Piotrkowskiej 218. Pod koniec pierwszej dekady XX w. bracia Bechtold wystawili własną fabrykę (MA) pod ówczesnym adresem Juliusza 8 (dz. Dowborczyków 37/39, obiekty nie istnieją).

 

Pod koniec XIX w. mieściła się tutaj elementarna szkoła miejska.

 

Rodzina Schweigert

Jan Schweigert poślubił Fryderykę Krystianę Bertermann w 1840 r., w Tomaszowie Mazowieckim. Wkrótce małżonkowie osiedlili się w Łodzi, gdzie w 1841 r. przyszło na świat dwoje pierwszych dzieci, Jan i Emilia. Kolejny syn Jana i Fryderyki, Ludwik Schweigert (ur. 1845 akt 383, zm. 1888 akt 68), poślubił w 1865 r. Matyldę Schultz (akt 144). Córka Ludwika i Matyldy, Emma, wyszła za mąż za Roberta Guse (ślub 1897 akt 168), syna Marcina Guse.

Gustaw Schweigert, dużo młodszy brat Ludwika, urodził się w 1860 r. (akt 559), a w 1878 r. poślubił Augustę Matz (akt 238), córkę Wilhelma Matz. Co ciekawe, teść Gustawa, Wilhelm (wtedy już wdowiec), poślubił rok wcześniej, w 1877 r. (akt 2), jego siostrę, Emilię (primo voto Neumann). Gustaw miał szwagra i teścia w jednej osobie.

W drugiej połowie lat 90-tych XIX w. Gustaw Schweigert kupił nieruchomość o nr hip. 1315, u zbiegu Nawrot i Mikołajewskiej (MA) i przy obecnej ulicy Sienkiewicza 67 wystawił trzypiętrową kamienicę frontową i oficynę.

1897 - "Zdjęty z natury plan wybudowanego przez Gustawa Schweigerta murowanego, trzypiętrowego domu z takąż oficyną i parterową przybudówką mieszkalną pod numerem 1315/67 w Łodzi". [zobacz]

Zgodnie z umową podpisaną pod koniec 1910 r. ze Zgromadzeniem Majstrów Tkackich, Gustaw Schweigert wybudował, na własny koszt, narożny dom mieszkalny przy Piotrkowskiej 100, który po 8 latach (w październiku 1919 r.) przeszedł na własność Zgromadzenia. Najemca był zobowiązany, w okresie wymienionych 8 lat, do płacenia rocznego czynszu dzierżawnego w wysokości 7500 rubli.

Groby na Cmentarzu Starym - Gustaw Schweigert

 

 

MA (materiały archiwalne) - zobacz

 

 

Archiwalne dokumenty budowlane:

1891 – „Projekt na nadbudowę przez Hugona Ludwika Hermana drugiego piętra nad piętrowym domem frontowym, nadbudowę trzech pięter nad parterową oficyną, dobudowę trzypiętrowej oficyny i budowę piętrowego budynku gospodarczego pod numerem 549 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”.[zobacz]

1910 – „Projekt budowy parterowej stajni z poddaszem i wozowni pod numerem 549/142 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi, właściciel Artur Bechtold”.[zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • F. Ulrich Cukiernia
  • E. Martz Skład fabryczny wyrobów Zakładów Żyrardowskich
  • A. Ertner Zakład grawersko-pięczątkarski
  • „Radio-Reicher”Sprzedaż odbiorników radiowych

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
27 marca 2015
Piotrkowska_142
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej