Czerwona

Skorupki

Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 220

ulica Piotrkowska 220 nr hip. 587

do 1850 r. nr 27

 

 

Na mocy umowy spisanej w łódzkim Magistracie, w marcu 1834 r., nieruchomość nr 27 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 220), ze stojącym na froncie murowanym domem rządowym, kupił Piotr Briske.

 

Stosownie do kontraktu z grudnia 1839 r., Briske sprzedał nieruchomość Augustowi Sänger, ten zaś, w 1843 r., sprzedał ją Janowi Karolowi Heinrich.

 

W 1847 r. Heinrich sprzedał nieruchomość Janowi Józefowi Heinzel (zobacz poniżej rodzina Heinzel).

Tak pisze Anna Rynkowska w książce "Ulica Piotrkowska": Jan Heinzel, właściciel posesji przy Piotrkowskiej 220, ulokował w murowanym domu rządowym warsztaty, a sam zamieszkał w drewnianym, dwuizbowym domku w podwórzu; ponadto część warsztatów miał u innych tkaczy.

 

Zgodnie z umową sporządzona w łódzkim Magistracie, w lipcu 1853 r., Heinzel sprzedał nieruchomość farbiarzowi, Piotrowi Eberhardtowi Jansen. Pomimo sprzedaży rodzina Heinzlów pozostawała przy Piotrkowskiej 220 jeszcze kilka lat.

Piotr Eberhardt Jansen zmarł w 1873 r. Wdowa, Amalia Julianna z d. Hayer, poślubiła w 1874 r. Juliusza Schäfera.

Przynajmniej od końca lat 80-tych XIX w., do wybuchu I wojny światowej, właścicielem posesji był Ryszard Schmidt, później jego syn, Aleksander Hugo Schmidt. Zakup nieruchomości przez Ryszarda Schmidta był związany z jego żoną, Julią Amalią Mietsch. Rodzicami Julii Amalii byli Jakub Mietsch i Berta Augusta Hayer, siostra Amalii Julianny, żony Piotra Eberhardta Jansena.

W podwórzu funkcjonowała mechaniczna farbiarnia i apretura Schmidta, napędzana maszyną parową o mocy 25 KM. W 1893 r. fabryka zatrudniała 100 robotników.

Na miejscu domu rządowego Schmidt wybudował murowany dom jednopiętrowy, według projektu Edwarda Creutzburga z 1888 r.

Zobacz przedstawicieli rodzin Jansen, Hayer i Mietsch na Piotrkowska Tree.

 

Taryfa domów z 1920 r. wymienia jako właściciela Ignacego Zaks.

 

Kolejny właściciel, Aron Pruszynowski, prowadził pod tym adresem szarparnię wełny i bawełny.

Przedsiębiorstwo Pruszynowskiego było zlokalizowane wcześniej przy ulicy Nowo Senatorskiej 7.

 

W 1935 r., w wyniku licytacji, zabudowania przy Piotrkowskiej 220 przeszły w ręce Abrama Icka Londona, później jego synów, Mojżesza i Józefa Szulima.

Nowi właściciele chcieli początkowo nadbudować istniejący dom frontowy, jednak ostatecznie, w latach 1937-38, wystawiono nowy obiekt, według projektu Henryka Goldberga. Kamienica posiadała 8 mieszkań.

 

W latach 20-tych XX w., w oficynach posesji funkcjonowała firma Kalmana Pinkusewicza, pod szyldem "Globus", produkująca wyroby gumowe.

 

Archiwalne dokumenty budowlane:

1888 - "O przebudowie przez Ryszarda Schmidta parteru i nadbudowie pierwszego piętra nad istniejącą wykończalnią i farbiarnią celem ulokowania tylko jednej wykańczalni pod numerem 587 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi".[zobacz]

1888 - "Projekt budowy murowanego, piętrowego domu frontowego i murowanego budynku dla przeniesienia [do niego] istniejącej farbiarni na nieruchomości Ryszarda Schmidta pod numerem 587 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi".[zobacz]

1895 - "O zatwierdzeniu projektu nadbudowy przez Ryszarda Schmidta drugiego piętra nad piętrową apreturą i innych budynków zamiast struchu fabrycznego pod numerem 587 w Łodzi".[zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • „Globus” Fabryka wyrobów gumowych
  • Aron Pruszynowski Szarparnia wełny, bawełny i odpadków zagranicznych
  • Amalia Schultz Wyprawy kuchenne
  • Edgar Wacław Glazer „Auto-Tradenig” Salon samochodowy i skład części
  • Jakób Biały Zakład zduński
  • M. i J. Żarnowski i S-ka Fabryka wyrobów jedwabnych

 

rodzina Heinzel

Zobacz przedstawicieli rodziny Heinzel na Piotrkowska Tree.

Rodzina Heinzel przybyła do Łodzi prawdopodobnie w 1834 r. W tym samym roku Jan Józef Heinzel (ur. 1800 lub 1803, zm. 1855 akt 436) zapisał się do Zgromadzenia Majstrów Tkackich. Już w grudniu 1834 r. żona Jana, Franciszka Hake, urodziła pierworodnego syna, Juliusza. Ogółem, na przestrzeni 20 lat, przyszło na świat 10 dzieci:

Franciszka Hake była bliską krewną, prawdopodobnie siostrą, Teresy Hake, żony Ernesta Haaricha.

 

Gdzie urodził się przyszły przemysłowiec, Juliusz Heinzel? Gdzie dorastał?

Pierwszym adresem zameldowania Jana i Franciszki był dom nr 189 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 187). Księga ludności stałej z drugiej połowy lat 30-tych wymienia rodzinę Heinzel w osadzie prządków, pod ówczesny nr 75 (dz. Przybyszewskiego pomiędzy Grabową i Kilińskiego). Kolejnym, ostatnim miejscem pobyty była nieruchomość przy obecnej Piotrkowskiej 220.

W 1855 r. miały miejsce tragiczne wydarzenia. Na przestrzeni czerwca i lipca zmarło troje dzieci - Ferdynand (zmarł 12 czerwca), Adolf (zmarł 16 czerwca) i Jan junior (zmarł 24 lipca). Przyczyny można upatrywać w panującej wtedy w Łodzi epidemii cholery. Dopełnieniem dramatu była samobójcza śmierć Jana, który targnął się na swoje życie 1 lipca. Młody Juliusz Heinzel znalazł się w trudnej sytuacji. Na drodze w dorosłe życie, w wieku niespełna 21 lat, pozostał z matką i czterema nieletnimi siostrami.

Rok po śmierci ojca, w 1856 r., Juliusz poślubił Paulinę Volkmann. Z tego związku, jeszcze na Piotrkowskiej 220, urodzili się trzej synowie - Adolf (ur. 1857 akt 316), Karol Gustaw (ur. 1859 akt 367), Teodor Juliusz (ur. 1861 akt 52).

 

Franciszka Hake, wdowa po Janie, ojcu Juliusza, poślubiła w 1858 r. (akt 95) Jana Resigera. Małżonkowie zamieszkali pod nr 1406 (dz. Jaracza 6), gdzie w 1861 r. urodził się przyrodni brat Juliusza, Robert Resiger.

 

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
28 marca 2015
Piotrkowska_220
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej