piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Próchnika
Więckowskiego
Zielona
6 Sierpnia
Andrzeja
Zamenhofa
Mickiewicza
Żwirki
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Brzeźna
Rewolucji 1905
Jaracza
Narutowicza
Traugutta
Moniuszki
Tuwima
Nawrot
Roosevelta
Piłsudskiego
Wigury
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego we wrześniu 1836 r., plac nr 85 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 104) objął tkacz przybyły z Saksonii, Jan Nouk.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienniczej, składającej się z 4 warsztatów tkackich, przy której 3 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego.
Nouk nie dotrzymał przyrzeczenia i nie wybudował domu frontowego.
Na podstawie protokołu spisanego w łódzkim Magistracie, w marcu 1839 r., Nouk sprzedał nieruchomość Franciszkowi Schültze.
Stosownie do protokołu spisanego w październiku 1841 r., Schültze sprzedał nieruchomość Karolowi Trenkler.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany pod gontami, długości łokci* 26, szerokości łokci 14, wysokości łokci 3½ miary nowopolskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Kontraktem z sierpnia 1844 r. nieruchomość kupił Dawid Michel.
Umową z kwietnia 1854 r. Michel sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Hertlein, ten zaś, w lipcu 1855 r. sprzedał ją Józefowi Lawin.
Na mocy wyroku Trybunału Cywilnego Guberni Warszawskiej, z lutego 1863 r. i aktu z marca 1864 r., nieruchomość kupił Adolf Landau.
Na froncie posesji stał nadal dom drewniany.
Przynajmniej od końca lat 60-tych posesja należała do Roberta Dems.
Począwszy od lat 70-tych nieruchomości przy obecnej Piotrkowskiej 102a, 104a, 106 i 102 przechodziły sukcesywnie w ręce Juliusza Heinzela i jego dynamicznie rozwijającego się przedsiębiorstwa włókienniczego.
Zachodzące zmiany dobrze obrazują plany z 1873, 1877 i 1906 r. - zobacz
Obok głównej bryły pałacu Juliusza Heinzela, zajmującego obszar frontowy Piotrkowskiej 104, powstały niższe obiekty przy obecnej Piotrkowskiej 102a i 104a. Obszar centralny zajmowała brama wjazdowa, a po bokach wystawiono dwa budynki jednopiętrowe, każdy z dwuosiową elewacją.
W 1937 r. przebudowano obiekt frontowy przy Piotrkowskiej 104a. Autorem projektu był znany łódzki architekt, Wiesław Lisowski. Powstała kamienica w obecnym kształcie, z dodatkowymi trzema osiami elewacji, oraz wewnętrzną bramą wjazdową. W tym czasie właścicielami nieruchomości przy Piotrkowskiej 104a było małżeństwo i Stanisławy i Kazimierza Monitz.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1937 - "Projekt na budowę 1no piętr. domu front małż. Kazim I Stanisławy Monitz na pos. przy ul. Piotrkowskiej nr 104 A w Łodzi". [zobacz]
Ogłoszenia prasowe: