ulica Piotrkowska 138-140
ulica Piotrkowska 138 nr hip. 547
do 1850 r. nr 68
ulica Piotrkowska 140 nr hip. 548
do 1850 r. nr 67
Piotrkowska 138
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, zatwierdzonego w maju 1835 r., plac nr 68 (dz. Piotrkowska 138) objął Traugott Witzbach.
Kontraktem sporządzonym w październiku 1841 r. Witzbach sprzedał nieruchomość Wolfgangowi Herbich.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie parterowy dom drewniany kryty gontami, długości 27 łokci*, szerokości 15 łokci i wysokości 4 łokci.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Wolfgang Herbich zmarł w listopadzie 1863 r., a spadkobiercami zostały 3 jego córki, Maria, Joanna i Helena.
W maju 1864 r. sporządzona została umowa, zgodnie z którą małżonkowie Helena (z domu Herbich) i Wilhelm Bocksleitner spłacili, po 333 ruble i 33⅓ kopiejki, Marię i Joannę i tym samym zostali jedynymi właścicielami nieruchomości. W 1880 r. Bocksleitner wykupił grunt działki.
1880 - "O wykupie czynszów przez Wilhelma Bocksleitnera z gruntu nr 547 w mieście Łodzi". [zobacz]
Podział nieruchomości
- zachodnia połowa nieruchomości, od strony ulicy Piotrkowskiej
Kontraktem z kwietnia 1880 r. małżonkowie Bocksleitner sprzedali zachodnią połowę nieruchomości małżeństwu Zisły i Salomona Birnbaum, za kwotę 12.000 rubli.
W maju 1884 r. małżonkowie Birnbaum sprzedali nieruchomość Szymonowi Silberstein, za kwotę 10.250 rubli.
Kontraktem z sierpnia 1885 r. Silberstein sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Ferdynandowi Hanneman, za kwotę 8.100 rubli.
W 1890 r. Hanneman wystawił dwupiętrową oficynę mieszkalną.
1890 – „O budowie przez Wilhelma Hannemana dwupiętrowej, murowanej oficyny pod numerem 547 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
We wrześniu 1890 r. Hanneman sprzedał nieruchomość dwóm małżeństwom, Rywce i Mendlowi Leman, oraz Fajdze i Henochowi Aronowi Herman, za kwotę 18.000 rubli.
W maju 1892 r. małżeństwa Leman i Herman sprzedały nieruchomość małżonkom Wandzie i Franciszkowi Ramisch, za kwotę 19.000 rubli.
- wschodnia połowa nieruchomości, od strony ulicy Dzikiej/Mikołajewskiej (dz. Sienkiewicza 79)
Po śmierci Wilhelma Bocksleitner, w 1882 r., wschodnia połowa nieruchomość została podzielona pomiędzy jego sukcesorów.
W 1893 r. tylną część nieruchomości kupili małżonkowie Wanda i Franciszek Ramisch, za kwotę 1.100 rubli.
Piotrkowska 140
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, z października 1836 r., plac nr 67 (dz. Piotrkowska 140) objął tkacz przybyły z Saksonii, z miasta Bautzen (dz. Budziszyn), Gottlieb Kuntze.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienniczej składającej się z 3 warsztatów tkackich przy których 2 czeladników użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego 26 łokci* długości, 16 łokci szerokości, a 5 wysokości.
Kuntze wywiązał się z danego przyrzeczenia i wystawił dom, nawet nieco większy, o długości 30 łokci.
Po 28 latach, w kwietniu 1864 r., małżonkowie Joanna i Gottlieb Kuntze sprzedali nieruchomość małżonkom Alwinie i Traugottowi Pfeiffer.
Traugott Pfeiffer i Alwina Dressler pobrali się w kościele św. Trójcy, w 1851 r. (akt 96). Córka Traugotta i Alwiny, Julianna Paulina Pfeiffer, poślubiła w 1880 r. Dominika Schatke (zobacz rodzina Schatke).
Zobacz przedstawicieli rodziny Traugotta Pfeiffer na Piotrkowska Tree.
We wrześniu 1867 r. małżonkowie Pfeiffer sprzedali nieruchomość Karolowi Reinholdowi Fröhnel, za kwotę 2.500 rubli.
K. R. Fröhnel zmarł w 1871 r., w wieku 34 lat. Wdowa po Karolu Reinholdzie, Anna, wyszła powtórnie za mąż, za Wilhelma Opitz. W 1882 r., wyniku przeprowadzonego procesu spadkowego i orzeczenia sądu, nieruchomość została wystawiona na publiczną licytację. Najwyższe postąpienie, 16.190 rubli, złożyli małżonkowie Anna i Wilhelm Opitz.
Po śmierci Anny w kwietniu 1885 r., w wyniku przeprowadzonego procesu spadkowego i orzeczenia sądu, w 1887 r. nieruchomość została wystawiona na publiczną licytację. Najwyższe postąpienie złożył Juliusz Fröhnel, syn Karola Reinholda, w kwocie 8.502 rubli.
Zobacz przedstawicieli rodziny Karola Reinholda Fröhnel na Piotrkowska Tree.
W maju 1888 r. Juliusz Fröhnel sprzedał nieruchomości Franciszkowi Ramisch, za kwotę 8.550 rubli.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przed 1888 r. posesje przy Piotrkowskiej 138 i 140 wyglądały mizernie. Front Piotrkowskiej "zdobiły" wysłużone drewniaki, a w podwórzach stały nieliczne, również drewniane obiekty. Większą część obu posesji porastał ogród, kończący się na obecnej ulicy Sienkiewicza.
Na początku lat 90-tych XIX w. cała nieruchomość przy Piotrkowskiej 140 (od 1888 r.), oraz większa część nieruchomości przy Piotrkowskiej 138 (od 1892 i 1893 r.), były w rękach Franciszka Ramisch.
Po dokupieniu 4 parceli przy ulicy Ewangelickiej (550b, 550c, 550d i 550e), w drugiej połowie lat 90-tych, teren fabryczny Franciszka Ramisch obejmował 36.854 łokcie kwadratowe (12.227 m²).
Archiwalne dokumenty budowlane:
1889 – „ Projekt budowy dwupiętrowej tkalni, kotłowni, komina i parterowej szopy na nieruchomości Ramischa pod numerem 548 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1891 - "Projekt na dobudowę przez Franciszka Ramischa dwupiętrowej tkalni i piętrowego budynku gospodarczego na nieruchomości pod numerem 548 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1893 - „Oświetlenie elektryczne w fabryce Franciszka Ramischa w Łodzi". [zobacz]
1894 - "O instalacji przez Pawła Ramischa kotła parowego w istniejącej przędzalni wełny pod numerami 547 i 548 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1898 – „Projekt dobudowy murowanego, trzypiętrowego budynku fabrycznego, dobudowy murowanej, parterowej kotłowni, budowy murowanej, parterowej ślusarni, murowanej parterowej oranżerii, murowanych parterowych magazynów i murowanej parterowej stróżówki, ambulatorium i stołówki na nieruchomości Franciszka Ramischa pod numerami 547, 548 przy ulicy Piotrkowskiej i pod numerem 550cde przy ulicy Ewangelickiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1911 – „Projekt na budowę przez firmę "Franciszek Ramisch" murowanej, dwupiętrowej oficyny, nadbudowę pierwszych pięter nad parterowymi magazynami z ich przebudową pod numerem 548-550 przy ulicach Piotrkowskiej i Ewangelickiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- Rajmund Jakubek Fabryka wag
Franciszek Ramisch
Franciszek Ramisch (ur. 1856 akt 374, zm. 1932 akt 90) był synem Jana Ramischa i przyrodnim bratem Edwarda Ramischa. W 1881 r. poślubił Wandę Schatke (akt 58), córkę Ignacego Engelberta i Krystyny Lau - zobacz rodzina Schatke.
Franciszek rozpoczął karierę przemysłową w 1888 r. przy Piotrkowskiej 140. Pierwszy budynek tkalni mechanicznej stanął już w 1889 r. Na 64 krosnach mechanicznych pracowało 70 robotników.
W 1897 r. Ramisch zatrudniał 227, a w 1905 r. 452 robotników.
Rekwizycje Niemieckie w czasie I wojny światowej przyniosły spustoszenie w parku maszyn, ale firma przetrwała. W 1924 r. utworzono spółkę akcyjną, która prowadziła działalność do wybuchu II wojny światowej. Z okresu międzywojennego pochodzą zdjęcia fabryki, będące w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Na terenie przedsiębiorstwa funkcjonowało, utworzone w 1929 r., Zrzeszenia Producentów Przędzy Bawełnianej w Polsce.
W 1910 r. Franciszek Ramisch kupił część majątku Zabrzeźnia pod Głownem. Rok później rozpoczęto budowę domu, wokół którego powstał rozległy park ze stawem kąpielowym - zobacz zdjęcia.
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone