Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lutym 1826 r., plac nr 201 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 19-21) objął mularz Fryderyk Sperling - zobacz rodzina Sperling.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu rękodzielni mularskiej, składającej się z potrzebnych narzędzi, przy której pewna ilość ludzi użyta będzie, oraz wystawienia domu drewnianego na podmurowaniu, dachówką krytego, dwufamilijnego.
Sperling przejął plac z przysposobionem wcześniej materiałem [do budowy domu], przez Karola Langa opuszczony i przez tegoż już do zabudowania ustąpionym. Dom frontowy stanął w 1827 r.
Zobacz przedstawicieli rodziny Sperling na Piotrkowska Tree.
Stosownie do umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w lutym 1831 r., Sperling sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Neüman.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod dachówką mający długości łokci* 32, szerokości łokci 20, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W 1850 r., w podaniu o pozwolenie na wybudowanie wozowni, Pan Wilhelm pisał tak:
Na placu Nº 201 w Nowym Mieście przy ulicy Piotrkowskiej posiadam dom drewniany pod dachówką i zabudowania tylne gospodarskie, gdy zaś mi zbywa na wozowni, a ta nieodbycie jest mi potrzebną, przeto mając zamiar wybudowania takowej ...
Powyższy tekst, napisany z pewnością przez Polaka (Neüman, choć piśmienny, używał języka niemieckiego), stanowi przykład pięknej staropolszczyzny.
Neüman prowadził w podwórzu apreturę. W październiku 1855 r. złożył podanie o wydanie zgody na powiększenie i wyrestaurowanie budynku apretury, dla wyższego prowadzenia fabrykacji.
Na mocy kontraktu z marca 1859 r. Nauman sprzedał nieruchomość małżonkom Karolinie i Ludwikowi Unbehaun.
Ludwik (metrykalnie Jan Ludwik) Unbehaun, majster tkacki, poślubił w 1857 r. wdowę, Karolinę z d. Rettig (akt 117). Pierwszym mężem Karoliny był Franciszek Pietschmann.
Zobacz przedstawicieli rodziny Unbehaun na Piotrkowska Tree.
Małżonkowie Unbechaum podzielili nieruchomość.
Kontraktem z lutego 1861 r. część południową (Piotrkowska 21) kupił Józef Zand.
Kontraktem z listopada 1864 r. część północną (Piotrkowska 19) kupił Abram Lubiński. W tym czasie stał już jednopiętrowy budynek frontowy, o długości 30 łokci*, szerokości 20 łokci i wysokości 10 łokci.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Pod koniec lat 90-tych XIX w. nieruchomość przeszła w ręce Berka Zajbert. Na początku XX w. nowy właściciel gruntownie przebudował kamienicę frontową.
Przedstawiciele tej samej rodziny, bracia Aron i Hersz Zajbert, właściciele przedsiębiorstwa włókienniczego, prowadzili pod tym adresem (później również we własnej kamienicy, przy Piotrkowskiej 175) kantor i skład towarów.
PODWÓRKA ULICY PIOTRKOWSKIEJ - Piotrkowska 19
Zdjęcie W. Pfeiffera z 1937 r., ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi, oraz zdjęcie współczesne autorstwa Ryszarda Elerta - zobacz
Archiwalny dokument budowlany:
1899 – „O budowie przez Berka Zajberta w mieście Łodzi murowanego, trzypiętrowego domu z pełną przebudową murowanego piętrowego domu i oficyny i nadbudową drugiego piętra”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
A. M. Warszawski i S-wie Fabryka wyrobów wełnianych
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone