Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lutym 1832 r., plac nr 195 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 199) objął tkacz przybyły z Czech, Franciszek Piltz.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienniczej, składającej się z 3 warsztatów tkackich, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego.
Stosownie do protokołu sporządzonego w łódzkim Magistracie, w październiku 1841 r., Piltz sprzedał nieruchomość Józefowi Diesner - zobacz rodzina Diesner.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany pod gontami, długości łokci 26, szerokości łokci 14, wysokości łokci 3½ miary nowopolskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Zgodnie z kontraktem sporządzonym przed Regentem Szczawińskim, w kwietniu 1857 r., Józef Diesner przekazał nieruchomość swoim małoletnim wnuczkom, Juliannie i Amalii Diesner. Opiekę nad nieletnimi sprawowała ich matka, Joanna Diesner, z domu Schretter, żona zmarłego w 1851 r. Józefa Diesner juniora.
Powyższy dokument wymienia nieco inne wymiary drewnianego domu frontowego: dł. 25 łokci, szer. 12 łokci, wys. 4½ łokcia.
Począwszy od lat 70-tych XIX w., przynajmniej do lat 20-tych XX w., posesje Piotrkowskiej 199 i 201 stanowiły jedną całość.
W latach 70-tych właścicielem był Wolf Neufeld, który wykupił grunt obu działek.
1877-1878 - "O wykupie czynszów przez Wolfa Neufelda z gruntu nr 709 i 710 w mieście Łodzi". [zobacz]
W tym czasie, w niedużych obiektach przemysłowych stojących w centralnej części podwórza, funkcjonowała przędzalnia wełny Józefa Rundstein. Wspólnikiem Rundsteina był ówczesny kupiec, później znany łódzki przemysłowiec, Hugo Wulffsohn.
W latach 80-tych XIX w. posesje należały do Marcina Laski i jego sukcesorów.
Marcin Laski był jednym z 3 pierwszych dyrektorów, obok Karola Scheiblera i Józefa Paszkiewicza, założonego w 1872 r. Towarzystwa Kredytowego m. Łodzi.
Od początku lat 90-tych XIX w. nieruchomości były w rękach Uriasza Schlossberg.
W 1893 r., w miejscu frontowego drewniaka przy Piotrkowskiej 199, Schlossberg wystawił dwupiętrową kamienicę.
W podwórzu właściciel wybudował nowe obiekty fabryczne. W oficynie północnej funkcjonowała przędzalnia wełny i odpadków bawełnianych.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia jako właścicieli Majera i Zeliga Schlossberg, oraz Rojzę Frankel.
W 1910 r., prawdopodobnie na wydzielonej części nieruchomości, Aron Bialer i Wolf Elsner wystawili kamienicę mieszkalną, przylegającą prawym szczytem do istniejących już zabudowań oficyny północnej.
1910 - "Projekt na budowę przez Wolfa Eisnera i Arona Bialera murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej pod numerem 199/710 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi." [zobacz]
Współwłasność z Wolfem Eisnerem sugeruje, że mamy do czynienia z Aronem, synem Tobiasza Bialera. W okresie międzywojennym przedstawiciele rodziny Eisnerów, razem z Tobiaszem i Aronem Bialerem, zasiadali w zarządzie "Łódzkiej Czesalni i Przędzalni Wełny Sp. Akc".
Zachodnia część terenu połączonych posesji Piotrkowskiej 199-201, kończąca się na ulicy Wólczańskiej (dz. Wólczańska 158-160), była niezabudowana (MA). Jeszcze na początku lat 60-tych XX w. stały tam tylko drewniane baraki (MA). Dzisiejszy obraz posesji, przeciętej al. Kościuszki i nowymi budynkami, możemy zobaczyć na Google Earth (MA).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1893 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Uriasza Schlossberga dwupiętrowej przędzalni wełny , dwupiętrowego domu z oficynami, parterowej szopy i budynku gospodarczego pod numerami 709 i 710 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1898 – „O zmianach na parterze dwupiętrowego domu Uriasza Schossberga pod numerem 199 w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone