ulica Piotrkowska 233

ulica Piotrkowska 233 nr hip. 694

do 1850 r. nr 213

Na mocy protokołu deklaracyjnego, zatwierdzonego w październiku 1826 r., plac nr 213 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 233) objął tkacz przybyły z Saksonii, Karol Lebelt.

W marcu 1842 r. Lebelt sprzedał nieruchomość Janowi Gottliebowi Hebler (Häbler).

Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 14, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.

* 1 łokieć = 0,576 m

Nowy właściciel zobowiązał się do zwrócenia Skarbowi Królestwa złp 400 pożyczki, z większej sumy złp 500 pochodzącej, przez poprzedniego posiadacza zaciągniętej.

Zgodnie z deklaracją podpisaną w łódzkim Magistracie, w sierpniu 1849 r., Hebler sprzedał nieruchomość Jakubowi Steigert - zobacz Jakub Steigert senior i junior.

Po śmierci Jakuba Steigerta (zmarł w 1894 r.) nieruchomość przeszła w ręce syna, Jakuba juniora.

Nieruchomość pozostawała w rękach rodziny Stegertów przynajmniej do lat 20-tych okresu międzywojennego.

Na froncie posesji stał do końca parterowy drewniak, wyburzony przed I wojną światową. Na pierwszym zdjęciu w galerii widać już parkan w obszarze frontowym.

Obecna kamienica została wybudowana w latach 1935-36 dla Ryszarda Kahlerta. Autorem projektu był Józef Piaskowski. Obiekt posiadał 5 mieszkań.

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Tymienieckiego

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

28 marca 2015

Piotrkowska_233

piotrkowska-nr.pl