ulica Piotrkowska 203-205
ulica Piotrkowska 203 nr hip. 708
do 1850 r. nr 197
ulica Piotrkowska 205 nr hip. 707
do 1850 r. nr 198
Piotrkowska 203
Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, z września 1839 r., plac nr 197 (dz. Piotrkowska 203) objął tkacz przybyły z Prus, z miasta Liegnitz (obecnie Legnica), Jan May.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki tkanin bawełnianych, składającej się z 4 warsztatów, przy której 4 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego gontami krytego, 26 łokci* długości, 16 szerokości, a 5 wysokości.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W 1837 r. Jan May poślubił Franciszkę z d. Eiselt. Rok wcześniej Franciszka pochowała swojego pierwszego męża, Jana Antoniego Heyer.
Córka Franciszki z pierwszego małżeństwa, Maria Heyer, poślubiła w 1848 r. Augusta Kerperta, następnego właściciela nieruchomości przy Piotrkowskiej 203 - zobacz rodzina Heyer.
Zobacz przedstawicieli rodziny May na Piotrkowska Tree.
Przynajmniej od drugiej połowy lat 50-tych posesja przy Piotrkowskiej 203 należała już do Augusta Kerperta.
Warto w tym miejscu dodać, że Kerpert przeprowadził wcześniej dwie szybkie transakcje kupna-sprzedaży. W latach 1856-57 kupił i sprzedał nieruchomość przy Piotrkowskiej 85, zaś na przełomie lat 1862/63 nieruchomość przy Piotrkowskiej 128.
Piotrkowska 205
Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, zatwierdzonym w 1836 r., nieruchomość nr 198 (dz. Piotrkowska 205) objął tkacz przybyły z Saksonii, Bernard Eifler. Właściciel wystawił na froncie drewniany dom parterowy.
Na podstawie dokumentu sporządzonego w łódzkim Magistracie, we wrześniu 1856 r., Eifler sprzedał nieruchomość Juliuszowi Schäfer.
Kontraktem z czerwca 1865 r. małżonkowie Schäffer sprzedali nieruchomość Janowi Schweigert, za sumę 2.550 rubli srebrem.
W tym czasie na froncie stał dom z drzewa pod gontami mający długości łokci 30, szerokości łokci 16, a wysokości łokci 4½ nowej miary polskiej.
W latach 60-tych do Schweigertów należała również nieruchomość przy Piotrkowskiej 218.
Kontraktem z kwietnia 1870 r. Jan Schweigert sprzedał posesję synowi, Ludwikowi Schweigertowi, za sumę 2.400 rubli srebrem. Jan, z żoną Krystyną, przenieśli się na sąsiednią posesję, przy Piotrkowskiej 207.
Zobacz rodzina Schweigert.
Kontraktem zatwierdzonym w 1881 r. Ludwik Schweigert sprzedał nieruchomość przy Piotrkowskiej 205 Augustowi Kerpert.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na początku lat 80-tych obie posesje, przy Piotrkowskiej 203 i 205, należały do Augusta Kerperta (zobacz poniżej).
W podwórzu właściciel prowadził apreturę, farbiarnię i drukarnię wyrobów bawełnianych. Po śmierci Augusta (zmarł w 1890 r.) rodzinne przedsiębiorstwo prowadził jego syn August junior. W 1893 r. zakład zatrudniał 30, a w 1897 r. 46 robotników.
Nieruchomość pozostawała własnością rodziny Kerpert do pierwszych lat XX w.
Na początku XX w. nieruchomość przy Piotrkowskiej 203/205 przeszła w ręce braci Bruna i Alfreda Gehlig - zobacz rodzina Gehlig.
Taryfy domów z lat 1912-20 wymieniają jako właścicieli połączonych posesji Juliusza Ascher i Szmula Gerschon.
Po sprzedaży nieruchomości przez rodzinę Kerpert, do 1937 r., przy Piotrkowskiej 203/205 funkcjonowało wiele podmiotów różnych branż, między innymi:
- Fabryka waty i watoliny Abrama Łappa (zobacz poniżej),
- Wytwórnia waty krawieckiej, właściciel Moszek Ginsberg,
- Wytwórnia wody kolońskiej, właściciel Abram Zużewski,
- Przędzalnia odpadkowa, właściciel firma Chaim Eksztajn i Spółka,
- Mechaniczna tkalnia, właściciel Boruch Rabinow (przeniesiona na Żwirki 11),
- Fabryka wyrobów wełnianych i półwełnianych, właściciel firma Bracia Wołkowicz (przeniesiona na Suchą 8/10),
- Mechaniczna wytwórnia waty i watoliny, właściciel firma Paweł Litwin i Spółka (przeniesiona na Nowo-Senatorską 7/9).
W 1937 r. przystąpiono do budowy obiektów dla Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu. Od frontu stanęła okazała kamienica z 16 komfortowymi mieszkaniami, a w podwórzu budynek przeznaczony na biura i składy towarów. Autorami projektu byli Izaak (Ignacy) Gutman i Luzer (Ludwik) Oli.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1894 – „O budowie przez Augusta Kerperta komina fabrycznego po numerami 707 i 708 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1903 – „O budowie przez firmę "Karol W. Gehlig" mechanicznej przędzalni pod numerami 203-205/707 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- Juljan Schönwitz Fabryka chemiczno-techniczna
- M. Dobranicki i Schönwitz Przędzalnia przędzy zgrzebnej
- Tomaszowska Fabryka Sztucznego Jedwabiu SA Oddział w Łodzi
August Kerpert (Körpert)
Zobacz przedstawicieli rodziny Kerpert na Piotrkowska Tree.
August Kerpert (ur. 1820, zm. 1890), z zawodu tkacz, pochodził z czeskiego Lewina. Miasteczko (po II wojnie Lewin przyłączono do Polski, dzisiaj Lewin Kłodzki, od 1946 r. pozbawiony praw miejskich) było w XVIII w. znanym ośrodkiem tkactwa lnianego.
August Kerpert przybył do Łodzi, w latach 40-tych, z Turku. W tym czasie, jeszcze jako kawaler, był zameldowany na Nowym Mieście pod nr 55 (dz. Piotrkowska 12). W 1848 r. ożenił się (akt 22) z Marią Heyer (ur. ok. 1828, zm. 1893 akt 1808) - zobacz rodzina Heyer.
Z małżeństwa Augusta i Marii przyszły na świat dzieci:
- Natalia Julianna - ur. 1850 akt 71, zm. 1875 akt 527,
- Ida Klara - ur. 1855 akt 156, zm. 1931 akt 122,
- August jr. - ur. 1858 akt 438, zm. 1931 akt 96, żona Helena Franciszka Göbel (Goebel),
- Alfons - ur. 1867 akt 671, zm. 1945.
Natalia Julianna Kerpert wyszła za mąż za Aleksandra Skrudzińskiego, którego przedsiębiorstwo mieściło się po przeciwnej stronie ulicy Piotrkowskiej. Po przedwczesnej śmierci Natalii, Skrudziński poślubił jej młodszą siostrę Idę Klarę (ślub 1876 akt 85).
Córka z pierwszego małżeństwa Aleksandra Skrudzińskiego, Helena, poślubiła Karola Hoffrichtera jr.
August i Maria Kerpert spoczęli na Cmentarzu Starym przy ulicy Ogrodowej. Ich grób, z różowego marmuru, jest widoczny na zdjęciu w galerii.
Abram Łapp (Lapp)
Na początku XX w. produkcja Abrahama Łappa (Lappa) funkcjonowała przy ulicy Średniej 81, w obiektach fabrycznych należących do rodziny Lourie.
1900-1903 - "Lapp Abraham, Łódź, ul. Średnia 81, Fabryka waty". [zobacz]
W 1904 r. działalność działalność została przeniesiona na Piotrkowską 203/205.
1904-1913 - "Lapp A.L., Łódź, ul. Piotrkowska 203, Fabryka waty". [zobacz]
W drugiej połowie lat 20-tych okresu międzywojennego przedsiębiorstwo Łappa działało, prawdopodobnie w obiektach własnych, przy Kilińskiego 169.
1928-1937 - "Fabryka waty i watoliny przy ul. Kilińskiego 169, właściciel Abram L. Łapp". [zobacz]
Fabryka pod adresem Kilińskiego 169 (daw. Widzewska 1077) została wystawiona w latach 80-tych XIX w. przez Fryderyka Wilhelma Böttigera. Ok. połowy pierwszej dekady XX w. zakłady przeszły w ręce Albana Auricha.
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone