ulica Piotrkowska 14

ulica Piotrkowska 14 nr hip. 253

do 1850 r. nr 136

Przynajmniej od początku lat 30-tych XIX w. plac nr 136 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 14) należał do Antoniego Stentsel.

We wrześniu 1834 r. Stentsel sprzedał nieruchomość Ernestowi Fibich.

Po śmierci Ernesta posesja przeszła w ręce jego żony, Zuzanny, z domu Petzold. W 1839 r. Pani Zuzanna wyszła powtórnie za mąż (akt 106), za Józefa Lisner.

W 1841 r. front posesji był jeszcze niezabudowany, a w podwórzu stał drewniany domek tylny mieszkalny pod gontami, mający długości łokci* 14, szerokości łokci 12, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

Po śmierci Zuzanny w 1855 r. (akt 209), spadkobiercami zostali jej synowie z pierwszego małżeństwa, Bernchold i Oswald.

Na froncie Piotrkowskiej stał już parterowy dom drewniany.

W październiku 1856 r. Bernchold sprzedał swoją połowę nieruchomości ojczymowi, Józefowi Lisner. Już w lipcu 1857 r. Lisner sprzedał posiadaną połowę Fryderykowi Hems, a ten, w kwietniu 1859 r., sprzedał ją Gottliebowi Kühn.

Drugą połowę, należącą do Oswalda, kupił we wrześniu 1863 r. również Gottlieb Kühn i tym samym stał się właścicielem całej, narożnej nieruchomości.

W podaniu do Magistratu, w kwietniu 1864 r., Kühn pisał:

Posiadając dom w mieście tutejszem pod Nº 253 przy ulicy Piotrkowskiej [dz. Piotrkowska 14], przy którym to domu mam jeszcze placu niezabudowanego do frontu ulicy łokci 7, życzeniem przeto jest mojem obecnie, czyli z nadchodzącą wiosną, wybudować na tymże placu oficynę w podwórze wchodzącą, murowaną o piętrze.

Pismo Magistratu z lipca 1864 r. informuje, że Kühn zamierza również pobudować dom massiv murowany o parterze i 1 piętrze kryty blachą, oraz oficynę na tymże placu również massiv murowaną o parterze i piętrze - pod blachę.

W grudniu 1872 r. Kühn wystąpił o pożyczkę w wysokości 11.400 rubli, w nowo powstałym Towarzystwie Kredytowym m. Łodzi (MA).

Stan zabudowy posesji w 1873 r. obrazuje plan Rudolfa Micińskiego - zobacz

W latach 1880-85 posesja należała do Wandy Micińskiej (1848-1922), żony (ślub w 1867 r., rozwód w 1883 r.) geometry Rudolfa Micińskiego (1820-1910), matki poety okresu Młodej Polski, Tadeusza Micińskiego (1873-1918).

Na skutek problemów finansowych Pani Wandy, w 1885 r. posesja (podobnie jak kilka lat wcześniej sąsiednia nieruchomość, przy Piotrkowskiej 16) została wystawiona na publiczną licytację (MA) i sprzedana Moszkowi Bławatowi.

Kolejny właściciel, Chaskiel Rozenblum, wystawił ok. 1896 r. trzypiętrową kamienicę w obecnym kształcie. Nieruchomość należała do spadkobierców Rozenbluma jeszcze w 1920 r.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1895 – „O zatwierdzeniu projektu na budowę przez Chaskiela Rozenbluma murowanego, trzypiętrowego domu i dwóch takich samych oficyn”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

W. Górski Skład mebli
L. Altman Skład zegarków i wyrobów jubilerskich
H. Silberblatt Fabryka wyrobów kamgarnowych i wełnianych
L. Joskowicz Zakład grawersko-pieczątkarski
A. Szerem Czapki wojskowe, cywilne i uczniowskie
Ch. Untrecht Krawiec wojskowy
Bernard Kossowski Skład towarów jedwabnych i bławatnych

Próchnika

Więckowskiego

Zielona

6 Sierpnia

Andrzeja

Zamenhofa

Mickiewicza

Żwirki

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Brzeźna

Rewolucji 1905

Jaracza

Narutowicza

Traugutta

Moniuszki

Tuwima

Nawrot

Roosevelta

Piłsudskiego

Wigury