ulica Piotrkowska 14

ulica Piotrkowska 14 nr hip. 253

do 1850 r. nr 136

Przynajmniej od początku lat 30-tych XIX w. plac nr 136 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 14) należał do Antoniego Stentsel.

We wrześniu 1834 r. Stentsel sprzedał nieruchomość Ernestowi Ferdynandowi Viebig.

Po śmierci Ernesta (zm. 1838 akt 2) posesja przeszła w ręce jego żony, Anny Zuzanny, z domu Petzold. W 1839 r. Pani Zuzanna wyszła powtórnie za mąż (akt 106), za Józefa Lisner.

W 1841 r. front posesji był jeszcze niezabudowany, a w podwórzu stał drewniany domek tylny mieszkalny pod gontami, mający długości łokci* 14, szerokości łokci 12, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

Po śmierci Zuzanny w 1855 r. (akt 209), spadkobiercami zostali jej synowie z pierwszego małżeństwa, Bernchold i Oswald Juliusz.

Na froncie Piotrkowskiej stał już parterowy dom drewniany.

W październiku 1856 r. Bernchold sprzedał swoją połowę nieruchomości ojczymowi, Józefowi Lisner. Już w lipcu 1857 r. Lisner sprzedał posiadaną połowę Fryderykowi Hems, a ten, w kwietniu 1859 r., sprzedał ją Gottliebowi Kühn.

Drugą połowę, należącą do Oswalda, kupił we wrześniu 1863 r. również Gottlieb Kühn i tym samym stał się właścicielem całej, narożnej nieruchomości.

W podaniu do Magistratu, w kwietniu 1864 r., Kühn pisał:

Posiadając dom w mieście tutejszem pod Nº 253 przy ulicy Piotrkowskiej [dz. Piotrkowska 14], przy którym to domu mam jeszcze placu niezabudowanego do frontu ulicy łokci 7, życzeniem przeto jest mojem obecnie, czyli z nadchodzącą wiosną, wybudować na tymże placu oficynę w podwórze wchodzącą, murowaną o piętrze.

Pismo Magistratu z lipca 1864 r. informuje, że Kühn zamierza również pobudować dom massiv murowany o parterze i 1 piętrze kryty blachą, oraz oficynę na tymże placu również massiv murowaną o parterze i piętrze - pod blachę.

W grudniu 1872 r. Kühn wystąpił o pożyczkę w wysokości 11.400 rubli, w nowo powstałym Towarzystwie Kredytowym m. Łodzi (MA).

Stan zabudowy posesji w 1873 r. obrazuje plan Rudolfa Micińskiego - zobacz

W latach 1880-85 posesja należała do Wandy Micińskiej (1848-1922), żony (ślub w 1867 r., rozwód w 1883 r.) geometry Rudolfa Micińskiego (1820-1910), matki poety okresu Młodej Polski, Tadeusza Micińskiego (1873-1918).

Na skutek problemów finansowych Pani Wandy, w 1885 r. posesja (podobnie jak kilka lat wcześniej sąsiednia nieruchomość, przy Piotrkowskiej 16) została wystawiona na publiczną licytację (MA) i sprzedana Moszkowi Bławatowi.

Kolejny właściciel, Chaskiel Rozenblum, wystawił ok. 1896 r. trzypiętrową kamienicę w obecnym kształcie. Nieruchomość należała do spadkobierców Rozenbluma jeszcze w 1920 r.

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1895 – „O zatwierdzeniu projektu na budowę przez Chaskiela Rozenbluma murowanego, trzypiętrowego domu i dwóch takich samych oficyn”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

W. Górski Skład mebli
L. Altman Skład zegarków i wyrobów jubilerskich
H. Silberblatt Fabryka wyrobów kamgarnowych i wełnianych
L. Joskowicz Zakład grawersko-pieczątkarski
A. Szerem Czapki wojskowe, cywilne i uczniowskie
Ch. Untrecht Krawiec wojskowy
Bernard Kossowski Skład towarów jedwabnych i bławatnych