Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 151

ulica Piotrkowska 151 nr hip. 734

do 1850 r. nr 168

 

 

Przynajmniej od lat 40-tych XIX w. stał tutaj parterowy dom murowany, z 4 izbami na parterze i 2 na poddaszu. Był własnością farbiarza, Gottlieba Berndt.

Od 1843 r. Berndt wynajmował część domu prywatnej szkole elementarnej Jana Frank. Po kilku latach Frank przeniósł szkołę na Piotrkowską 127.

W lipcu 1855 r. Berndt otrzymał od Magistratu zgodę na reparacyę farbiarni:

Przychylnie do zaniesionego podania Magistrat udziela pozwolenie P. Gottliebowi Berndt na reparacyę farbierni przy ulicy Piotrkowskiej pod Nº 734 przez zaprowadzenie nowego fundamentu oraz niektórych ścian.

Taryfa domów z roku 1893 podaje nadal rodzinę Berndt jako właścicieli.

 

Ok. połowy lat 90-tych XIX w. posesja należała do Emmy Heinzel., a w niedługim czasie, ok. 1898 r., przeszła w ręce małżeństwa Rozalii i Jakuba Sachs.

W latach 90-tych i na początku XX w. funkcjonowała pod tym adresem restauracja z ogrodem.

Warto zwrócić uwagę na zbieżność historii odnoszącej się do Piotrkowskiej 151 i Piotrkowskiej 44. Dokładnie w tym samym czasie, w połowie pierwszej dekady XX w., gdy właścicielem obu posesji była Rozalia Sachs (prawdopodobnie wdowa po Jakubie), nastąpiło ich  przejęcie przez Bank Handlowy w Łodzi i Łódzki Bank Kupiecki. Na bazie tych informacji należy sądzić, że w przypadku obu nieruchomości mamy do czynienia z przedstawicielami tej samej rodziny Sachs.

Powiązania rodziny Sachs z Piotrkowskiej 151 dotyczą prawdopodobnie nie tylko Piotrkowskiej 44, ale również Piotrkowskiej 107. Do wyjaśnienia.

 

Dwupiętrowy pałacyk został zbudowany w 1910 r. dla następnego właściciela, Gustawa Adolfa Kindermanna. Autorem projektu był prawdopodobnie wiedeńczyk, Karl Seidl, twórca wzniesionego kilka lat wcześniej pałacu dla młodszego brata Gustawa Adolfa, Juliusza Kindermanna - zobacz rodzina Kindermann.

Gustaw Adolf Kindermann urodził się w 1864 r. (akt 468), zmarł w 1920 r. (akt 594). W 1895 r. poślubił Marię Wertschitzką (akt 187), córkę Gustawa Wertschitzkiego.

Po śmierci Gustawa obiekt służył jego synowi, Arnoldowi (ur. 1896 akt 928) i jego rodzinie. W tym czasie pomieszczenia na parterze były wynajmowane administracji zakładów Schlösserowskich z Ozorkowa.

Arnold Kindermann aktywnie popierał niemieckich faszystów. Uciekł na zachód w 1945 r., przed zbliżającymi się wojskami sowieckimi.

 

 

Archiwalne dokumenty budowlane:

1892 – „O zatwierdzeniu planu budowy przez Emmę Heinzel murowanych: parterowej oficyny, parterowych budynków gospodarczych i przeróbki parterowego domu mieszkalnego pod numerem 734 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1901/02 – „Zdjęty z natury plan podwyższenia sali restauracyjnej na nieruchomości Józefa Zaksa pod numerem 151/734 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1910 – „Projekt na budowę przez Adolfa Kindermana murowanego, dwupiętrowego domu i trzypiętrowej oficyny i parterowej stajni pod numerem 151/734 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • Stefan Zarzecki restauracja "MAURICE"
  • W. Czaplicki (daw. A. Fischer) restauracja i ogród zimowy
  • Gustaw Seelig salon sztuki

 

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
30 marca 2015
Piotrkowska_151
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej