Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, zatwierdzonego w grudniu 1833 r., plac nr 137 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 89) objął Jan Bebernitz.
Stosownie do kontraktu z marca 1842 r. Bebernitz sprzedał nieruchomość Gottlobowi Sauberlich, do którego należała już sąsiednia nieruchomość, przy Piotrkowskiej 91.
Na froncie Piotrkowskiej 89 stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 14, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Zgodnie z kontraktem zatwierdzonym we wrześniu 1844 r. nieruchomość kupił Jan Gottlieb Opitz jr. W 1838 r. Jan Gottlieb jr. (syn Jana Gottlieba i Marii Elżbiety Kreutziger) poślubił Joannę Elżbietę Kiessling.
Zobacz przedstawicieli rodziny Opitz na Piotrkowska Tree.
Na początku lat 50-tych Opitz sprzedał nieruchomość Karolowi Fryderykowi Kloss.
W 1854 r. Karol Fryderyk poślubił Karolinę Wilhelminę Schretter (akt 37). Z tego związku przyszli na świat Karol Fryderyk jr. (ur. 1855 akt 116, zm. 1887 akt 540) i Karolina Wilhelmina (ur. 1860 akt 155).
W 1883 r. miały miejsce dwa ślubu dwóch rodzeństw. Karol Fryderyk jr. poślubił Olgę Gärthner (akt 395), zaś Karolina Wilhelmina wyszła za mąż za Gustawa Augusta Gärthnera (akt 164).
Dwupiętrowa kamienica frontowa została wystawiona przez Karola Fryderyka Kloss w okresie 1877-1881 - obiektu nie ma jeszcze na planie R. Micińskiego z 1877 r., a figuruje już w dokumentacji z 1881 r., dotyczącej budowy prawej oficyny.
Zobacz przedstawicieli rodziny Kloss na Piotrkowska Tree.
W drugiej połowie lat 90-tych XIX w. nieruchomość należała do Karoliny Wilhelminy (primo voto Gärthner) i jej drugiego męża, Gotthelfa Rudolfa Döringa (zobacz poniżej rodzina Döring).
Taryfa domów z 1920 r. wymienia Karolinę Döring jako właścicielkę.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1889 - "Projekt na budowę przez Fryderyka Klossa murowanej, podpiwniczonej, dwupiętrowej oficyny pod numerem 765 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1892 - "O zatwierdzeniu planu na budowę przez Fryderyka Klossa murowanej, dwupiętrowej oficyny mieszkalnej i przebudowy murowanego, parterowego magazynu z komórkami pod numerem 765 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1898 – „O zmianie przez Wilhelminę Döring otworów i ścian na parterze istniejącego dwupiętrowego domu mieszkalnego w mieście Łodzi”. [zobacz]
1901 - "O przebudowie przez Rudolfa Döringa okna na parterze i wyburzeniu ścian wewnętrznych pod numerem 765 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1914 - "Projekt urządzenia przez Gotthelfa Döringa metalowych ram okiennych i drzwiowych na fasadzie budynku z miejscami na szyldy i obniżenie podłogi pod numerem 765 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
rodzina Döring
Zobacz przedstawicieli rodziny Döring na Piotrkowska Tree.
Juliusz Döring, rzeźnik, urodził się w 1826 r., w Ozorkowie. Po przedwczesnej śmierci pierwszej żony, Joanny Kunkel, poślubił w 1851 r. Emilię Proppe (akt 26). Ze związku Juliusza i Emilii przyszli na świat: Gotthelf Rudolf (ur. 1862 w Ozorkowie, akt 158), Paweł Aleksander (ur. 1863 w Ozorkowie, akt 142), August Engelbert (ur. 1865 w Łodzi, akt 738).
Siostry Juliusza, Paulina i Brygida Wilhelmina, poślubiły braci Hintz, Leopolda i Fryderyka Wilhelma - zobacz rodzina Hintz.
W 1895 r. Gotthelf Rudolf poślubił Karolinę Wilhelminę Gärtner, z domu Kloss (akt 127).
Bracia Paweł Aleksander i August Engelbert, pod szyldem "Bracia Döring", wystawili przy ulicy Milscha 821 (dz. Kopernika 54-58) fabrykę wyrobów wełnianych.
1898 - "O budowie przez braci Augusta i Pawła Döringów murowanej, trzypiętrowej tkalni ręcznej, piętrowej oficyny z poddaszem i parterowych ustępów pod numerem 821ff przy Szosie Milscha w mieście Łodzi". [zobacz]
1903 - "O budowie tkalni mechanicznej na nieruchomości pod nr 54/821ff przy ulicy Milsza w Łodzi przez Augusta i Pawła braci Döring". [zobacz]
W 1909 r., po śmierci Pawła Aleksandra, fabryka przeszła w ręce Augusta Engelberta.
1910 - "Projekt odbudowy przez Augusta Engelbarta Döringa po pożarze murowanej, trzypiętrowej mechanicznej przędzalni wełny i tkalni pod numerem 58/821 przy ulicy zwanej Milscha w mieście Łodzi". [zobacz]
W okresie międzywojennym fabryka należała do H. B. Litwina (MA). Powierzchnie fabryczne były wykorzystywane przez różne podmioty branży włókienniczej i elektromaszynowej. Z informacji prasowych o pożarze, jaki miał miejsce w maju 1930 r. (MA), możemy dowiedzieć się o firmach dzierżawiących obiekty przemysłowe przy Kopernika 56/58.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone