ulica Piotrkowska 127

ulica Piotrkowska 127 nr hip. 746

do 1850 r. nr 156

Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lipcu 1834 r., plac nr 156 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 127) objął tkacz przybyły z Czech, Józef Brose.

Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki wyrobów bawełnianych, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego.

W domu Józefa Brose (wcześniej w domu Gottlieba Berendta, przy Piotrkowskiej 151), w latach 1843-53, funkcjonowała prywatna szkoła Jana Franka.

Anna Rynkowska, w książce "Ulica Piotrkowska", tak pisze o szkole Franka:

Do szkoły tej uczęszczały dzieci zamożnych rodziców, którzy płacili nauczycielowi 155 rubli rocznie. W pierwszym roku - 1843 - szkoła miał 80, a w 1849 r. 128 uczniów. Po śmierci Franka w 1853 r. szkoła przestała egzystować.

Dokument z 1862 r. wymienia Antoniego Ulrych jako właściciela nieruchomości.

Kolejny właściciel, Wilhelm Stenzel, wystawił w 1865 r. jednopiętrowy dom murowany.

W drugiej połowie lat 70-tych, po śmierci Wilhelma (zmarł w 1871 r.), wdowa Julianna (z d. Kunkel) wykupiła grunt działki.

1876-1878 - "O wykupie czynszów przez Juliannę Stenzel z placu nr 156/746 w mieście Łodzi". [zobacz]

Po wykupieniu gruntu nieruchomość przeszła w ręce małżeństwa Amalii (z d. Stenzel, córki Wilhelma i Julianny) i Jana Baptysty Fiala (ślub w 1873).

Po śmierci Jana Baptysty, prawdopodobnie w drugiej połowie lat 80-tych, nieruchomość przeszła w ręce jego sukcesorów - wdowy Amalii i dzieci: Ferdynanda (ur. 1876), Wilhelma Maurycego (ur. 1878), Amalii Fanii (ur. 1880) i Joanny Agnieszki (ur. 1882).

Młodszy brat Jana Baptysty, Juliusz Fial (zobacz poniżej), wystawił przy Piotrkowskiej 127 obiekty fabryczne.

Według taryfy domów z 1920 r. właścicielami posesji byli Helena i Josek Rosenblat (małżeństwo), oraz Chinda i Dawid Fabrykant (małżeństwo).

Fabryka wyrobów włókienniczych Dawida Fabrykanta i Joska Rosenblata funkcjonowała od 1901 r. Do I wojny światowej wspólnicy wystawili zabudowania fabryczne przy ulicy Wierzbowej 1358a.

1911 - "Projekt budowy przez firmę „D. Fabrykant i J. Rosenblatt” murowanej, piętrowej wieży ciśnień i dobudowy murowanej, dwupiętrowej tkalni do istniejącej pod numerem 1358a przy ulicy Wierzbowej w mieście Łodzi". [zobacz]

Można przypuszczać, że parcela o ówczesnym nr hip. 1358a, to obecnie południowa część Wierzbowej 46/48.

* * *

W 1906 r. otworzył aptekę przy Piotrkowskiej 127 Witold Danielecki. W 1908 r. Danielecki ożenił się z Aleksandrą Królikowską, córką Piotra Królikowskiego, właściciela składu aptecznego po drugiej stronie ulicy, przy Piotrkowskiej 124.

Archiwalne dokumenty budowlane:

1887 – „O wybudowaniu bez zezwolenia przez Juliusza Fiala budynków fabrycznych i o projekcie magazynów pod numerami 746 i 746a przy ulicach Piotrkowskiej i Rozwadowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• Teichmann i Mauch Zakłady elektrotechniczne
• E. Gundelach Kwiaciarnia
• Władysław Manda Magazyn obuwia
• S. Żak i S-ka Towary kolonialne, delikatesy, skład herbaty
• W. Danielecki Apteka
• Stefan Piotrowicz Skład win, wódek, delikatesów i towarów kolonialnych

Juliusz Fial

Juliusz Fial (1855-1908) był właścicielem fabryki pluszu i materiałów meblowych. Od 1881 r. produkcja Fiala, wspólnie z Wilhelmem Luckerem, a od 1886 r. również z Ferdynandem Finsterem (zobacz poniżej), była prowadzona w obiektach na ulicy Juliusza 28 (dz. Dowborczyków 17).

1893 - "O zatwierdzeniu planu budowy przez Juliusza Fiala i Ferdynanda Finstera murowanej, piętrowej, z poddaszem oficyny mieszkalnej pod numerem 1128a przy prywatnej ulicy Juliusza w mieście Łodzi". [zobacz]

Od drugiej połowy lat 80-tych wykorzystywane były również oficyny fabryczne przy Piotrkowskiej 127.

Począwszy od pierwszych lat XX w. fabryka Fiala funkcjonowała na ulicy Luizy 48 (dz. Strzelców Kaniowskich 42).

1900-1901 - "O podaniu Juliusza Fiala o zezwolenie mu na założenie tkalni pod nr 94/796 przy ulicy Luizy w Łodzi". [zobacz]

W drugiej połowie lat 30-tych okresu międzywojennego przedsiębiorstwo "Juliusz Fial Sukcesorowie, Fabryka Wyrobów Pluszowych i Portier" zatrudniało 100 robotników (MA).

Ferdynand  i Teodor Finster

Ferdynand Finster (1861 - 1900), współwłaściciel fabryki pluszu przy Juliusza 28, zmarł we Włoszech, w wieku zaledwie 39 lat. Miejsce Ferdynanda zajął w spółce jego brat, Teodor Finster, który w następnych latach, po wykupieniu udziałów pozostałych wspólników, sprawnie rozwijał przedsiębiorstwo.

1912 - "Projekt budowy przez Teodora Finstera murowanej, trzypiętrowej tkalni mechanicznej i trzypiętrowych składów i magazynów pod numerem 28/1128 pomiędzy ulicami Juliusza i Widzewską w mieście Łodzi". [zobacz]

Teodor Finster zajął miejsce brata również prywatnie, żeniąc się w 1902 r. (akt 255) z wdową po Ferdynandzie, Pauliną Marią Krause.

Przed I wojną światową firma Teodora Finstera stała się największą fabryką pluszu na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego. 

Pomimo dużych strat wyniesionych z I wojny, zakłady Finstera wznowiły produkcję w 1918 r.

W pierwszej połowie lat 30-tych XX w. przedsiębiorstwo zostało powiększone o sąsiadujące obiekty przemysłowe, należące wcześniej do Tobiasza Bialera.

Powołana w 1935 r. spółka akcyjna "Łódzka Manufaktura Pluszu i Dywanów Teodor Finster" zajmowała teren fabryczny pomiędzy obecna ulicą Dowborczyków, a Kilińskiego i zatrudniała 350 robotników (MA).

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone