ulica Piotrkowska 38
ulica Piotrkowska 38 nr hip. 260
do 1850 r. nr 190
Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, podpisanym w grudniu 1824 r., stolarz Jan Ludwik Heynemann objął plac nr 190 w Osadzie Sukienniczej (dz. Piotrkowska 38-40).
W 1826 r. Heinemann wystawił na froncie dom drewniany słomą kryty 2-familijny.
Jedynym synem Jana Ludwika i Anny Elżbiety z d. Wendt, był Fryderyk Heynemann.
Córka Jana Ludwika i Anny Elżbiety, Wilhelmina Heynemann, poślubiła w 1827 r. Karola Rupprechta.
Zobacz przedstawicieli rodziny Heynemann na Piotrkowska Tree.
Na podstawie kontraktu spisanego w styczniu 1833 r., Heyneman sprzedał nieruchomość Jakubowi Weidemeier.
Na posesji stał w tym czasie dom frontowy z drewna rżniętego, pod dachówką, oraz stajnia takoż z drewna, pod gontami.
Weidemeierowie, rolnicy z Badenii, osiedlili się na początku XIX w. w koloniach utworzonych przez rząd pruski (Nowosolna, Wiączyń, Brużyca). Przynajmniej od drugiej dekady XIX w. Jakub Weidemeier był sołtysem we Wiączyniu Górnym.
W 1834 r. Jakub, wtedy już wdowiec, ożenił się z Karoliną z d. Müller, primo voto Mildes. Pierwszym mężem Karoliny był Fryderyk Wilhelm Mildes. Syn Karoliny z pierwszego małżeństwa, August Mildes, był jednym z właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 106.
Zobacz przedstawicieli rodziny Jakuba Weidemeier na Piotrkowska Tree.
Na podstawie umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w kwietniu 1839 r., ówcześni właściciele, małżonkowie Baüter, sprzedali nieruchomość Janowi Mees.
Żoną Jana Meesa była Zuzanna Weidemeier (ślub 1819 akt 11), córka wcześniejszego właściciela, Jakuba Weidemeiera i jego pierwszej żony, Joanny z d. Engelhorn.
Bratanek Jana, Georg (Jerzy) Mees, był jednym z właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 162.
Zobacz przedstawicieli rodziny Mees na Piotrkowska Tree.
Kontraktem z czerwca 1842 r. Mees sprzedał nieruchomość Franciszkowi Städel.
Powyższy dokument zawiera dokładniejsze informacje o obiekcie frontowym: dom frontowy mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 32½, szerokości łokci 22½, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Po śmierci Franciszka Städel, na podstawie testamentu spisanego w kwietniu 1855 r., nieruchomość przeszła w ręce jego sukcesorów: wdowy Krystyny, córki Augusty, zamężnej Zuker (ślub 1851 akt 119) i córki Ludwiki Wilhelminy, zamężnej Weidemeier.
Ludwika Wilhelmina Städel, voto Weidemeier (ślub 1858 akt 53), była żoną Jana Weidemeiera, krewnego wymienionego powyżej Jakuba.
Córka Jana i Ludwiki Wilhelminy, Hulda Paulina Weidemeier, poślubiła w 1882 r. Adolfa Jarischa, brata Floriana Jarischa.
Bratannica Huldy Pauliny, Dorota Hildegarda Weidemeier, była żoną Edmunda Weyraucha, syna Roberta Weyraucha.
Zobacz przedstawicieli rodzin Franciszka Städel i Jana Weidemeier na Piotrkowska Tree.
Stosownie do protokołu z lipca 1866 r. spadkobiercy Franciszka Städel sprzedali nieruchomość Józefowi Rundstein.
Zgodnie z dokumentem z marca 1867 r. Rundstein podzielił nieruchomość. Część północną (dz. Piotrkowska 38) zachował dla siebie, zaś południową (dz. Piotrkowska 40) sprzedał Henrykowi Grau.
W latach 70-tych, w niedużych obiektach przemysłowych stojących w podwórzu posesji Piotrkowskiej 199, funkcjonowała przędzalnia wełny Rundsteina. Ówczesnym wspólnikiem Rundsteina był kupiec, później znany łódzki przemysłowiec, Hugo Wulffsohn.
Na mocy kontraktu spisanego w Magistracie, w kwietniu 1869 r., Rundstein sprzedał swoją część, nieruchomość przy Piotrkowskiej 38, Dawidowi Berndt.
Przytoczony powyżej dokument, z kwietnia 1869 r., wymienia już frontowy dom murowany długości 38 łokci, szerokości 23 łokci i wysokości 17 łokci. Należy przyjąć, że w drugiej połowie lat 60-tych Rundstein wystawił dwupiętrową kamienicę frontową w obecnym kształcie.
Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. posesja przy Piotrkowskiej 38, wraz z sąsiednią pod nr 36 (również przy Cegielnianej 1381, dz. Jaracza 3), była własnością Tobiasza Gutmana Tennenbauma. Taryfa domów z 1920 r., pod adresem Piotrkowskiej 36 i 38, wymienia nadal rodzinę Tennebaumów jako właścicieli.
Na połączonych posesjach Tennebaumów, w maju 1899 r., miał miejsce groźny pożar. Dramatyczną relację z jego przebiegu możemy przeczytać w wychodzącym ówcześnie dzienniku "Rozwój" (MA).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1889 – „Projekt na budowę przez Tobiasza Tenenbauma trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny i ustępów na nieruchomości pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1892 - "O zatwierdzeniu planu zamontowania przez Gutmana Tenenbauma, pięciu piecy piekarskich, w murowanych, trzypiętrowych oficynach oraz przebudowy frontowego okna i drzwi, pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- M. A. Weintraub Skład wyrobów manufakturowych
- M. L. Lifszic Fabryka wyrobów kamgarnowych i wełnianych
- Karol Hoffrichter Skład wyrobów fabrycznych
- J. Magazanik Fabryka pluszu i kamgarnu
- M. Lisiecka Skład materiałów aptecznych, wód mineralnych i perfumeryi
- Józef Tenenbaum Tkalnia wyrobów manufakturnych
- M. Ettinger Księgarnia
- A. B. Kassman i S-ka Księgarnia i kantor pism
- „Lodzer Nachrichten” Administracja gazety
- H. Lichtschein Fabryka wyrobów bawełnianych i wełnianych
- Herman Schertzmann i S-ka Kantor wekslu
- L. Herszkopf Mleczarnia
- H. Russak (daw. L. Chmielewski) Skład zegarków
- Samuel Boraks Fabryka wyrobów wełnianych i półwełnianych
- B-cia H. i I. Tenenbaum Import herbaty i towary kolonialne
- W. Tyger Zakład kuśnierski
- L. Przygorski Fabryka wyrobów włókienniczych
- B-cia Najdorf i Tochterman Wyroby wełniane i półwełniane
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone