Skorupki
ulica Piotrkowska 38
ulica Piotrkowska 38 nr hip. 260
do 1850 r. nr 190
Zgodnie z Protokołem Deklaracyjnym, podpisanym w grudniu 1824 r., stolarz Jan Ludwik Heynemann objął plac nr 190 w Osadzie Sukienniczej (dz. Piotrkowska 38-40).
W 1826 r. Heinemann wystawił na froncie dom drewniany słomą kryty 2-familijny.
Jedynym synem Jana Ludwika i Anny Elżbiety z d. Wendt, był Fryderyk Heynemann.
Córka Jana Ludwika i Anny Elżbiety, Wilhelmina Heynemann, poślubiła w 1827 r. Karola Rupprechta.
Zobacz przedstawicieli rodziny Heynemann na Piotrkowska Tree.
Zgodnie z umową kupna-sprzedaży, spisaną w czerwcu 1829 r., Ludwik Heyamann sprzedał nieruchomość Jakubowi Weidemeier, koloniście dotąd w Kolonii Nowosolna zamieszkałym.
Na posesji stał w tym czasie dom frontowy z drewna rżniętego, pod dachówką, oraz stajnia takoż z drewna, pod gontami.
Weidemeierowie, rolnicy z Badenii, osiedlili się na początku XIX w. w koloniach utworzonych przez rząd pruski (Nowosolna, Wiączyń, Brużyca). Przynajmniej od drugiej dekady XIX w. Jakub Weidemeier był sołtysem we Wiączyniu Górnym.
W 1834 r. Jakub, wtedy już wdowiec, ożenił się z Karoliną z d. Müller, primo voto Mildes. Pierwszym mężem Karoliny był Fryderyk Wilhelm Mildes. Syn Karoliny z pierwszego małżeństwa, August Mildes, był jednym z właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 106.
Zobacz przedstawicieli rodziny Weidemeier na Piotrkowska Tree.
Na podstawie umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w kwietniu 1839 r., ówcześni właściciele, małżonkowie Baüter, sprzedali nieruchomość Janowi Mees.
Żoną Jana Meesa była Zuzanna Weidemeier (ślub 1819 akt 11), córka wcześniejszego właściciela, Jakuba Weidemeiera i jego pierwszej żony, Joanny z d. Engelhorn.
Bratanek Jana, Georg (Jerzy) Mees, był jednym z właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 162.
Zobacz przedstawicieli rodziny Mees na Piotrkowska Tree.
Kontraktem z czerwca 1842 r. Mees sprzedał nieruchomość Franciszkowi Städel.
Powyższy dokument zawiera dokładniejsze informacje o obiekcie frontowym: dom frontowy mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 32½, szerokości łokci 22½, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Po śmierci Franciszka Städel, na podstawie testamentu spisanego w kwietniu 1855 r., nieruchomość przeszła w ręce jego sukcesorów: wdowy Krystyny, córki Augusty, zamężnej Zuker (ślub 1851 akt 119) i córki Ludwiki Wilhelminy, zamężnej Weidemeier.
Ludwika Wilhelmina Städel, voto Weidemeier (ślub 1858 akt 53), była żoną Jana Weidemeiera, krewnego wymienionego powyżej Jakuba.
Córka Jana i Ludwiki Wilhelminy, Hulda Paulina Weidemeier, poślubiła w 1882 r. Adolfa Jarischa, brata Floriana Jarischa.
Bratannica Huldy Pauliny, Dorota Hildegarda Weidemeier, była żoną Edmunda Weyraucha, syna Roberta Weyraucha.
Zobacz przedstawicieli rodziny Franciszka Städel na Piotrkowska Tree.
Stosownie do protokołu z lipca 1866 r. spadkobiercy Franciszka Städel sprzedali nieruchomość Józefowi Rundstein.
Zgodnie z dokumentem z marca 1867 r. Rundstein podzielił nieruchomość. Część północną (dz. Piotrkowska 38) zachował dla siebie, zaś południową (dz. Piotrkowska 40) sprzedał Henrykowi Grau.
W latach 70-tych, w niedużych obiektach przemysłowych stojących w podwórzu posesji Piotrkowskiej 199, funkcjonowała przędzalnia wełny Rundsteina. Ówczesnym wspólnikiem Rundsteina był kupiec, później znany łódzki przemysłowiec, Hugo Wulffsohn.
Na mocy kontraktu spisanego w Magistracie, w kwietniu 1869 r., Rundstein sprzedał swoją część, nieruchomość przy Piotrkowskiej 38, Dawidowi Berndt.
Przytoczony powyżej dokument, z kwietnia 1869 r., wymienia już frontowy dom murowany długości 38 łokci, szerokości 23 łokci i wysokości 17 łokci. Należy przyjąć, że w drugiej połowie lat 60-tych Rundstein wystawił dwupiętrową kamienicę frontową w obecnym kształcie.
Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. posesja przy Piotrkowskiej 38, wraz z sąsiednią pod nr 36 (również przy Cegielnianej 1381, dz. Jaracza 3), była własnością Tobiasza Gutmana Tennenbauma. Taryfa domów z 1920 r., pod adresem Piotrkowskiej 36 i 38, wymienia nadal rodzinę Tennebaumów jako właścicieli.
Na połączonych posesjach Tennebaumów, w maju 1899 r., miał miejsce groźny pożar. Dramatyczną relację z jego przebiegu możemy przeczytać w wychodzącym ówcześnie dzienniku "Rozwój" (MA).
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1889 – „Projekt na budowę przez Tobiasza Tenenbauma trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny i ustępów na nieruchomości pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1892 - "O zatwierdzeniu planu zamontowania przez Gutmana Tenenbauma, pięciu piecy piekarskich, w murowanych, trzypiętrowych oficynach oraz przebudowy frontowego okna i drzwi, pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- M. A. Weintraub Skład wyrobów manufakturowych
- M. L. Lifszic Fabryka wyrobów kamgarnowych i wełnianych
- Karol Hoffrichter Skład wyrobów fabrycznych
- J. Magazanik Fabryka pluszu i kamgarnu
- M. Lisiecka Skład materiałów aptecznych, wód mineralnych i perfumeryi
- Józef Tenenbaum Tkalnia wyrobów manufakturnych
- M. Ettinger Księgarnia
- A. B. Kassman i S-ka Księgarnia i kantor pism
- „Lodzer Nachrichten” Administracja gazety
- H. Lichtschein Fabryka wyrobów bawełnianych i wełnianych
- Herman Schertzmann i S-ka Kantor wekslu
- L. Herszkopf Mleczarnia
- H. Russak (daw. L. Chmielewski) Skład zegarków
- Samuel Boraks Fabryka wyrobów wełnianych i półwełnianych
- B-cia H. i I. Tenenbaum Import herbaty i towary kolonialne
- W. Tyger Zakład kuśnierski
- L. Przygorski Fabryka wyrobów włókienniczych
- B-cia Najdorf i Tochterman Wyroby wełniane i półwełniane
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Tymienieckiego
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Czerwona