ulica Piotrkowska 38

ulica Piotrkowska 38 nr hip. 260

do 1850 r. nr 190

Na podstawie kontraktu spisanego w styczniu 1833 r., Ludwik Heineman sprzedał nieruchomość nr 190 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 38-40) Jakubowi Weidemeier.

Na posesji stał w tym czasie dom frontowy z drewna rżniętego, pod dachówką, oraz stajnia takoż z drewna, pod gontami.

Na podstawie umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w kwietniu 1839 r., ówcześni właściciele, małżonkowie Baüter, sprzedali nieruchomość Janowi Mees.

Kontraktem z czerwca 1842 r. Mees sprzedał nieruchomość Franciszkowi Städel.

Powyższy dokument zawiera dokładniejsze informacje o obiekcie frontowym: dom frontowy mieszkalny pod dachówką, mający długości łokci* 32½, szerokości łokci 22½, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

Po śmierci Franciszka Städel, na podstawie testamentu spisanego w kwietniu 1855 r., nieruchomość przeszła w ręce jego sukcesorów: wdowy Krystianny, córki Augusty, zamężnej Zuker i córki Ludwiki, zamężnej Weidemeier.

Stosownie do protokołu z lipca 1866 r. spadkobiercy Franciszka Städel sprzedali nieruchomość Józefowi Rundstein.

Zgodnie z dokumentem z marca 1867 r. Rundstein podzielił nieruchomość. Część północną (dz. Piotrkowska 38) zachował dla siebie, zaś południową (dz. Piotrkowska 40) sprzedał Henrykowi Grau.

W latach 70-tych, w niedużych obiektach przemysłowych stojących w podwórzu posesji Piotrkowskiej 199, funkcjonowała przędzalnia wełny Rundsteina. Ówczesnym wspólnikiem Rundsteina był kupiec, później znany łódzki przemysłowiec, Hugo Wulffsohn.

Na mocy kontraktu spisanego w Magistracie, w kwietniu 1869 r., Rundstein sprzedał swoją część, nieruchomość przy Piotrkowskiej 38, Dawidowi Berndt.

Przytoczony powyżej dokument, z kwietnia 1869 r., wymienia już frontowy dom murowany długości 38 łokci, szerokości 23 łokci i wysokości 17 łokci. Należy przyjąć, że w drugiej połowie lat 60-tych Rundstein wystawił dwupiętrową kamienicę frontową w obecnym kształcie.

Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. posesja przy Piotrkowskiej 38, wraz z sąsiednią pod nr 36 (również przy Cegielnianej 1381, dz. Jaracza 3), była własnością Tobiasza Gutmana Tennenbauma. Taryfa domów z 1920 r., pod adresem Piotrkowskiej 36 i 38, wymienia nadal rodzinę Tennebaumów jako właścicieli.

Na połączonych posesjach Tennebaumów, w maju 1899 r., miał miejsce groźny pożar. Dramatyczną relację z jego przebiegu możemy przeczytać w wychodzącym ówcześnie dzienniku "Rozwój" (MA).

MA (materiały archiwalne) - zobacz

Archiwalne dokumenty budowlane:

1889 – „Projekt na budowę przez Tobiasza Tenenbauma trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny i ustępów na nieruchomości pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1892 - "O zatwierdzeniu planu zamontowania przez Gutmana Tenenbauma, pięciu piecy piekarskich, w murowanych, trzypiętrowych oficynach oraz przebudowy frontowego okna i drzwi, pod numerem 260 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

M. A. Weintraub Skład wyrobów manufakturowych
M. L. Lifszic Fabryka wyrobów kamgarnowych i wełnianych
Karol Hoffrichter Skład wyrobów fabrycznych
J. Magazanik Fabryka pluszu i kamgarnu
M. Lisiecka Skład materiałów aptecznych, wód mineralnych i perfumeryi
Józef Tenenbaum Tkalnia wyrobów manufakturnych
M. Ettinger Księgarnia
A. B. Kassman i S-ka Księgarnia i kantor pism
„Lodzer Nachrichten” Administracja gazety
H. Lichtschein Fabryka wyrobów bawełnianych i wełnianych
Herman Schertzmann i S-ka Kantor wekslu
L. Herszkopf Mleczarnia
H. Russak (daw. L. Chmielewski) Skład zegarków
Samuel Boraks Fabryka wyrobów wełnianych i półwełnianych
B-cia H. i I. Tenenbaum Import herbaty i towary kolonialne
W. Tyger Zakład kuśnierski
L. Przygorski Fabryka wyrobów włókienniczych
B-cia Najdorf i Tochterman Wyroby wełniane i półwełniane