ulica Piotrkowska 123
ulica Piotrkowska 123 nr hip. 748
do 1850 r. nr 154
Na mocy deklaracji zatwierdzonej w kwietniu 1834 r., plac nr 154 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 123) objął August Diesner.
August Diesner, tkacz przybyły z Czech, zmarł w 1853 r. Dwa lata wcześniej zmarła jego żona Barbara.
Stosownie do protokółu z października 1842 r., Diesner sprzedał nieruchomość Albertowi Kutsche.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 15, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Pierwszą żoną Alberta Kutsche była Krystiana Henrietta Kirschläger (ślub 1835 akt 6). Po jej śmierci (zm. 1836 akt 115) Albert ożenił się z Marią Teresą Wagner (ślub 1840 akt 99).
Córka z pierwszego małżeństwa, Maria (Marianna) (ur. 1835 akt 62), wyszła za mąż za Antoniego Wolanek (ślub 1852 akt 36).
Zobacz przedstawicieli rodziny Kutsche na Piotrkowska Tree.
Aktem z października 1862 r. Marianna Kutsche (voto Wolanek) sprzedała nieruchomość Franciszkowi Bischoff.
Franciszek Bischoff, tkacz przybyły z Czech, poślubił w 1846 r., już w Łodzi, Florentynę z d. Bezille. Córka Franciszka i Florentyny, również Florentyna, poślubiła w 1876 r. Aleksandra Diesnera - zobacz rodzina Diesner.
Pod koniec lat 60-tych Franciszek Bischoff był nadal właścicielem posesji.
Zobacz przedstawicieli rodziny Bischoff na Piotrkowska Tree.
Zgodnie z kontraktem zatwierdzonym w marcu 1872 r., nieruchomość kupił Karol August Müller, który w czerwcu tego samego roku sprzedał ją Jakubowi Hoffman.
Na początku lat 80-tych nieruchomość należała do Moszka Dawida Kałuszynera, który wykupił grunt działki.
1882 - "O wykupie czynszów przez Moszka Dawida Kałuszynera z gruntu nr 154/748 w mieście Łodzi". [zobacz]
Wkrótce po wykupieniu gruntu Kałuszyner sprzedał nieruchomość Jakubowi Wojdysławskiemu.
Nowy właściciel wystawił dwupiętrową kamienicę frontową, według projektu Ignacego Markiewicza z 1883 r. Pod koniec lat 90-tych XIX w. kamienica była już trzypiętrowa.
W 1888 r., w podwórzu posesji, Wojdysławski wystawił trzypiętrową ręczną tkalnię wyrobów wełnianych.
Ok. połowy lat 90-tych XIX w. produkcja została przeniesiona do zabudowań fabrycznych kupionych od spółki Henryka Vive i sukcesorów Józefa Johna, zlokalizowanych u zbiegu ulicy Długiej i Rozwadowskiej (dz. Gdańska 117, róg Zamenhofa).
Na początku XX w. przedsiębiorstwo Wojdysławskiego rozwijało się również pod adresem Piotrkowskiej 212-216, a na Piotrkowskiej 123 pozostał skład i siedziba zarządu firmy.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia sukcesorów Jakuba Wojdysławskiego jako właścicieli nieruchomości przy Piotrkowskiej 123.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1888 – „O budowie przez Jakuba Wojdysławskiego murowanej, trzypiętrowej tkalni ręcznej z poddaszem na nieruchomości pod numerem 748 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1895 – „O zatwierdzeniu projektu na przeróbkę przez Jakuba Wojdysławskiego trzypiętrowej oficyny fabrycznej na mieszkalną pod numerem 123/748 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
- Aleksander Matiatko Fabryka broni i warsztat reperacyjny
- Leon Nowiński Dom agenturowo-handlowy
- J. Styrcza Fabryka kapeluszy i czapek
- Antoni Marszał Filcowe kapelusze i trzewiki
- Jakób Wojdysławski Fabryka wyrobów wełnianych
- Wacław Stephan Skład materiałów elektrotechnicznych
- R. Bräutigam Fabryka i sklep skórzanych wyrobów galanteryjnych
- W. Stephan i F. Richter Zakład elektrotechniczny
- Cezar Matz Fabryka szczotek i pędzli
- J. Petersilge Skład papieru, materiałów piśmiennych i rysunkowych
- H. Dylion i S-ka Towarzystwo telefonów prywatnych
- M. Kozłowska „Mura” Perfumeria
- Z. Henenberg „Mura” Perfumeria
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone