piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Próchnika
Więckowskiego
Zielona
6 Sierpnia
Andrzeja
Zamenhofa
Mickiewicza
Żwirki
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Brzeźna
Rewolucji 1905
Jaracza
Narutowicza
Traugutta
Moniuszki
Tuwima
Nawrot
Roosevelta
Piłsudskiego
Wigury
ulica Piotrkowska 116
ulica Piotrkowska 116 nr hip. 536
do 1850 r. nr 79
Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lipcu 1834 r., plac nr 79 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 116) objął Franciszek Trautman.
Aktem z lipca 1844 r. Trautman sprzedał nieruchomość Stanisławowi Gozdowskiemu, tez zaś, aktem z października 1846 r., sprzedał ją Józefowi Petzold.
W dokumencie sporządzonym w łódzkim Magistracie, w maju 1865 r., czytamy:
Petzold podzielił na dwie równe części [nieruchomość], po prętów 169 mające, z tych pierwszą, Nº 536 od ulicy Piotrkowskiej, zatrzymał dla siebie, a drugą, Nº 536a od ulicy Dzikiej [dz. Sienkiewicza], wedle protokołu z daty dzisiejszej i uchwały Rady Miejskiej z dnia 28 kwietnia r. b., odstąpił dla Juliusza Schefer.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom z drzewa mieszkalny pod gontem mający długości łokci* 26½, szerokości łokci 12, a wysokości łokci 4½ nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W połowie lat 70-tych Petzold wykupił grunt działki.
1875-1876 - "O wykupie czynszów przez Józefa Bezolda z placu nr 79/536 w mieście Łodzi". [zobacz]
Przynajmniej od pierwszej połowy lat 80-tych zachodnia połowa posesji, od strony ulicy Piotrkowskiej, należała do Janasza Warszawskiego.
Trzypiętrowa kamienica frontowa została wystawiona według projektu z 1883 r., a do końca lat 80-tych powstały liczne oficyny.
1888 – „O budowie przez Janasza Warszawskiego murowanego, trzypiętrowego domu mieszkalnego oraz murowanej piętrowej kuczki pod numerem 536 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Na początku lat 90-tych Janasz Warszawski był już właścicielem całej nieruchomości przy Piotrkowskiej 116, kończącej się na ulicy Mikołajewskiej (dz. Sienkiewicza 61), oraz zachodniej połowy, od strony ulicy Piotrkowskiej, nieruchomości przy Piotrkowskiej 114.
W połączonych podwórzach obu posesji stanęły zarówno oficyny mieszkalne, jak i fabryczne.
1894 - "O budowie przez Janasza Warszawskiego ręcznej tkalni chustek wełnianych składającej się z murowanej, trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny mieszkalnej z poddaszem, murowanej trzypiętrowej oficyny z poddaszem dla ręcznych warsztatów tkackich i murowanej, parterowej wiaty". [zobacz]
1896 - "Projekt budowy dwóch, trzypiętrowych, podpiwniczonych, murowanych oficyn z poddaszem dla tkalni mechanicznej i parterowego ustępu na nieruchomości Janasza Warszawskiego pod numerami 535 i 536 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Ok. 1897 r. powstał jeszcze jeden, charakterystyczny obiekt użytkowy. W tylnej części podwórza Piotrkowskiej 114/116 stanął parterowy magazyn, z głębokimi, sklepionymi piwnicami, pełniącymi rolę lodowni. W budynku mieściły się magazyny, sklepy i składy fabryczne. Po I wojnie funkcjonowała tam drukarnia, sala gimnastyczna i składy w piwnicach.
1896 – „Projekt budowy murowanego, parterowego, podpiwniczonego budynku magazynowego i murowanej, podpiwniczonej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej z poddaszem na nieruchomości Janasza Warszawskiego pod numerami 535 i 536 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Obiekty fabryczne w podwórzu Piotrkowskiej 114/116 były dzierżawione przez wiele firm różnych branż - zobacz.
Na przełomie XIX i XX w. Janasz Warszawski wystawił kolejne zabudowania przemysłowe.
1900 - "Projekt zamienny budowy murowanej, trzypiętrowej oficyny z poddaszem - tkalni, parterowych: kotłowni i maszynowni, projekt dobudowy murowanej, trzypiętrowej tkalni mechanicznej, trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny mieszkalnej dla służby fabrycznej i murowanego, parterowego budynku gospodarczego na nieruchomości Janasza Warszawskiego pod numerami 535 i 536 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Warszawski wystawił również kamienicę frontową przy obecnej ulicy Sienkiewicza 61.
Pierwszy projekt, który zakładał wykorzystanie istniejącego, parterowego domu murowanego, został zmieniony.
1899 - "Projekt murowanego, trzypiętrowego domu mieszkalnego, takich samych, w części z poddaszem, oficyn, w zamian planu zatwierdzonego przez Rząd Gubernialny Piotrkowski z dnia 31 lipca 1899 roku za numer 23, a także projekt trzypiętrowej, podpiwniczonej oficyny z poddaszem [na nieruchomości] Warszawskiego przy ulicy Mikołajewskiej pod numerem 66/536a [powinno być 61/536a] w mieście Łodzi". [zobacz]
Projekt z 1900 r., dotyczący budowy tkalni, przedstawia istniejącą już trzypiętrową kamienicę frontową, z przyległymi oficynami. Taki stan zabudowy jest jeszcze widoczny na zdjęciu lotniczym z 1989 r. (zobacz). Po wyburzeniach pozostał tylko południowy fragment. elewacji frontowej. Plan W. Starzyńskiego, z ostatnimi naniesieniami z połowy pierwszej dekady XX w., prezentuje inny obraz. Do wyjaśnienia.
Ok. 1904 r., być może po śmierci Janasza Warszawskiego, właścicielem nieruchomość przy Piotrkowskiej 116 został Adolf Zakson.
W drugiej dekadzie XX w. obie posesje, przy Piotrkowskiej 114 i 116, należały do małżeństwa Chany Szyfry i Abrama Szlamy Freind (Freund).
Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal małżeństwo Freind jako właścicieli.
Obiekty przemysłowe przy Mikołajewskiej 61, ok. 1904 r. przeszły w ręce firmy "Landau i Co.", a w drugiej dekadzie XX w. należały do małżeństwa Ryfki i Szmelke Plucera vel Pilicera, właścicieli sąsiedniej nieruchomości, przy Mikołajewskiej 63.
Fabryka przy Mikołajewskiej 63 została wystawiona w 1894 r. przez Abrama Chaima Zelwera.
1894 - "O budowie przez Abrama Chaima Zelwera na nieruchomości położonej w mieście Łodzi, przy ulicy Mikołajewskiej 61/537a [powinno być 63/537a], murowanej, trzypiętrowej tkalni i murowanego, parterowego magazynu z ustępami'. [zobacz]
W pierwszych latach XX w. fabryka Zelwera przeszła w ręce Tow. Akc. Przędzalni "Henryk Birnbaum" i była wykorzystywana przez powiązane z Birnbaumem Tow. Akc. Przędzalnia Wełny Czesankowej „Dąbrówka”.
1903 - "Projekt murowanego, parterowego budynku mieszczącego stołówkę dla robotników i mieszkanie dla stróża na nieruchomości Towarzystwa Akcyjnego Przędzalni Wełny Czesankowej „Dąbrówka” pod numerem 537 przy ulicy Mikołajewskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
Fabryka przy Sienkiewicza 61 była wykorzystywana przez różne podmioty - zobacz.
Ogłoszenia prasowe:
- Ch. i M. Schröter Fabryka wyrobów wełnianych
- Herman Danziger Fabryka pudełek prasowanych nielepionych
- S. M. Spiewak Fabryka kartonów fotograficznych
- Jan Cebula Pralnia i farbiarnia chemiczna
- N. L. Białek Fabryka sznurowadeł
- N. L. Boms Fabryka tasiem sznurowadeł
- Dancygier i Braun Fabryka pończoch
- B. Freund Fabryka firanek i kap
- Henoch Warszawski Skład metali
- Sz. Fried Fabryka przyborów tkackich
- E. Margolin (daw. Sz. Fried) Fabryka i skład artykułów technicznych
- Henryk Bloch i S-ka Fabryka pończoch
- Piotr Feder Restauracja myśliwska „Hubertus”
- M. Jakubowicz Fabryka pończoch i skarpetek
- Karol Koischwitz Skład pianin i fortepianów
- Bracia Basiewicz Wyrób manufaktury
- J. Józefowicz Fabryka pończoch
- Jakób Lent i S-ka Fabryka i sprzedaż płócien filtracyjnych
- Bracia Baumgarten i S-ka Fabryka knotów i sznurowadeł
- Natan Kopel Angielska przędzalnia i czesalnia