pierzeja wschodnia
nr parzyste
pierzeja zachodnia
nr nieparzyste
Piotrkowska 25
nr hip. 273 (do 1850 r. - 200)
Jeszcze w latach lat 50-tych XIX w. parcela o nr hip. 273 (pierwotnie nr 200) obejmowała dwie obecne posesje, a po środku szerokiej działki stał parterowy dom drewniany. Podział, zachowany do dnia dzisiejszego, dokonał się nie później niż w latach 60-tych XIX w. Północna część nieruchomości przyjęła numer hip. 273a (dz. Piotrkowska 23), zaś południowa pozostała przy nr hip. 273 (dz. Piotrkowska 25).
Fragment planu z 1849 r., autorstwa Józefa Lenartowskiego, z naniesioną przeze mnie historią numeracji ulicy Piotrkowskiej na odcinku Rewolucji/Próchnika - Narutowicza/Zielona, obrazuje przemiany jakie dokonały się w tej części ulicy - zobacz. Naniesiona historia numeracji pomija fragment Piotrkowskiej, od obecnej Więckowskiego, do Zielonej. Trwające do lat 50-tych XIX w. trudności z wykupieniem tych terenów od mieszczan Starego Miasta, i co za tym idzie, brak wytyczonych parceli na planie Lenartowskiego, uniemożliwia mi, na obecnym etapie, odniesienie się do tego fragmentu ulicy.
W miejscu drewnianego domu, po podzieleniu nieruchomości, wystawiono dwie kamienice. Frontowe obiekty murowane są już widoczne na planie z 1873 r., autorstwa Rudolfa Micińskiego - zobacz.
W latach 60-tych XIX w. posesja przy Piotrkowskiej 273 (dz. Piotrkowska 25) należała do Wolfa Zanda, zaś sąsiednia, przy Piotrkowskiej 273a (dz. Piotrkowska 23), do Józefa Zanda. W tym samym czasie tylna część posesji 273, o numerze 273b, stanowiła własność Gebrüdera Bellina. W następnych latach w rękach rodziny Bellinów była już zarówno nieruchomość przy Piotrkowskiej 273, jak i prostopadła działka od strony ulicy Cegielnianej (dz. Więckowskiego 3). Nieruchomość w kształcie litery "L" należała do sukcesorów Bellinów jeszcze w latach 20-tych XX w.
Prawdopodobnie do przedstawicieli tej samej rodziny należała również posesja przy Piotrkowskiej 21.
Przez 40 lat, począwszy od przełomu XIX i XX w., do wybuchu II wojny światowej, funkcjonował pod tym adresem sklep z wędlinami koszernymi Sendera Dyszkina (zobacz również Piotrkowska 8 i 31), znany w Łodzi ze znakomitych wyrobów. Sklep frontowy był połączony z jadłodajnią w podwórzu.
1930-31: "Wędlino-jadłodajnia ze sprzedażą piwa przy ul. Piotrkowskiej 25, oraz przy ul. Nowomiejskiej 34, właściciel Wędliniarnie S. Diszkin Spółka Akcyjna w Łodzi", dzierżawca Jeszua Lejb Gelbord".
W latach 30-tych sklep i jadłodajnia Dyszkina działała również przy Piotrkowskiej 8, gdzie na początku XX w. właściciel rozpoczynał swoją karierę wędliniarską.
1937: "Wędlino-jadłodajnia przy ul. Nowomiejskiej 34 i Piotrkowskiej 8, właściciel Towarzystwo dla Handlu i Przemysłu Mięsnego S. Diszkin Spółka Akcyjna w Łodzi, dzierżawca Abram Gordon, oraz wędlino-jadłodajnia przy ul. Piotrkowskiej 25 i Nowomiejskiej 34, właściciel "Towarzystwo dla Handlu i Przemysłu Mięsnego S. Diszkin Spółka Akcyjna w Łodzi".
Dokumenty archiwalne:
1889 - "O budowie przez Sulę Belin murowanej, dwupiętrowej oficyny mieszkalnej pod numerem 273 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
http://searcharchives.pl/39/1/0/4/845
1892 – „O zatwierdzeniu planu na przebudowę okien i drzwi we frontowym domu Suli Belin pod No 273 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
http://searcharchives.pl/39/1/0/4/2482
1903 – „O instalacji przez Jakuba Belina w części trzypiętrowej, murowanej oficyny mechanicznych maszyn pończoszniczych pod numerami 272 i 273 na nieruchomości pomiędzy ulicami Cegielnianą a Piotrkowską w mieście Łodzi”. [zobacz]
http://szukajwarchiwach.pl/39/1/0/4/9622
Ogłoszenia prasowe:
________________________________________________________________________________________________________________________________________
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone