ulica Piotrkowska 111

ulica Piotrkowska 111 nr hip. 754

do 1850 r. nr 148

Stosownie do deklaracji zatwierdzonej w grudniu 1833 r., plac nr 148 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 111) objął Antoni Fuscher.

Zgodnie z protokołem sporządzonym w marcu 1842 r., Fuscher sprzedał nieruchomość stolarzowi, Janowi Kaszyńskiemu.

Na froncie Piotrkowskiej stal w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 15, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

Jan Kaszyński zmarł w 1847 r.

Do pierwszej połowy lat 60-tych nieruchomość zmieniała kilkakrotnie właścicieli:

Jan Kaszyński → Jan Fryderyk Jakob,
Jan Fryderyk Jacob → Ignacy Effenberger,
Ignacy Effenberger → August Bittner,
August Bitner → August Schultz,
August Schultz → Szymon Kuciński (pozostawał właścicielem przynajmniej do końca lat 60-tych).

Szymon Kuciński (1804-1872), syn Mateusza i Agaty Pełzowskiej, był rodowitym łodzianinem. Pod koniec lat 60-tych do Kucińskich należały również nieruchomości przy ówczesnej Zachodniej 66 (dz. okolice przystanku tramwajowego przy Manufakturze), oraz Drewnowskiej 101 i 102 (dz. Drewnowska 27 i 25).

Rodzina Kucińskich była skoligacona z innymi rodzinami łódzkich staromieszczan, których przedstawiciele zaznaczyli swoją obecność na ulicy Piotrkowskiej:

rodzina Bochyńskich vel Bocheńskich - Szczepan Bochyński,
rodzina Jeżewiczów - Andrzej Jeżewicz,
rodzina Lipińskich - Kacper Lipiński,
rodzina Gozdowskich - Stanisław Gozdowski.

Zobacz przedstawicieli rodziny Kucińskich na Piotrkowska Tree.

Przynajmniej od drugiej połowy lat 80-tych nieruchomość należała do Lejzera Dawida Rosenthal.

Dwupiętrowa kamienica frontowa została wystawiona według projektu Ignacego Markiewicza z 1889 r.

Na początku drugiej dekady XX w. nieruchomość przeszła w ręce małżeństwa Marjem i Abrama Dawida Eisner.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal małżeństwo Eisnerów jako właścicieli.

* * *

W latach 1899-1904 mieściła się tutaj redakcja i administracja czasopisma "Rozwój".

Na początku XX w. adres Piotrkowskiej 111 by związany z przedsiębiorstwem wełnianym Bronisława (Arona) Bredschneidera. Skład wyrobów kamgarnowych Bredschneidera funkcjonował wcześniej przy Piotrkowskiej 76.

W latach 1899 – 1909 Bredschneider był właścicielem willi na ulicy Zielonej (dz. Zielona 21). Obiekt został zbudowany w latach 1889-90 dla Henryka Vive, który w spółce z Henrykiem Federem prowadził nieopodal, przy ulicy Benedykta 17 (dz. 6 Sierpnia 17), przędzalnię bawełny (zobacz Piotrkowska 61). Willa istnieje do dzisiaj.

Archiwalne dokumenty budowlane:

1888 – „O budowie przez Lejzera Rosenthala murowanej trzypiętrowej tkalni na nieruchomości pod numerem 754 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1889 – „O budowie przez Dawida Rosenthala dwupiętrowego, murowanego domu mieszkalnego z poddaszem i podpiwniczoną oficyną oraz piętrowego, murowanego budynku gospodarczego pod numerem 754 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

1914 – „Projekt przebudowy domu Abrama Eisnera pod numerem 111 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

L. Rosenthal Fabryka wyrobów wełnianych
„Rozwój” Wydawnictwo
O. Sznajder i S-ka Fabryka wyrobów wełnianych
Władysław Piętka p. f. „Helena” Warszawska pralnia chemiczna
B. Bredschneider i S-ka Fabryka wyrobów wełnianych
Maisel i S-ka Fabryka wyrobów wełnianych
L. Wyszewiański Skład fabryki wyrobów wełnianych i kamgarnowych
B-cia Aftergut Biuro elektrotechniczne
A. Beker Pracownia ubiorów damskich
„Ziempol” Hurtownia włókiennicza
B-cia Hesse Wytwórnia konfekcji marki Frahelo
Henryk Pfeffer Magazyn bielizny, galanterii, trykotaży
„Krawat Polski” Fabryka krawatów
J. K. Baranowski Zakłady graficzne

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

30 marca 2015

Piotrkowska_111

piotrkowska-nr.pl