pierzeja zachodnia

nr nieparzyste

pierzeja wschodnia

nr parzyste

Piotrkowska 115

nr hip. 752 (do 1850 r. - 150)

Stosownie do deklaracji zatwierdzonej przez Komisję Województwa Mazowieckiego, w styczniu 1834 r., plac nr 150 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 115) objął August Langer.

Pod koniec lat 30-tych Langer sprzedał nieruchomość Karolowi Hempel.

Na mocy umowy kupna-sprzedaży, zawartej w sierpniu 1841 r., Hempel sprzedał nieruchomość Fryderykowi Hoffman, ten zaś, umową z września 1848 r., sprzedał ją Luizie Bohme.

Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami mający długości łokci* 24, szerokości łokci 13, a wysokości łokci 3½ nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

W styczniu 1858 r. Luiza Bohme sprzedała nieruchomość Karolowi Hempel (prawdopodobnie wcześniejszemu właścicielowi lub jego synowi, Karolowi juniorowi), a już 3 miesiące później, w kwietniu 1858 r., Hempel sprzedał ją Otto Fryderykowi Aurych.

Dokument z 1858 r. podaje nieco inne wymiary domu frontowego: długość 23 łokcie, szerokość 11 łokci, wysokość 4½ łokcia.

Posesja była w rękach Otto Aurycha przynajmniej do końca lat 60-tych.

Jednopiętrowa kamienica frontowa została wystawiona ok. połowy lat 70-tych. Plan Rudolfa Micińskiego z 1873 r. przedstawia jeszcze frontowy dom drewniany, zaś na planie tego samego autora, z 1877 r., widnieje już obiekt murowany.

Przynajmniej od początku lat 80-tych nieruchomość należała do Karola Ebhardt, który wykupił grunt działki.

1880 - "O wykupie czynszów przez Karola Ebhardta z gruntu nr 150/752 w mieście Łodzi". [zobacz]

Jednopiętrowy dom został zbudowany ok. 1880 r.

Postać Karola Ebhardta była związana również z Piotrkowską 165 (podobnie jak wymienieni poniżej Rudolf i Matylda Pfennig), oraz Piotrkowską 99 i Piotrkowską 10.

Przynajmniej od końca lat 80-tych XIX w. posesja należała do Rudolfa, później Matyldy Pfennig.

Ok. 1910 r. nieruchomość przeszła w ręce małżeństwa Chany i Fajtela Wollf.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia Chanę Wolf i spadkobierców Fajtela Wolfa.

W okresie międzywojennym, w latach 1922-39, funkcjonowała pod tym adresem Miejska Szkoła Pracy w Łodzi. Według założeń jej pomysłodawcy i inicjatora, Stefana Kopcińskiego, pełniącego wówczas funkcję przewodniczącego Wydziału Oświaty i Kultury, placówka miała „wypracować nowoczesne metody nauczania i wychowania, a osiągnięciami swymi dzielić się z łódzkimi szkołami powszechnymi”. Tematowi innowacyjnej placówki oświatowej, jaką była Miejska Szkoła Pracy, poświęcony jest artykuł dr Joanny Sosnowskiej „Miejska Szkoła Pracy  jako przykład nowatorstwa pedagogicznego w szkolnictwie powszechnym międzywojennej Łodzi” - czytaj artykuł (wersja autorska).

W 1929 r. otworzono przy Piotrkowskiej 115 "Elektrodom", sklep Elektrowni Łódzkiej. Bogate wyposażenie elektrycznych urządzeń dla domu prezentuje przedwojenna prasa łódzka - zobacz.

Archiwalne dokumenty budowlane:

1896 – „O przebudowie przez Matyldę Pfenig okna wystawowego wraz z wyjęciem części ścian, na parterze domu numer 752 w Łodzi”. [zobacz]

1910 – „Projekt na budowę przez Fajtla Wolfa murowanej, trzypiętrowej oficyny, parterowych ustępów i przebudowę okien i drzwi na parterze piętrowego domu pod numerem 115/752 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]

Ogłoszenia prasowe:

• Otto Eberhardt Wyrób gobelinów
• Towarzystwo „American” Magazyn sprzętów gospodarstwa domowego
• A. Kopydłowska Szkoła kroju i szycia
• Christian Wutke (właśc. A. Wutke) Zakład krawiecki
• S. Herschsohn Oprawa obrazów, reprodukcje, wyroby skórzane i zabawki
• T. Obrębski Magazyn obuwia
• Towarzystwo „Motor” Skład samochodów, motorów i artykułów technicznych
• Hilary Kolski Agentura przemysłu pończoszniczego i trykotażowego
• Gerard Krause Dom ekspedycyjno-handlowy

Zostań PATRONEM piotrkowska-nr

________________________________________________________________________________________________________________________________________

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone